من نمی شناسم اما با این حرفهایی که خودشون میگن از آدم عاقل و پابه سن بعیده وقتی الان اینطوری برخورد میکنن یه روز میشه که باعث جدایی بشن همه ما دیدیم تو اطرافیان که دخالت خونواده و یا قهر و کینه باعث جدایی میشه
عزیزم اصلا خوب نیست که شوهرتو بین خودت و خونوادش قرار میدی اینطوری فقط زندگی خودتو خراب میکنی و هیچ فرقی به حال اونا نداره، بهتره سیاست داشته باشی یه کاری کن که شوهرتو به خودت جذب کنی تا کمتر پیش اونا بره
عزیزم ببخشید ولی حق با شوهرت هس نمیتونی کاری کنی که نره و این حق رو ازش بگیری. تو نرو. برات مهم نباشه حتی اگه خوانواده اش مردن هم نرو خب
عزيزم اينجا جايى نيست كه من كسى رو بشناسم يا كس ديگه من رو،كه بخوام دروغ بگم.من حتى اونجايى كه عصبانى شدم رو توضيح دادم و گفتم ميدونم اشتباه كردم
من انقدرى از محبت تو خونوادم سيرابم كه كمبودى ندارم بيام اينجا محبت گدايى كنم
ولى متاسفانه دست خونواده اى افتادم كه پر از كمبود و عقده ان
شما كه منو نميشناسى راجبم اينجورى قضاوت ميكنى پس چجور آدمى هستى؟
خيليا اومدن گفتن كارت درسته خيليا هم گفتن كارت اشتباست
من به هيچ كدوم توهينى نكردم شما اينجا كسى بهت حرفى نزده مياى توهين ميكنى؟؟؟؟؟
شخصيت هر كس از صحبت كردنش مشخصه گلم
شوهر من خودش تا ٣٠ سالگى با پدر مادرش قهر بوده چون خودش قبول داره خونوادش بى منطقن
شوهر من ١٠-١٢ سالگى چون كوچيكترين حرف باباشو گوش نكرده بوده باباش از خونه بيرون انداخته بودش و براى خواب هم راهش نداده بودن
مادر شوهرم پدرش در حال مرگ بوده توى بيمارستان باهاش قهر بوده و بيمارستان نرفته
مادر شوهر من با تمام خواهراش قهره
پدر شوهرم با تمام برادراش قهره
پس اينا مشكل از منه و خونواده شوهرم مشكل ندارن؟
خونواده شوهر من به من اجازه نميدن با خانواده،فاميل و هر كس ديگه اى رفت و آمد داشته باشم اينا بنظرت به اونا مربوط ميشه
من صحبت كردم از انتخاب خودم كه اشتباه بوده
اينجا جاى همين حرفاست،جاييه كه ميتونى تجربياتتو در اختيار ديگران قرار بدى شما ناراحتى مجبور نيستى شركت كنى گلم
گلم وقتى شوهر من اگه تنها باشم اجازه نميده برم اين واسه خودشم صدق ميكنه
منم نگفتم نره فقط گفتم عقد رو برو جشن مختلط رو بدون زنت نرو كه به خونوادت نشون بدى زنت هم اهميت داره
تازه اين عقد بود مجلس عروسى هم بعدا هست كه اونو اصلا نميگم نرو ولى انتظار دارم يه ذره به من هم اهميت بده
ميشينه با خونوادش اونا هم پشت من هر حرفى ميزنن و اون ساكت ميشينه انتظار زيادى ندارم كه يكم هم پشت من باشه
میتونیم مجازی بیاییم چرا نیاییم گاهی میتونیم بخونیمو رد بشیم و بگیم ایشالا مشکلاتتون حل بشه و دعای خیر کرد نه اینکه یک طرفه حکم داد الانم نه میگم استارتر مقصره نه بی گناهه ما فقط یه بخشی رو میخونیم حالا شما دوست داری هر جور رفتار کنید خب اشکالش کجاست ؟شما طرفداری کنید منم اینجور 😊هر کسی تز خودشو داره
عزیزم براساس صحبتهایی که کردید حق کاملا با شماست. زن و شوهری موفق هستند که پشت هم باشند و جلوی خواسته های غیر منطقی خانواده هاشون بیاستند. اما از قدیم گفتند سری که درد نمیکنه دستمال نمیبندند. شما تو این مدت کم ارتباط با خونواده همسرت کلی بدی و بی احترامی دیدی پس چرا اصرار به ادامه ارتباط با این ادم ها داری؟ بزار قهر باشند. بهتر. دور از شتر بخواب خواب اشفته نبین. اگر همسرتون منطقی بود بدون شما تو مجالس رسمی شرکت نمیکرد اما الان که دیدید نیست دیگه حتی اگه ازتون هم پرسید بگید برو با خونوادت رفت و امد داشته باش اما از من انتظار نداشته باش باهاشون در ارتباط باشم. ناراحتم نباش. باور کن این ادم های سمی ارزش همنشینی ندارند. محیط خونتو اروم کن. به خونوادت بگو اصلا و ابدا با خونواده همسرت در ارتباط نباشن و حتی اگه تلفن کردند جواب ندن هر شماره ای هم ازشون دارن بزارن کنار خط جدید بگیرن و اومدن جلوی در خونه درو واسشون باز نکنند. خلاصه کل پلهای ارتباطی بین خودشون و خونواده همسرتونو قطع کنند. چه دلیلی داره اونا مشکلات شخصیشونو وارد زندگی خانوادت کنند. درباره مسایل خونوادت چه خوب چه بد یک کلام با همسرت حرف نزن و از خودشونم بخواه اصلا درباره مساله خاصی باهاش هم کلام نباشند.ارتباطشون فقط در حد سلام علیک و پرسیدن اب و هوا باشه. رابطه کاملا جدی توام با احترام متقابل.
نمیذاره تنها بری پیش خونوادت؟واقعا نمیدونم چی باید بگم ولی کلا حساسیت نشون ندی بهتره، این کارا فقط باعث میشه شوهرت لج کنه باهات،رابطه تون بدتر میشه،ایشاله که زودتر مشکلت حل شه
من دقیقا نفهمیدم دلتو به چیش خوش کردی چرا طلاق نمیگیری ؟؟ فکر نمیکنم خانوادت پشتت نباشن با اینچیزایی که دیدن
چرا خودتو ناراحت میکنی.....بذار عقد همه بره...تو هم برو پیش دوستات و خانوادت بگو و بخند...
عزیزم کاملا حق داری اما از چی ناراحتی؟ اتفاقاتی که نباید بیافته بین خونواده ها و شما و همسرتون افتاده. پس اگر میخوای بی دغدغه زندگی کنی فکر ارتباط با خونواده همسرو اصلا نکن. براساس حرفهایی که گفتید این قهر یه فرصت عالی واسه نجات زندگیته. به شرطی که درست ازش استفاده کنی. اصلا نشین با همسرت درباره اتفاقاتی که افتاده بحث کن. بزار خونتون اروم باشه. اونوقت همسرتون خونه خودتونو به همه جای جهان ترجیح میده. با همسرت محترمانه و خانمانه برخورد کن. بدگویی هیچکسو پیشش نکن. بد کسیو نخواه. سرتو به زندگیتون گرم کن. به خودت برس. جسمی و ذهنی. خودتو رشد بده. اینجوری بدگویی خونوادش بیشتر تو ذهنش سخیفو و زشت میشه.اصلا لازم نیست کاری انجام بدید که همه شمارو دوست داشته باشند و شما رو بخوان. خودت باش. زندگی کن. هر کسی هم نخواست باهات در ارتباط باشه و یا احترامتو نگه نداشت یکی دوبار در برابرش صبر کن شاید متوجه اشتباهش شه اگه نشد تو هم خیلی راحت بزارش کنار و دیگه از زندگیت حذفش کن. تا میتونی مسایل شخصیتو افکارتو به همسرت نگو.چون متاسفانه عادت کرده همه رو به خونوادش منتقل کنه و این مشکل افرینه. مسایل خونواده، دوستان و فامیلتم که اصلاااااااا پیش همسرت نگو.
