بچه ۳ ماهه

اول که شیر خشکش رو دکتر عوض کرد شیر خشک بدون پروتیین گاو بهش داد

بعدم یه نرم کننده پوست کودک داد که باید مرتب میزدم به بدنش بعد یه هفته  جوشا رفتن

استارتر  دختر منم 3 ماهو یه هفتشه.. همش خوابه قربونش برم بی سروصدا و همش در حال هو ها کردنه وخنده. جدیدا هم بلند میخواد بشه. 10 شب میخوابه تا8 نه صبح گاهی دم صبح یه بار بیدار میشه برا شیر گاهی نه گاهی 3 بار! پی پی هم روزی 5 تا پوشک ! باورت میشه منم امروز داشتم برا بلغمی تحقیق میکردم چون جدیدا مدفوعش بو گرفته و بدنش دونه زده

من شیر خودمو میدم اصلا پروتئین گاوی نمبخورم ولی شیر پاستوریزه مبخورم و جدیدا کیک. خلافم ایناس نمیدونم دخترم چرا بدنش دون زده طبعش ولی خیلی گرمه.اسم اون نرم کننده چیه میشه لطف کنی بگی

خیلی😔این مرحله رو رد میکنی مرحله سختتر شروع میشه😣😣😣نوزادی و دندون و واکسن و از شیر گرفتن و از پوشک گرفتنو...😥

والا نمیدونم حالا بیشتر بهش دقت کن و اگه دوباره دیدی حتما ببر دکتر

نرم کننده ثمین

قوی باش مادر😁💪تازه اول راهی❤

چرا عزیزم سینمو سمتش می برم اگر بفهمه ک منم میخوره با چشمای بسته ولی گاهی هم دهنشو سفت میکنه روشو بر میگردونه یعنی نمبخواد😅

من امروز اینقدر تحقیق کردم اخرشم نفهمیدم بلغمی چیه. دوبارم تاحالا برا رفلاکسش بردم دکتر خداروشکر بهتربهنر شده ولی هردفه بقول همسرم یه داستانی داره حالا بدنش دونه زده . خودمم رژیم غذایی خاصی رعایت نمیکنم همین گاوی نمیخورم و تخم مرغ و چایی .

ممنونم💚

فرزندم، دلبندم، عزیزتر از جانم از ملالتهای این روزهای مادری ام برایت میگویم... از این روزها که از صبح باید به دنبال پاهای کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگیرم تا زمین نخوری. به کارهای روی زمین مانده ام نمیرسم این روزها که اتاقها را یکی یکی دنبال من می آیی، به پاهایم آویزان میشوی و آن قدر نق میزنی تا بغلت کنم، تا آرام شوی. این روزها فنجان چایم را که دیگر یخ کرده، از دسترست دور میکنم تا مبادا دستهای کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتی و ناامیدی سر برگرداندنت را میبینم که سوپت را نمیخوری و کلافه میشوم از اینکه غذایت را بیرون میریزی. هرروز صبح جارو میکشم، گردگیری میکنم، خانه را تمیز میکنم و شب با خانه ای منفجر شده و اعصابی خراب به خواب میروم. روزها میگذرد که یک فرصت برای خلوت و استراحت پیدا نمیکنم و باز هم به کارهای مانده ام نمیرسم... امشب یک دل سیر گریه کردم. امشب با همین فکر ها تو را در آغوش کشیدم و خدا را شکرکردم و به روزها و سالهای پیش رو فکر کردم و غصه مبهمی قلبم را فشرد...تو روزی آنقدر بزرگ خواهی شد که دیگر در آغوش من جا نمیشوی و آنقدر پاهایت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور میشوی و من مینشینم و نگاه میکنم و آه... روزگاری باید با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بیایی و من یک فنجان چای تازه دم برایت بیاورم و به حرفهایت با جان گوش بسپرم تا چای از دهن بیفتد.... روزی میرسد که از این اتاق به آن اتاق بروم و خانه ای را که تو در آن نیستی تمیز کنم. و خانه ای که برق میزند و روزها تمیز میماند، بزرگ شدن تو را بیرحمانه به چشمم بیآورد. روزی خواهد رسید که تو بزرگ میشوی، شاید آن روز دیگر جیغ نزنی، بلند نخندی، همه چیز را به هم نریزی... شاید آن روز من دلم لک بزند برای امروز... روزی خواهد رسید که من حسرت امشبهایی را بخورم که چای نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ریخته و سوپ و بازی و... به خواب میروم... شاید روزی آغوشم درد بگیرد، این روزها دارد از من یک مادر به شدت بغلی میسازد...! این روزها فهمیدم باید از تک تک لحظه هایم لذت ببرم....