خدا رحمتش کنه عزیزم.منم سال پیش که عروس سی سالمون که دختر خالم هم بود از دست دادیم. منم مثل شما داشتم دق میکردم.اما مجبور بودم اشکام رو پنهون کنم .تا بچم میخوابید یه دل سیر گریه میکردم. بعد یه سال و نیم هنوزم دلم آروم نشده.مادر که داغش بدتره. خدا بهت صبر بده. من فکر میکنم واقعا روانشناس لازم هستیم. حداقل خودم که هنوز افسرده هستم.