من خانواده همسرم رو با تمامی خصوصیات اخلاقی چه خوب چه بد پذیرفته ام ، بخاطر همین بندرت ناراحت میشم و زمان دلخوریم به تکنیک آبکش رجوع میکنم ( هر رفتار و صحبتی که باعث دلخوریم بشه مثل سبد آبکش که ازش آب رد میشه منم نادیده میگیرم)
رفت و آمدهامون محدود ، موقع دیدار همیشه لبخند به لب و با روی باز حال و احوال میکنیم ، اظهار نظر تا زمانی که مستقیما نظر نخواسته اصلا نمیکنم
موقع مهمونی رفتن در حد برداشتن بشقاب از روی میز و انتقال به آشپزخانه کمک میشه ، موقع دعوت کردن هم بهترین چیدمان میز غذا و بهترین پذیرایی بدون هیچگونه حرف و حدیث و .... انجام میشه
هیچ وقت در مورد خانواده همسرم پیش همسرم انتقاد نکردم و فقط خوبی هاشون رو بازگو کردم
سیزده سال ازدواجم میگذره و تا به امروز مسئله خاصی با هم نداشتیم و همیشه احترام دیدم و گذاشتم
در کل مهمترین نکته در هر ارتباطی بنظر من اینه که آدمها رو با همه خصوصیات اخلاقیشون بپذیریم چه خوب چه بد ، اونوقته که هیچ چیزی ما رو نمیتونه برنجونه