توصیه هایی برای حفاظت کودکان در برابر سوء استفاده جنسی

مونی جان،
ممنون از لطف و توجهت.
مساله ی دیگه ای که باید در این تاپیک عنوان کنم و متاسفانه به دلیل فقر فرهنگی عده ی زیادی ازش غافل هستن مساله ی مراقبت از پسربچه هاست.
بر خلاف تصور عوام، پسر بچه ها بیشتر در معرض خطر سوء استفاده ی جنسی هستند.
به دلایل متعدد از قبیل اینکه:
*نظارت کمتری روی پسر بچه ها و روابطشون هست.به همون دلیلی که گفتم.
*دختربچه ها بطور غریزی و ذاتی خیلی زود متوجه تماسهای غیرمتعارف میشن در حالیکه این توانایی در پسربچه ها به مراتب کمتره.
*یک فرد پدوفیل خیلی راحت تر میتونه به یک پسر بچه نزدیک بشه،چون جامعه کمتر بهش مشکوک میشه.
*اگر نخواهیم بگیم صد در صد،اما میتونیم بگیم اکثریت قاطع بیماران پدوفیل رو مردان تشکیل میدن.در جوامعی که تفکیک جنسیتی بطور شدید در اون اعمال میشه مردها با پسر بچه ها سر و کار دارن و زنها با دختر بچه ها.پس پسرها بیشتر در معرض خطر هستند.مثلا در جاهایی از قبیل مدرسه(چه از طرف گروه همسالان که قوی تر و با نفوذتر هستند،چه از طرف دانش آموزان سال بالاتر و چه از طرف معلمین و اولیای مدرسه ممکنه در معرض آسیب و سوء استفاده قرار بگیرن)،کوچه و خیابان،باشگاههای ورزشی،حلقه ی دوستان و...
*در جوامع بسته به دلیل در دسترس نبودن جنس مخالف،گرایش بیشتری نسبت به بچه ها و به خصوص پسربچه ها که حضور بیشتری در بیرون از محیط خانه دارند و به عبارتی در دسترس تر هستند،وجود داره.نمونه های تاسف بار اون رو در جوامعی از قبیل پاکستان،افغانستان و...شاهد هستیم.

وقتی فیلم هیس دختران...ساخته شد من از طرفی خوشحال شدم که بالاخره این مساله به نوعی عنوان شد.چون واقعا کسانی رو دیدم که مساله ی کودک آزاری جنسی اصلااااا در ذهنشون محلی از اعراب نداره.
توی همین سایت کسانی رو دیدم که مضمون فیلم براشون کاملا تازگی داشت!در حالیکه من از سن کم با آموزشها و هشدارهای مادرم نسبت به این مساله هوشیار و آگاه بودم و فیلم هیچ پیام تازه ای برام نداشت.
این یعنی عده ی زیادی با عرض معذرت واقعا تعطیل هستند و من نمیدونم این مساله ی بدیهی رو چطوری میشه براشون جا انداخت.توی تاپیکهایی که در مورد این فیلم دیدم،همیشه عده ای عنوان میکنن که چه خوبه که دختر نداریم،خیالمون از این بابت راحته!خوب این آدم کاملا شوته...
از طرفی متاسفانه به دلیل تابوهای موجود در عرصه ی فرهنگ و به خصوص سینما،هرگز نمیشه مساله ی سوء استفاده از پسربچه ها رو به شکل فراگیری که این فیلم انجام داد،مطرح کرد.

اینجاست که کمپلکس های غیرقابل حل شکل میگیرن.
المانهایی از قبیل فقر فرهنگی،بیگانه بودن با مطالعه،تابوهای رسانه ای و عدم آموزش صحیح رو کنار هم بگذارید تا به عمق فاجعه پی ببرید.
واقعا چالش بزرگیه.
البته اگه برای کارشناسان و مسوولین امر اهمیت داشته باشه!

دوستان من مطالعات زیادی در رابطه با مساله ی "پدوفیلیا" داشتم.اگه سوالی در این مورد داشتید در خدمتم.

خیلی عالیییی بود . مرسی از صاحب تایپیک

با مونی جون موافقم. یکی ازدغدغه های منم همینه. اینکه چطور پسرم رو آگاه کنم تا به همه دنیا با شک وتردید نگاه نکنه و بتونه با خیال راحت دوران شیرین بچگی رو بگذرونه و اینکه نسبت به اطرافش آگاه باشه تا مورد آزار و اذیت قرار نگیره.

واقعا تاپیک جالبی بود
منم جدیدا این مورد رو زیاد میبینم متاسفانه کودک ازاری به هر شکلی تو جامعه ما هم وجود داره

سلام دوستان،ممنون ازاین تاپیک پربار ،

کودک آزاری
بنا بر تعریف جهانی، سوءاستفاده از اطفال یا کودک آزاری(child abuse) عبارت است از تمام انواع آزار جسمی و عاطفی، سوءاستفاده جنسی، بی توجهی و بدرفتاری که سبب وارد آمدن صدمه واقعی یا بالقوه به صحت، رشد، و کرامت طفل می گردد. پنج نوع کودک آزاری در این تعریف می گنجند: سوءاستفاده جسمی (فیزیکی)، سوءاستفاده جنسی، بی توجهی و غفلت، سوءاستفاده عاطفی، و بهره برداری و استثمار.
بصورت عموم کودک آزاری عموماً شامل رفتارهایی است که توسط افراد دیگرخصوصاً بزرگسالان نسبت به اطفال انجام می گیرد و به نوعی به سلامت جسمی و روانی آنها صدمه وارد می کند.
*سوءاستفاده جنسی:
یکی از بخش های عمده کودک آزاری، سوءاستفاده جنسی از اطفال است. آزار رساندن و سوءاستفاده جنسی بصورت کل زمانی اتفاق می افتد که یک شخص بدون اطلاع و یا رضایت شخص دیگر از او لذت جنسی ببرد، طوری که باعث تحقیر شخص شده و یا باعث صدمه روحی و یا جسمی گردد.
همچنان بنابر تعریف جهانی، هر انسان کمتر از ١٨ سال طفل محسوب می شود و از دیدگاه حقوقی طفل یا صغیر به کسی گفته می شود که از نظر سن به رشد جسمی و روانی لازم برای زندگی اجتماعی نرسیده باشد.
در سال ۲۰۰۸ و براساس گزارش یونیسف، ۱,۴۵۹ واقعه سواستفاده جنسی از اطفال گزارش داده شده که براساس گفته مسوولین این فقط بخش کوچکی از این مشکل بزرگ را نشان میدهد.
سوءاستفاده جنسی محدود به یک نوع رفتار نبوده و دارای شدت و درجات مختلف است. برای ساده ساختن موضوع، می شود آزار و صدمات جنسی را به سه دسته تقسیم بندی کرد:
*آزارهای جسمی: چنانچه فردی شخص دیگر را مجبور به برقراری ارتباط جنسی کند در حالیکه شخص مایل به برقراری این ارتباط نباشد (تجاوز جنسی). دستمالی کردن فرد دیگر در صورت عدم آگاهی و یا رضایت فرد نیز آزار جنسی شمرده می شود.
*آزارهای روانی: یعنی کلماتی به کار برده شود که باعث احساس تحقیر شخص دیگر شود. مثلاً متلک گویی، تعقیب کردن شخص، مزاحمت تلفنی، هتک حرمت به تنهایی یا در مقابل افراد دیگر، که هر کدام اینها باعث وارد شدن فشار روانی بر شخص می گردد.
*سوء استفاده از موقعیت و اعتماد طرف مقابل در اعمال زور برای برقراری رابطه جنسی. مثلاً فرد بزرگسالی که از بی دفاع بودن طفل استفاده کرده و یا بدلیل نسبتی که با وی دارد او را به برقراری ارتباط جنسی تشویق و یا وادار میکند.

پدوفیلیا

اختلالات جنسی بخشی از اختلالات روانی محسوب می شوند و یکی از این اختلالات مشهور پدوفیلیا است. پدوفیلیا برگرفته از دو کلمه یونانی ست؛ “فیلیا” به معنای “دوست داشتن” و “پدکتوس” به معنای “اطفال”.
بعضی از مطالعات پدوفیلیا را علاقمندی جنسی مداوم و منحصر به اطفال نابالغ و عدم علاقمندی به بزرگسالان میدانند. بعضی ها با این تعریف موافق نبوده، چون ادعا می کنند که هر نوع تماس جنسی بین یک فرد بالغ و یک طفل پدوفیلیا محسوب میگردد.
کتاب تشخیصی و آماری اختلالات روانی که یکی از معتبرترین کتابهای مرجع در دسته بندی اختلالات روانی است، چند ویژگی کلی برای پدوفیلیا را بر می شمارد، از آن جمله:
تمایلات مکرر و شدید جنسی یا رفتار جنسی با اطفال نابالغ یا اطفالی که بطور عموم ۱۳ ساله یا کمتر از آن باشند.

شخص بر اساس این تمایلات جنسی دست به رفتار جنسی زده باشد و یا این تمایل بشدت سبب نگرانی و تشویش وی گردد.
شخص حداقل ۱۶ ساله بوده و حداقل ۵ سال از طفلی که مورد سواستفاده قرار گرفته مسن تر باشد.
زیربخش های این اختلال عبارت اند از:
تمایل جنسی به پسرها
تمایل جنسی به دخترها
تمایل جنسی به هر دو
محدود به اعضای خانواده
منحصر به اطفال (درین گونه شخص تنها به کودکان علاقمند است)
غیرمنحصر به اطفال (درین گونه شخص هم به اطفال و هم به بزرگسالان علاقمند است)
مساله عمده ی که پدوفیلیا را از بعضی ناهنجاری های جنسی دیگر (مثلاً چشم چرانی) متمایز ساخته و نیازمند توجه مخصوص بوده این است که در پدوفیلیا، اختلال به شخص محدود نبوده بلکه سبب صدمه ی مستقیم جسمی و روانی بر افراد دیگر، بالاخص اطفال، می گردد. این یکی از ابعاد بسیار مهم این اختلال است.
بهمین دلیل، با آنکه بعضی از محققین پدوفیلیا را از سوءاستفاده جنسی اطفال متمایز می دانند، ولی بسیاری از صاحبنظران دیگر معتقد اند بعلت اینکه پدوفیلیا صدمات روانی و جسمی بر اطفال وارد می سازد، واضحاً یک نوع سواستفاده از اطفال شمرده می شود.
پدوفیلیا با مشخصات فوق بعنوان یک اختلال روانی مطرح است و تحلیل رفتار بعضی از افراد و نظر به این مشخصات نشان میدهد که آنها از این اختلال رنج میبرند.

سبب شناسی (اتیالوژی) پدوفیلیا
با آنکه در قسمت تاثیرات منفی پدوفیلیا تا حدی تحقیقات انجام شده، ولی در بخش سبب شناسی آن هنوز نیاز به تحقیق بیشتر است. بعضی از این مطالعات ارتباط میان علل بیولوژیک مثلاً کارکرد غیرنرمال مغز و پدوفیلیا را نشان داده، ولی هنوز زمان لازم است تا درین بخش مطالعات بیشتری صورت گیرد.
بعضی از محققین معتقد اند که رابطه ضعیف والدین با اطفال احتمال سوء استفاده جنسی از اطفال را بیشتر میکند.

تناسب یا تجانس عاطفی

چرا پدوفیلها از نظر عاطفی توسط اطفال ارضا می گردند؟ این یکی از پرسشهای اساسی است که بسیاری کنجکاوند تا جوابی برای آن بیابند. نظریه های مختلفی درین زمینه مطرح اند. براساس یکی از این نظریه ها، این اشخاص نیازهای کودکانه ارضا نشده دارند که فقط می توانند توسط برقراری ارتباط با اطفال به این نیازها پاسخ گویند. تربیت موثر در دوران طفولیت توسط والدین و اعضای بزرگتر فامیل زمینه ساز برقراری ارتباط مفید و سازنده بین طفل و فامیل و بتدریج اجتماع بوده و طفل را آماده برقرار ساختن ارتباط های بیشتر و در دایره وسیع تر می کند. اگر این بعد عاطفی بنا به هر دلیلی در دوران طفولیت نادیده گرفته شود، امکان این میرود که فرد در بزرگسالی دنبال ارضای این نیاز بوده و در جستجوی افرادی باشد که این نیاز را درک کنند، یا حداقل او احساس کند که این نیاز توسط اشخاص مربوط به یک دوره سنی مشخص درک می شود.
براساس یک نظریه دیگر، این افراد خود در کودکی مورد سوءاستفاده جنسی، تحقیر، شرم، و احساس گناه قرار گرفته و احساس ناتوانی کرده اند و این حالت سبب می گردد تا در بزرگسالی در تلاش برای فایق آمدن بر این احساسات منفی و ناخوشایند از نقش “قربانی” بیرون شده، اطفال دیگر را قربانی ساخته، و احساس قدرتمندی و راحتی کنند.
بر اساس این نظریه های روانشناسی، فرض بر این است که عاملین بچه بازی خود در کودکی مورد سواستفاده جنسی قرار گرفته اند ولی در بزرگسالی این نقش را برعکس کرده تا با استرس وارد شده و احساس ناتوانی و کمبود اعتماد به نفس مقابله کنند.

برانگیختگی جنسی

برانگیختگی جنسی یا تحریک جنسی حالتی است که در آن شخص آماده برای آمیزش جنسی یا مشتاق رابطه جنسی است. پرسش اینجاست که چرا پدوفیل ها توسط اطفال به برانگیختگی جنسی دست می یابند؟ بسیاری از تحقیقات این را در بخش تجانس عاطفی مورد مطالعه قرار میدهند و عواملی که در عدم برقراری ارتباط سالم با هم جنس و جنس مخالف را در بزرگسالی مهیا میسازد را درین مشکل دخیل میدانند.

بازداری

چرا بچه بازها (پدوفیل) نمی توانند یک رابطه عادی با آدم بالغ از جنس مخالف داشته باشند؟ چندین دلیل درین زمینه مطرح بحث اند. بعضی از مردان که در اولین ارتباط جنسی با یک خانم بالغ خود را ناتوان می یابند، تمایلات جنسی را همراه با دردسر و ناامیدی می پندارند. این بازداری به دو شکل تظاهر می کند: رشدی و موقعیتی
در بازداری رشدی شخص فرصت داشتن ارتباط با یک شخص بالغ از جنس مخالف را نداشته است. ولی بازداری موقعیتی به وضعیت های چون از دست دادن یک رابطه یا بحران زودگذر اشاره میکند.
به عنوان مثال در بافت اجتماعی افغانستان، بازداری رشدی بیشتر به مشاهده میرسد، چون عدم دسترسی به شریک جنسی از میان زنان بالغ احتمالاً یکی از دلایل عمده است، بخصوص زمانی که مردان بالغ نیاز به برقراری ارتباط جنسی با جنس مخالف دارند ولی جامعه نظر به مشکلاتی که پیش رویشان قرار میدهد این اجازه را به آنان نمیدهد. این در حالیست که گمان میرود دسترسی به اطفال همجنس، به ویژه کودکان خیابانی و اطفال یتیم، یک آلترناتیو برای تجربه جنسی مردان بالغ باشد.

در ادبیات روانکاوانه هنگامی که از تمایل به برقراری رابطه جنسی با کودکان صحبت به میان می آید به عنوان یک آسیب جدی از آن نام برده می شود. در سبب شناسی آن به ناتوانی فرد در ارضای میل جنسی در قالب عادی آن و پناه بردن به کودکان و جایگزین ساختن آنان به جای افراد بالغ اشاره می شود که ریشه در عوامل زیر دارد :

1- احساس حقارت شدید در رویارویی با جنس مخالف : افراد پدوفیل یا بچه باز نوعی گرایش اجتنابی از مواجهه و رو در رویی جنسی با بالغان همجنس یا غیر همجنس دارند. این احساس به روابط اولیه فرد با والدین و بخصوص والد غیر همجنس ارتباط دارد. مردان پدوفیل دارای مادرانی بوده اند که با رفتار خود احساس ترس و شرم را از زنانگی و عناصر زنانه در ذهن فرزند خود پرورانده اند. پدران این افرادی نیز اکثرا" ناتوانی خود را در قالب سختگیریهای افراطی و غیر منطقی و ایراد گیریهای دائمی پنهان می سا خته اند که در نهایت به ایجاد و افزایش احساس ناتوانی و حقارت و بخصوص در رابطه با جنس مخالف انجامیده است . آنها ناخواسته با ایجاد اوهام ناخودآگاه شرم و ترس از زنان و اندام تناسلی آنان در ذهن پسرانشان بتدریج هسته های قدرتمندی از جریانات هدایت کننده و شکل دهنده گرایشات جنسی انحرافی به سمت کودکان را تثبیت ساخته که در بزرگسالی به شکل آسیب جدی نمایان می گردد.

2- نیاز به ارضای اوهام مربوط به احساس خودشیفتگی بدون مقاومت : خودشیفتگی را شاید شایعترین علامت بیمارگونه در پدوفیل ها دانست. در بررسیهای زیادی که در خصوص ارتباط بین خودشیفتگی و تمایلات پدوفیلیک در این افراد داشته ام دلایل بسیار قوی از قدرتمند بودن آن یافته ام که می تواند به عنوان یک یافته جدید در ادبیات روانکاوانه از آن صحبت به میان آورد. اصطلاح " ارضای نیاز خودشیفتگی بدون مقاومت " را برای اولین بار در خصوص این افراد بکار می گیرم. پدوفیل ها ناتوان از مقابله برای ارضای خودشیفتگی خود با افراد بالغ به ناچار قربانیان کم سن و سال را انتخاب می کنند که چندان مقاومتی در برابر این میل ناخودآگاه و قوی آنها از خود نشان نمی دهند.

3- تجربیات جنسی دردناک اولیه در دوران خردسالی و اوایل نوجوانی وجود دارد: این واقعیت که اکثر پدوفیل ها سابقه تجاوز و تعرض در کودکی را داشته اند در شرح حال آنها در طول جلسات رواندرمانی به وضوح آشکار است. گرایشات انحرافی آنان در بزرگسالی می تواند همانند سازی با هویت آسیب دیده کودکی آنها باشد. " همانند سازی با خویشتن آسیب دیده " اصطلاحی است که به عنوان یک نوآوری می توانیم در سبب شناسی پدوفیلی از آن یاد کنیم.

4- پدوفیل ها و وسواس نسبت به توانایی جنسی : رفتار جنسی انحرافی پدوفیلی در اصل وسواس و دوگانگی و تردید نسبت به توانمندی ارضای جنسی در برابر بالغان است. این وسواس بصورت مکرر در رابطه با قربانیان آنان یعنی کودکان تکرار می شود. رفتارهای جنسی افراد پدوفیلیک با کودکان به شکل وسواس گونه و با قربانیان متعدد در فواصل زمانی خاص تکرار می گردد . این تکرار فرافکنی اوهام وسواس گونه فرد بر کودکان می باشد.

در کشور آلمان کودک‌ آزارانی که بیش از ۲۵ سال سن داشته باشند با نظر موافق کمیسیون پزشکی با استفاده از دارو عقیم می‌شوند. در سوئد نیز قانون مشابهی وجود دارد. در فرانسه و اسپانیا نیز تمهیداتی برای اجرای مورد مشابه انجام گرفته است.

کودک آزاری در ایالات متحده آمریکا جرمی بسیار جدی محسوب می‌شود و دادگاه می‌تواند برای مجرمان از احکام تعلیقی تا حبس ابد مجازات تعیین کند.

خیلی عالی بود مممنونم بعضیها هم هستن از عواطف بچه سواستفاده میکنن مثلا اگه نذاری دیگه داییت نمیشم یا دیگه خالت نمیشم یا جوجه هاتو میبرم بهت نمیدم یا عروسکتو میبرم