مطالب به درد بخور و تجربیات شما از " بارداری ، زایمان و بعد از زایمان "

در مورد عدم رسیدن اکسیژن:

اصولا قاعده اش اینه که بچه رو در میارن و تا چند ثانیه جفت همچنان به بچه وصله. در این مدت دهن و بینی بچه رو ساکشن میکنن و بعد تازه بند ناف رو می برن. درواقع بچه تا زمانی که با بند ناف به جفت وصله، اصلا نیازی به تنفس نداره. این که ممکنه به بچه اکسیژن نرسه، در هر دو نوع زایمان ممکنه رخ بده. اون هم در ثانیه های اول بریدن بند نافه که ممکنه مثلا قلب خونرسانی رو درست نتونه هماهنگ کنه (توضیحش خیلی مفصله) یا راه های تنفسی باز نشده باشه یا... که ربطی به نوع زایمان نداره. این که تو ایران دکترها میگن "بچه ات این طوری شده چون طبیعی زایمان کردی" متاسفانه ناشی از راحت طلبی خودشون تو پیدا کردن زمینه های بیماریه. در واقع این طوری میخوان خیلی راحت تقصیر(!) رو بندازن گردن مادر و خیال خودشون رو راحت کنن. در حالی که ایییییییییییین همه در دنیا داره زایمان طبیعی انجام میشه و درصد این ریسک هم قرنهاست که همونیه که هست. نه بیشتر شده نه کمتر.
به هر حال زایمان ریسک داره. چه طبیعی و چه سزارین. اما اولا این ریسک ها بسسسسیار کمه. ثانیا در نهایت تعداد ریسکها و احتمال رخ دادن شون تو زایمان طبیعی کمتر از سزارینه.

منصوره جون

در مورد آمپول فشار :

دوست عزیز! آمپول فشار یه سری هورمونه. هورمون در بدن نقش تحریک رو داره. تحریک هم در بدن یه حدی داره. یعنی اگر به تو هورمون شادی بزنن (هورمونی که موجب شادی میشه) تو شاد میشی. اما این طوری نیست که اگر بهت 10 تا هورمون شادی بزنن، از شادی بمیری!!!
آمپول فشار هم فقط یه مجموعه هورمونه. هورمونهایی که در زایمان عادی به طور طبیعی ترشح میشه. این هورمونها موجب شروع شدن فرایند زایمان میشن. انقباض، مهم ترین کاریه که انجام میدن. دوزش هم مشخصه. گاهی تا سه برابر دوز معمول هم برای کسانی که زایمانشون پیشرفت نمیکنه، استفاده میشه. فرقی هم توی درد زایم

منصوره جون

استفاده بتادین در بارداری :

توجه:

بتادین در حاملگی کاملا ممنوعه. موجب نازک شدن کیسه آب میشه. خیلی خطرناکه. ولی بعد از زایمان خوبه.

منصوره جون

سارا مامان یه پسر ناز نازی


مراحل زایمان:
بهتر است از مراحل زایمانتان مطلع شوید تا هنگامی که دردتان شروع می شود غافگیر نشوید و بدانید چه چیزی پیش رو دارید.
زایمان در پاسخ به یک هورمون شروع می‌شود که به احتمال زیاد در پاسخ به محرک‌های غده آدرنال کودک است. این محرک رحم را بی‌درنگ به انقباض وا می دارد. کیسه آب قبل یا بعد از این انقباض پاره می‌شود. در واقع همه تولد‌ها مثل هم نیستند.

در صورت استفاده از تزریق (زمانی که زایمان به روش پزشکی القا می‌شود)، هورمون از طریق تزریق وریدی سرم (drip) یا از طریق قرار دادن شیاف در واژن، وارد بدن شده و باعث انقباض رحم می‌شوند.

هدف از این انقباضات باز کردن گردنه رحم است تا کودک بتواند از مجرای زایمان (واژن) به پایین حرکت کرده و متولد شود. در شروع زایمان گردنه رحم به زحمت باز یا متسع می‌شود و ظرف ۵ تا ۱۵ ساعت بعد کاملاً باز می‌شود.

مرحله اول
نوزاد به سمت پایین هل داده شده و تقریباً به انتهای مجرای زایمان می‌رسد، معمولاً اول سر نوزاد به دنیا می‌آید.
در طول این مرحله هریک از انقباضات به انقباضات قبلی نزدیک‌تر شده و طولانی‌تر خواهد بود. یعنی با پیشروی زایمان، زایمان سریع‌تر می‌شود. معمولاً اتساع دهانه رحم از ۱ یا ۲ سانتی متر به ۵ تا ۶ سانتی متر، واز گشاد شدن آن از ۵ یا ۶ سانتی متر به ۱۰ سانتی متر (کاملاً باز) بیشتر طول می‌کشد.

به طور کلی در آغاز مرحله اول در هر ۱۰ دقیقه یک انقباض ۴۰ تا ۵۰ ثانیه‌ای تجربه می‌شود و یک انقباض بیش از یک دقیقه‌ای که در پایان تقریباً هر ۳۰ ثانیه یک بار رخ می‌دهد. تا این زمان گردنه رحم (سرویکس) کاملاً باز شده و برای نزول نهایی و تولد سر نوزاد به اندازه کافی باز شده است.
در طول این مرحله تحرک مداوم شما و قرار گرفتن در جایی که بتوانید به وضعیت‌های مختلفی قرار بگیرید، از قبیل تکیه دادن به چیزی و یا قرار گرفتن به شکل ۴ دست و پا کمکتان می‌کند.
پیشرفت کند زایمان
زایمان همیشه راحت نبوده و قدرت آن به تدریج بیشتر نمی‌شود. گاهی ممکن است انقباض کند شده یا حتی متوقف شود. در صورتی که حال شما و نوزادتان خوب باشد، جای نگرانی وجود نخواهد داشت. فقط صبور و خونسرد باشید و در حالی که منتظر شروع انقباض هستید، آماده راه رفتن و یا تغییر وضعیت باشید.
در صورتی که انقباض‌ها به مدت زمانی طولانی کند شوند و تصور شود که استفاده از چیزهای کمکی به نفع شما و کودکتان باشد، ممکن است به شما توصیه شود که با موارد زیر موافقت کنید:
تحریک انقباضات با استفاده از تزریق وریدی سرم (drip) هورمون (معمولاً آکسی توسین مصنوعی به نام سینتوسینون تزریق می‌شود).
پاره کردن مصنوعی غشا (ARM): اصطلاح فنی به معنای پاره کردن کیسه آب دور کودک.
نقطه منفی این شیوه این است که ممکن است باعث انقباض‌های شدیدی شود که تحمل آن کمی برایتان سخت است.
مرحله دوم
این مرحله، مرحله تولد نوزادتان است که معمولاً خیلی کوتاه‌تر از مرحله اول است. زمان‌ها یکسان نیستند: ممکن است خیلی سریع باشد و فقط چند دقیقه طول بکشد یا بیش از دو ساعت طول بکشد. ممکن است کار سختی نیز باشد، زیرا در این مرحله شما نقش فعالی در هل دادن کودک به بیرون از رحم دارید.
توصیه مشاور: مدت زمان مرحله دوم زایمان نیز وابسته به ژنتیک، تعداد زایمانها، جثه نوزاد، سایز لگن مادر، شدت و مدت انقباضاهای رحمی و... می باشد.

مرحله دوم با باز شدن کامل گردنه رحم شروع می‌شود (۱۰ سانتی متر) و شدیداً احساس می‌کنید که باید به سمت پایین زور بزنید. اما اگر اپیدورال تزریق کرده باشید ممکن است نیاز به زور زدن را حس نکنید. در این صورت مامایتان به شما خواهد گفت که کی باید زور بزنید.
ماما که شاهد این اتفاقات است می‌تواند شما را در زور زدن راهنمایی کند. شاید از شما بخواهد که برخی از زور زدن‌ها را نگه دارید تا با تنفستان هماهنگ شود یا در برخی مواقع هنگامی که نیاز به زور زدن دارید، نفس بکشید. این کار به جلوگیری از پارگی پرینیوم (محل عجان) که ممکن است در اثر سرعت بیش از حد بیرون آمدن کودک روی دهد، کمک می‌کند.
اول سر کودکتان ظاهر می‌شود که به آن تاجگذاری (crowning) می‌گویند. با چند انقباض بیشتر سر او به دنیا می‌آید. معمولاً روی او به پشت شماست. سپس سرو شانه کودکتان به پهلو می‌چرخد و کودک کاملاً به دنیا می‌آید. بند ناف او در این مرحله بسته شده و بریده می‌شود. سپس بعد از اینکه اطمینان حاصل شد حال هردوتان خوب است، کودک را در آغوش خواهید گرفت.
مرحله سوم
در این مرحله جفت بیرون می‌آید که ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. از آنجایی که بیشتر حواستان به نوزادتان است شاید خیلی متوجه خارج شدن آن نشوید.
با به دنیا آمدن نوزادتان ممکن است هورمونی مصنوعی به شما تزریق شود، معمولاً به باسن یا رانتان. ماما باید قبل از تزریق این هورمون نظر شما را بپرسد. این هورمون رحم را تحریک به انقباض کرده و باعث بیرون آمدن جفت از رحم می‌شود.
شاید از شما بخواهند که یک یا دو بار زرو بزنید تا جفت بیرون بیاید و ماما ممکن است از طریق فرآیندی به نام کشش کنترل شده بند ناف (controlled cord traction) به شما کمک کند – یعنی یک دستش را روی شکمتان قرا داده و با دست دیگرش بند ناف را نگه می‌دارد.
جفت جدا شده و رگ‌های خونی درون رحم خودشان را بسته و بیشتر خونریزی را متوقف می‌کنند (کمی خون ریزی طبیعی است).
برخی از مادران مرحله سومی را به نام مرحله روان‌شناسی یا طبیعی انتخاب می‌کنند. یعنی رحم خودش منقبض شده و جفت و پرده جنینی را بیرون می‌دهد. بعد از بیرون آمدن جفت، بند ناف بعد از متوقف شدن نبض آن، بسته شده و بریده می‌شود.
اگر این شیوه را ترجیح می‌دهید حتماً در یادداشت یا برنامه زایمانتان ذکر کنید. در برخی مواقع برای مثال در صورت وجود خطر خونریزی یا داشتن مشکل فشار خون ممکن است این شیوه برایتان خطر داشته باشد.

سارا مامان یه پسر ناز نازی

آیا واژن من به حالت نرمال قبلی خود باز می گردد؟
در زایمان از راه واژن، واژن شما احتمال دارد برای همیشه کمی بزرگتر از قبل شود. بعد از زایمان، واژن شما کاملاً باز مانده و ممکن است متورم و کبود شود. بعد از چند روز بتدریج بهتر می شود و واژن دوباره به حالت ماهیچه ای خود باز می گردد. بعد از چند هفته کم کم کوچکتر می شود. انجام منظم تمرین کگل به قوی شدن ماهیچه رحم تان کمک می کند.
اگر در حین زایمان پارگی یا برش فرج داشته باشید، بهبود perniumenشما زمان می برد. بنابراین تا زمانی که پزشک بعد از بررسی جواب آزمایش بعد از زایمان، به شما اجازه نداده ، نزدیکی نداشته باشید. اگر میل به نزدیکی دارید، تا زمانی که خوب نشده اید از این عمل جلوگیری کنید. ضمناً ببینید برای جلوگیری از بارداری چه کار می خواهید انجام دهید. اگر احساس می کنید که بهتر شده اید و (به لحاظ جسمی و روحی) آمادگی نزدیکی را دارید، این کار باید به آرامی صورت گیرد.
در حین نزدیکی ممکن است متوجه شوید که مایع روان کننده واژنتان نسبت به زمان بارداری کم تر شده که دلیل آن کاهش میزان هورمون استروژن است. در صورت شیردهی خشکی واژن حتی تشدید هم می شود زیرا شیردهی میزان ترشح هورمون استروژن را پایین می آورد. (حتماً از ماده روان کنندهwater-based استفاده می کنید زیرا ماده های روان کننده oil-basedممکن است لاتکس را نازک کرده و باعث پاره شدن کاندوم یا آسیب رساندن به دستگاه جلوگیری شود.)

سارا مامان یه پسر ناز نازی



سالم ترین اضافه وزن در دوران بارداری، برای مادر و فرزند چیست؟ راهنمایی های فعلی بسته به وزن یک خانم در زمان پیش از بارداری متفاوتند:
برای افراد لاغر:12 تا 18 کیلو
برای افراد متوسط:11.33 تا 15.8 کیلو
برای افراد چاق: 6.8 تا 11.3
برای افراد بسیار چاق: 11.3

سارا مامان یه پسر ناز نازی



درد زایمان شهرت زیاد خوبی ندارد و ممکن است از آن بترسید؛ ولی نیازی به نگرانی نیست، این امر طبیعی قابل کنترل است.
مواظب اضافه وزنتان باشید. اضافه وزن می‌تواند موجب کند شدن خروج نوزاد از مجرای زایمان شود. نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد، به طور متوسط مادرانی که در دوران بارداریشان بیش از ۱۶ کیلوگرم اضافه وزن پیدا می‌کنند، خطر زایمان خود را دو برابر می‌کنند- یعنی عامل اصلی سزارین. سعی کنید بیش از ۱۲ الی ۱۴ کیلو گرم وزن اضافه نکنید.
نوشیدنی‌های ورزشی: آب یخ ساده که معمولاً در این زمان زایمان توصیه می‌شوند، واقعاً بهترین گزینه برای تولید انرژی و حفظ بنیهٔ شما هنگام تولد نوزاد نمی‌باشد. محققان انگلیسی به این نتیجه رسیده‌اند که نوشیدنی‌های تقویت کنندهٔ عضله، مانند نوشیدنی‌های میوه‌ای و دم کرده‌های طبیعی که مقداری عسل در آن‌ها حل شده باشد، خیلی زود هضم می‌شوند. ولی نوشیدن آب در هنگام زایمان برای جایگزین کردن آب از دست‌رفتهٔ بدن مورد نیاز می‌باشد.
طبق مطالعه‌ای جدید از دانشگاه پزشکی اوتا (Otah) حتی اگر کاملاً دهانه رحمتان باز شده است، مکث کنید. اگر دوست ندارید بی‌درنگ به خود فشار بیاورید، می‌توانید صبر کنید (این فرآیند به کودک اجازه می‌دهد که به طور طبیعی پایین بیاید). شما می‌توانید بدون هیچ خطری در حالی که زیر نظر پزشک هستید تا ۵ ساعت در این وضعیت به سر ببرید. به علاوه این عمل به شما اجازه می‌دهد تا نیروی خود را برای زمان زایمان ذخیره نمایید.

درست بعد از زایمان چقدر کاهش وزن خواهم داشت؟

احتمالاً تا مدتی به وزن قبل از بارداریتان نرسید اما درست بعد از زایمان از وزن شما 3تا 3.5 کیلوگرم وزن بچه به علاوه 450 تا 900 گرم وزن جفت و 1کیلوگرم دیگر از خون و مایع آمنیوتیک "حدوداً 5.5 کیلوگرم" کم خواهد شد.
وزن تان هم کم کم کاهش می یابد. تمامی آب های اضافی که سلول های بدن در طول بارداری جمع کرده بودند، همراه با مایعی از خون اضافی که در بدن باردارتان داشته اید به دنبال راهی برای خروج خواهند گشت. بنابراین بعد از زایمان بیشتر از همیشه ادرار در مثانه تان جمع می شود، حدود 3.5 لیتر در روز که شگفت آور است! همچنین ممکن است خیلی عرق کنید. تا آخر هفته اول حدود 1800گرم از وزن آب بدنتان کم می شود. (البته این میزان بسته به میزان جذب آب در دوران بارداری متفاوت است)

http://www.parsegard.com/

رحم در بارداری و بعد از آن :

در دوران بارداری رحم شما 15 برابر سنگین تر از قبل (بدون محاسبه محتویات آن) و حجم آن حداقل 500 برابر بیشتر از قبل می شود. ظرف چند دقیقه بعد از تولد نوزاد،رحم منقبض شده و مثل مشت خود را می بندد. بافت متقاطع رحم به همان شکل که در دوران بارداری منبسط شده بود منقبض می شود.
انقباض رحم باعث جدا شدن جفت از دیواره رحم می شود. بعد از خروج جفت از رحم، رحم بیشتر منقبض می شود و رگ های باز ناحیه اتصال جفت با رحم را می بندد. در حین انقباض رحم ممکن است دچار گرفتگی عضلانی شوید که به آن پس درد می گویند.
در روز اول بعد از زایمان سر رحم تان را به پهنای 4 انگشت زیر ناف تان حس خواهید کرد. ظرف یک هفته رحم شما حدود نصف زمان زایمان می شود. بعد از دو هفته به 341 گرم می رسد و کاملاً در محفظه لگن قرار می گیرد. ظرف 4 تا 6 هفته باید به وزن قبل از بارداری یعنی حدود 78 گرم برسد. این فرایند involutionرحم نام دارد. حتی بعد از بازگشت رحم به درون لگن، ممکن است تا چند هفته یا بیشتر ظاهر دوران بارداری خود را داشته باشید زیرا ماهیچه های شکم تان در طول بارداری کشیده شده اند که با گذشت زمان و ورزش منظم به حالت اولیه خود باز می گردند .

http://www.parsegard.com/

eagle عزیز :

مشکل یبوست نوزاد با روزی نوک قاشق ترنجبین به خوبی و خوشی حل میشه

و البته با یکم کرم آ-د یا وازلین مقعد رو هر بار قبل پوشک چرب میکنم

پیوست:
نحوه تهیه ترنجبین: یکمی را داخل ته استکان آب جوش بریزید و هی هم بزنید و بعد بگذارید ته نشین بشه
بعد یک ساعت روش کاملا زلاله و به بچه بدید




.نوشین(مامان آراد)



منم می خواستم تجربه خودم را در رابطه با ترنجبین بدم
پسر من وقتی شکمش کار نمی کرد به توصیه اطرافیان ترنجبین دادم و از لحظه ای که می دادم بچه به خودش می پیچید و گریه می کرد از پی پی هم خبری نبود بعد از چندین بار متوجه شدم که ترنجبین انقباضات روده را زیاد میکنه به همین دلیل دل درد میاره و به پسر من اصلا نمی ساخت و تاثیر نداشت و اصلا با خوردن ترنجبین شکمش کار نمی کرد ولی من خودم به شخصه خیلی از بچه ها را دیدم که شکمشون با ترنجبین به راحتی کار کرده
وظیفه دونستم که اینم را بگم چون امکان داره کسی باشه که به بچه اش مثل پسر من ترنجبین نسازه


از تاپیک Eagle عزیز

آدرس تاپیک http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=420434&PostID=18261510#18261510

از تاپیک ایگل عزیز :

یک تحقیقی خوندم نوشته بود نوزادای 1 تا 3 ماه رو در چند کشور و قاره بررسی کرده بودند دیدند که
همگی برای صحبت آواهای مشابهی استفاده میکنند و این صداها اول گریه شون هست

نه(سرکش پایین)= گرسنه
اووه(سرکش پایین)= خواب
هه(سرکش پایین)= ناراحت
ایر= دل درد
اه(سرکش پایین)= آروغ

ارزش مادری که به فرزند خود شیر می دهد.

پیامبر اکرم در حدیثی به همسرش ام سلمه فرمود: زن وقتی که حامله می شود همانند یک انسان روزه دار که شب را به عبادت سپری می کند و در راه خدا با جان و مال جهاد می کند پاداش خواهد برد، وقتی که زایمان کند، آنقدر پاداش می برد که از زیادی در فکرش نمی گنجد و چون فرزندش را شیر دهد، به هر جرعه ای که نوزاد می مکد، پاداش آزاد کردن یک بنده از فرزندان حضرت اسماعیل برای اوست، و چون از شیر دادن فارغ شود فرشته ای بر پهلوی او زند و گوید: آمرزیده شدی، از نو شروع کن

http://madarbanoo.com/

مفضل بن عمرو از امام صادق (ع) درباره گریه و خنده کودکان پرسید که چرا بدون دلیل میخندند و بدون درد گریه میکنند؟!آن حضرت در پاسخ فرمود:

هیچ طفلی نیست مگر آنکه امام زمانش را زیارت می کند و با او مناجات و راز و نیاز مینماید. پس گریه او برای جدایی از امام است و خنده اش هنگامی است که امام سوی او روی می آورد. این سعادت تا زمانی است که کودک به زبان بیاید. از آن زمان به بعد این در رحمت به رویش بسته و بر دل و جانش مُهر فراموشی زده میشود”ا.”



چشمهای کودکانمان را بوسه باران کنیم چرا که چشمان معصومشان به جمال دل آرای امام زمانشان روشن و منور گشته است.

به نقل از کتاب “خانواده و ترتیب مهدوی” نوشته مرتضی آقا تهرانی و محمد باقر حیدری کاشانی
http://madarbanoo.com/