بعضی وقتا فکر میکنم دلیلش چیه اینقد پیگیر بچه دار شدن میشیم فقط حرف مردم؟یا بچه باعث خوشبختی؟یا میخوایم به خودمون ثابت کنیم مشکلی نداریم؟
شما بگین چرا دوست داشتین و دارین بچه بیارین
من دوست ندارم و نشدم
نمك و شيريني زندگي
از تنهايي در اومدن
يه حس و حال جديد
بچه اوردن تو ایران ظلم بزرگیه
نمیدونم
نميدونم والا منكه هر چي فكر كردم نتونستم دليلي پيدا كنم براي همين بچه دار نشدم
دوست ندارم و فرزندی هم ندارم
من همون موقعم که ازدواج نکرده بودم دوس داشتم ده تا بچه داشته باشم
حس مادرانم زیاده
از تنهایی در اومدن حس خوب مادر شدن حرف مردم سخته😖😖
چون عاشق اون موجود کوچولوم که از دستاشو میاره جلو که بغلم کن
عاشق اون لحظه ام که از در میای تو میخنده بهت که اره منتظرت بودم مامان...عاشق اون لحظه ام که تو خواب میخنده
عاشق بغل گرفتنشم
عاشق بچه ام که بهم بگه دایه
چون میخوام دنیامو به پاش بریزم
همه احساسمو خرج کنم براش
فک کنم به صورت غریزی تو فطرت هممون میل ب بچه دار شدن و بچه داشتن هست
ن حرف مردم نه اینکه بگم مشکلی ندارم.
تو این فاز نیستم
حس میکنم زندگی حتی با وجود عشق و علاقه بعد مدتی تکراری و‌یکنواخت میشه، وجود بچه تو هر جمعی یه انرژی خاصی داره
اون خونه توش خنده هست
همه دورش جمعن
من چون خواهر نداشتم میخوام ی نی نی دختر بیارم ک همدم و مونس همدیگه باشیم همه جا بریم کلی خوش بگذرونیم😻😻
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز