ما تا دوره راهنمایی خونمون فقط یه هال کوچیک بود و یه اتاق کوچیک و آشپزخونه ای که تو انباری مادرم درست کرده بود؛هرروز نداری و بی پولی رو تو سرمون میزدن و شبا محال بود جز تخم مرغ و سوپ چیزی داشته باشیم فرم مدرسه رو چندسال میپوشیدیم و واقعا هیچ خواسته و آرزویی نداشتیم من و خواهرم چون میدونستم قابل تهیه نیست آبگرمکن نداشتیم و میرفتیم خونه مادربزرگم حمام که اونجا وحشتناک بود و میترسیدم جدا از اینا مادرم دست بزن داشت و کتک هم میزد خلاصه سرتون رو درد نیارم ما رفتیم دبیرستان وضعمون خوب شد و همچیز اوکی شد و ازدواج کردیم و الان دوتا بچه دارم؛پسرم اتاق داره و هرچی دوست داره براش میخرم لباس نرم و اسباب بازی خوشگل و غذای خوب و تفریح و آرامش و همه چیز....اصلا هم اهل دعوا و کتک زدن بچه هم نیستم..امروز بچم گیر داد حموم رو آماده کن برم بازی منم بردمش و برای اولین بار به اسباب بازی های بادی بچه و وان تمیز که راحت بازی میکرد دلم برا بچگی خودم و خواهر و برادرم سوخت بعد بیرون اومد و گفت براش غذا بکشم غذاشم خورد و گیر داد لباس مردعنکبوتی میخوام همین الان بریم بخریم به زور خوابوندمش و میدونم عصر مجبورم میکنه بخرم..الان همینجور همش به گذشته پر از عقده و حسرت خودم فکر میکنم که چه چیزهای کوچکی که بچم تجربه میکنه برا ما حروم بود و ممنوع نه جرات داشتم چیزی بخوایم و هرروز هم از مادر کتک میخوردیم اونم بی گناه و تقصیر
همون موقع هم بچه هایی بودن که زندگی قشنگی داشتن من همچین هم از نسل دور نیستم متولد۷۴ هستم
بچگی اکثرمون همین بوده الان منم برا بچم کم نمیزارم
بیخیال بابا. دنیا همینه. خدا رو شکر کن که شرایط بچه ات خوبه. قطعا برات دردناکتر بود اگر بچه ات هم سختی های خودت رو میکشید. الان برای خودت جبران کن
خدارو شکر که زندگیت بهتر شد و ازدواج بهتری کردی، حالا بچه ات مجبور نیست رنجهایی که تو کشیدی تحمل کنه
چندروز پیش بیرون یه بچه گریه میکرد برای اسباب بازی
مامانش دعواش میکرد و می‌گفت فقط باید نگاه کنی نباید بگی میخوام فقط نگاه کن
خیلی ناراحت شدم 🥺🥺
منم مامانم علاوه بر اینا همش میگف کسی ب ما محبت نکرده ک ما ب شما محبت کنیم خب غلط کردی بچه آوردی ازش متنفرم
بیخیال. منم بچگی سختی کشیدم ولی الان خوشحالم از پیشرفتم.
و اینکه از پدر و مادر بسیار ممنونم که اگر نداشتن، ولی از خودشون زدن و برای من و خواهرم بهترین کتاب ها و کلاس ها و مدرسه ها رو فراهم کردن.
خوشبحالت ک حداقل شوهرت پولداره بچه هات حسرت نمیخورن
من از اول زندگی از ۱۵ سالگی سختی کشیدم تا الان که ۴۲ سالمه سختی ها ولم نمیکنن
برای من مادی نیست جورای دیگه است
الانم غصه بچه ها مو میخورم
برو خداروشکر کن فکر گذشته رو نکن
اگه الان قشنگه ازش لذت ببر
عزیزم الان با پسرت بچگی کن
اصلا دیر نیست
خیلی ها همین شرایط هم نداشتن
اشکال نداره
خدا رو شکر الان تو شرایط خوبی هستی
الان رو بخاطر گذشته از دست نده
الان افتخار کن که مادری هستی که تونستی این رفاه رو فراهم کنی مهمتر از اون دست بزن نداری و اون اخلاقو ادامه ندادی
بعضیا بچگی سختی داشتن بعضیا بچگیشون رفاه بود بزرگ که شدن خوردن به بدبختی و نداری اون سختتره
الان خداراشکر کن که هم خودت تو رفاهی هم بچت
ادم خودش ندار باشه خ سخته اما نداریو برا بچه نمیشه تحمل کرد شاید مادرت برای همین عصبانی میشده و دست بزن داشته
الحمدالله که الان از نعمت دنیا تامینی خدا بیشتر بهت بده