شما انتخاب میکنی یکسری بچه رو بدون خواست خودشون وارد دنیا میکنی
اون بچه ها انتخاب نکردن که بدنیا بیان و پدر و مادر داشته باشن ولی شما انتخاب کردی بچه داشته باشی
پس باید قبول کنی اختیار خیلی چیزها دیگه دست خودت نیست انگار در هر تصمیمی باید راحتی بچه هات الویتت باشه نمیگم بخاطر بچه ها خودتو کنار بزاری ولی این یه واقعیته بچه ها در هر سنی که باشن فرزندان شما هستن
کلا پدر ها همینن یک مادر همیشه همیشه بچه هاش براش مهمترین چیز در دنیا هستن ولی راجع به بیشتر پدر ها چنین چیزی صدق نمیکنه
ببینید من نمیخوام تهمت بزنم نمیخوام بد برداشت کنم ولی مطمئن باشید خود بچه ها میدونن چه خبره و چه بسا خیلی چیزها رو از ترس ابرو نمیگن به شما هنگام درد و دل
من خیلی آدمهای خیر و مهربان دیدم خیلی که به هیچ توقعی بخشیدن ولی راجع به این مسئله ...
بنظر من فرزندان حق دارن ناراحت بشن چون سهم و حق خودشون مخصوصا اینکه پول قابل ملاحظه ای بوده سهم یک نفر دیگه شده