نحوه برخورد من با خانواده همسر ...

با احترام و صبر رفتار کنیم ، 

هیچ وقت مقابله به مثل نکنیم،

خیلی اونارو جدا از خود نبینیم ،

 بالاخره اونا هم یه خانواده هستند ک پسرشون همسر ما شده ، اگه پسرشونو پسندیدیم و بخاطر خصوصیات مثبتی ک در او دیدم و بله گفتیم، اون پسر توی همون بستر خانوادگی رشد کرده توسط همون همون پدر و مادر... 

گاهی چیزی میگن ک از سر دلسوزی و نگرانی هست اما خب سو برداشت میشه ، میتونیم با سکوت یا لبخند یا جواب محترمانه ردش کنیم ، 

زندگی رو سخت بگیریم سخت پیش میره

به نظر من خانواده همسر فقط و فقط احترام میخوان

مطمئنا اگه احترام بگذاری احترام هم میبینی و به نظرم این کاملا طبیعی هستش که یه سری از اخلاقای ما را نپسندن و برعکس

من بعد از ده سال زندگی مشترک فهمیدم که برای جلوگیری از هر کدورتی از صحبت کردن در مورد خانواده همسر تحت هر شرایطی (چه خوب چه بد) با همسرم باید خودداری کنیم

ولی من تمام این کارا رو رفتم ولی بعد چهار سال هنوزم بی نتیجه موندم چون خانواده شوهرم نمک نشناسن همین

بابام بهمون خونه داده جهیزیم کامل بود حالا که باردار شدم چون خونه کوچیک هست مامانم نمیتونه تخت نوزاد بده همه خوبیا و کمکای بابام اینا رو توی این چهارسال ول کردن چسبدن به تخت و هی غیر مستقیم میگن تخت ندارم تازه چهار ماهم هست بعضیا هر کاری که کنی بازم قدر نشناسن من این چهار سال احترام گذاشتم بد دیدم توهین نکردم رفتارم تغییر نکرد باهاشون موقع اسباب کشی از دختراش بیشتر کار کردم ولی دریغ از اینکه منو درک کنن

اتفاقا چون خونه داده بدتر طلبکارن .. دست پیش میگیرن پس نیفتن. من تو مرخصی زایمانم. راه براه توخونه و جلوی خانواده شوهرم میگم بخاطر بچه دیگه نمیرم سرکار.. بفهمن وظیفه زن کاربیرون نیس. و توقعاسونو کنتر کنن. تاحالا که ج داوه

شمام بنطرم باید بابابات حرف میزدی اجاره از شوهرت بگیره ..

فقط فقط فقط صمیمی نشین 

شاید اولش خوب باشه ولی ب مرور واستون بد میشه 

ساکت و سنگین

بابام خیلی مهربونه میگه وقتی دارم چرا بچم تو سختی زندگی کن  خودم هم به این نتیجه رسیدم که محبت زیادی برتوقعشون کرده ممنونم ازتون مون جون

عزیزم با بابت حرف بزن راصیش کن از زبون خودش بگه بهش اجاره بدین بعد بده بتو توام یه حساب مخفی باز کن بری. توش.اینجوری شوهرت خودشو جمع میکنه و میفهمه پدرت دلره بهش لطف میکنه..

فقاول مثلا بگه ۱میلیون چون پیش که ندادین بعدا بگه۵۰۰

دیگه شوهرت پدرتو میپرست بخدا‌.‌

‌.

۱_ احترام حرف اول و آخرو میزنه.

۲_زیاد صمیمی و جیک و تو جیک نشید باهاشون.

۳_برای خودتون شخصیت و احترام قائل باشید و در مقابل اولین و کوچیکترین بی احترامی از خودتون دفاع کنید( البته منظورم کولی بازی نیست، با احترام و حرفای منطقی).

۴_با شوهرتون لیلی و مجنون بازی( لوس بازی) در نیارید جلوشون. بلکه با احترام و محبت با هم‌برخورد کنید.

۵_ هرگز مسائل شخصی زندگیتون و خونواده ی پدریتونو باهاشون در میون نزارید.

۶_ پسوند اسم هرکدومو که صدا میکنید یه جان بگذارید.

۷_ سعی کنید از خونشون که بیرون اومدید تموم ماجراها وحرفارو و گلایه ها رو همون جا بزارید و بیاید بیرون و بعدش در موردش صحبت نکنید.

۷_ اگه خونوادتون چیزی براتون خریدن هی نگید اینو بابام گرفته اینو مامانم گرفته.

۸_ وقتی دعوتشون میکنید خونتون تاااااا میتونید گرم و صمیمی و با احترام برخورد کنید.

۹_ اگه همزمان با خونواده ی پدریتون یه جا هستن احترام هردو طرفو مثل هم داشته باشید حتی احترام اونا رو بیشتر بگیرید( شکی درش نیست که خونواده ی خودتونو  بیشتر دوس دارید اما احترام اونا رو بیشتر بگیرید).

۱۰_ خونشون میرید مثل غریبه ها نشینید ازتون پذیرایی بشه حتما کمک کنید تو کارا( البتتتته کوزت نشید و شورشو در نیارید).

۱۱_ هیچوقت هیچوقت غیبت جاری رو پیششون نکنید و احیانا اگه حرفی زده بازگو نکنید( چون شخصیت خودتون در درجه ی اول سبک میشه).

۱۲_ هیچوقتم پیش جاری حرفی از خونواده ی شوهر نزنید( شک نکنید که خونواده ی شوهرتون، از جاریتون برای زندگی شما دلسوزترن).

فعلا همینا به ذهنم رسید

نی نی یار چیه مدیر سایتن.تاپیک اموزشیه😁

من صادقانه بگم.هر کار کردم جواب نداد غیر از فاصله گرفتن.و اینو وقتی نتیجه گرفتیم که همسرم دید من حتی نمیتونم‌نگاش کنم چون اونو باعث اون شرایط میدونستم چپن به خاطر اون‌از خیلی چیزا چشم پوشی کردم و تو خودم خرد شدم.البته من روانشناس رفتم که میشناختم و صادقانه مسائلو کفتم و گفت خود شیفتن و فقط ازشون دور باش.

امترام میزارم رو سرم سوار میشن.بی احترامی میکنن.حسادت میکنن با وجود اینکه کاستی ندارن.احترامو یاد بچه هاشون نمیدن و چند تاشون خیلی بی ادبن و فقط توجیهشون‌اینه بچن.با پونزده شونزده سال سن.فچمیگن باید گرشت کنی تا روابط از هم نپاشه و فقط من باید گذشت کنم.بیرونن کردن از خونشون چرا چون فقط یه نفر که بارها بی احترامی کرد و گذشت کردم گفتم نمیرم خونش.ولی من فقط خدافظی کردم.پس همیشه احترام‌احترام نمیاره .ذات که خراب باشه  ظلم میکنی.قدر نشناسی .

فعلا ما برا دوربودن از اسیب کم رفت و امدمیکنیم.وقتی یه مرد جدی از دست کاراشون هق هق کنه .دیگه چی میشه گفت.

سلام دوست عزیز کاملا باهات موافقم