خاطرات زایمان دوست جونای خرداد93 وعکس نی نی های جیگرطلاشون

***درمان زردی یا یرقان در طب سنتی*** ________________________________ جالب اینجاست که بر اساس این منطق، به راحتی قادر خواهید بود که مشاهدات علمی در مورد این بیماری را نیز توضیح دهید. مثلاً می دانیم که آتش، همیشه تمایل به صعود و بالاتر رفتن دارد. به همین دلیل هم می بینیم که زردی، ابتدا در قسمت های بالای بدن دیده می شود و تا هنگامی که مجبور نشود(بر اثر غلظت زیاد)، به قسمت های پایین تر سرایت نمی کند. نکته جالب دیگر این است که زردی معمولاً در پسرها شیوع بیشتری دارد. این نکته هم قابل توجیه است؛ چرا که پسرها به نسبت دخترها مزاج گرم تر و خشک تری دارند و بنابراین بیماری های ناشی از گرمی و خشکی یعنی بیماری های صفراوی(مثل همین زردی) در آنها بیشتر دیده می شود. درمان زردی چنانکه تأکید کردیم در اکثر موارد زردی یک وضعیت زودگذر است که معمولا بدون هرگونه مداخله درمانی بهبود می یابد و جز در موارد شدید، هیچ گونه عارضه دراز مدتی ندارد. البته برای اطمینان خاطر بستگان نوزاد و برای داشتن یک ارزیابی صحیح نسبت به شدّت بیماری، توصیه اکید می کنیم که به پزشک مراجعه کنید و اقدامات تشخیصی لازم(تأکید می کنیم اقدامات تشخیصی) را انجام دهید؛ امّا برای درمان، هرگز نگران نباشید و با انجام درمان های ذیل، شاهد بهبودی نوزاد دلبندتان باشید. منطق درمانی زردی در طبّ سنّتی گفتیم که بر اساس منطق طبّ سنّتی، زردی، یک بیماری صفراوی(آتشی) است؛ به زبان ساده تر، کودک شما کمی آتش گرفته است! البته نگران نباشید، زردی، درد یا سوزش ندارد و تشبیه فوق در جهت فهم بهتر منطق درمان است. بر این اساس هر کاری که می تواند یک آتش را خاموش کند؛ زردی نوزاد را نیز بهبود می بخشد! بنابراین: ۱- مادر؛ ماشین آتش نشانی نوزاد! مادر نوزادی که زردی دارد، باید از مصرف غذاهای گرمی پرهیز کند و سهم غذاهای خنکی را افزایش دهد تا طبع شیر او خنک تر شود. البته در این مورد، توجّه به مزاج مادر و ظرفیت تحمّل کبد او بسیار مهم است و نباید در این کار افراط کرد؛ به نحوی که مادر دچار علایم غلبه سردی در بدنش شود(خواب آلودگی، احساس کسالت و کوفتگی، افسردگی، احساس سرما در بدن، رنگ پریدگی، نفخ معده، زیاد و کم رنگ شدن ادرار و …). در این رابطه می توان از خوراکی های مختلفی استفاده کرد؛ از جمله: آش یا سوپ جو؛ خیار؛ هندوانه؛ آب زرشک طبیعی؛ آب انار ملس طبیعی؛ مرکّبات؛ خرفه یا گشنیز و …. در بین داروها هم بهترین و راحت ترین راه آن است که مادر، عرق کاسنی و شاهتره را به نسبت مساوی مخلوط کرده؛ روزی ۳ استکان مصرف کند. این ترکیب، در عین حال که صفرا شکن قدرتمندی است؛ طبعی ملایم و معتدل دارد و تقریباً به همه می سازد. در مادرانی که طبع گرم تر یا تحمّل بیشتری دارند می توان عرقیات خنک دیگر(مثل عرق گشنیز، بید، خارشتر و همیشه بهار) یا جوشانده گیاهانی مثل عنّاب، سپستان، بنفشه، همیشه بهار، خطمی، پنیرک، تخم گشنیز، تخم کاسنی، تخم کاهو، تخم خرفه، پوست بید و مانند آنها را هم به برنامه درمانی اضافه کرد. نکته: به تجربه ثابت شده است که مصرف سیراب-شیردان از سوی مادر هم به کم شدن زردی نوزاد کمک می کند. ۲- شیرخشت و ترنجبین شاید معروف ترین داروهای ضدّ زردی نوزاد در کشور ما، این دو دارو باشند؛ به نحوی که از قدیم معمولا این دو دارو جزئی از سیسمونی نوزاد به حساب می آمده اند. متأسّفانه و در حالی که تا سالیانی پیش، خانواده ها با همین گونه درمان ها به راحتی زردی نوزاد را کنترل می کردند؛ امروزه، همکاران پزشک ما بدون وجود توجیهی قابل قبول، نه تنها از این درمان های کم عارضه و ارزان، کناره گرفته اند؛ بلکه حتّی به شدّت هم از آن نهی می کنند؛ به نحوی که گاهی برای راضی کردن خانواده نوزاد به انجام این اقدامات، باید تلاش بسیاری کرد. همه این ها در حالی است که: اوّلاً: در تحقیقات انجام شده در همین ایران خودمان، اثربخشی عصاره شیرخشت در درمان زردی نوزادان ثابت شده است(از جمله تحقیق انجام شده توسّط دکتر محمّد آزادبخت، عضو هیأت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مازندران). در ثانی در برخی کشورهای غربی که طبّ جدید ما داعیه دار پیروی از آنهاست؛ روند استفاده از این داروها در مراکز درمانی رسمی رو به گسترش است. بنابراین و با قاطعیت و بر اساس تجربیات مکرّر خود که تقریباً همیشه حاصل آن، درمان مناسب نوزادان بوده است به شما اطمینان خاطر می دهم که با انجام این اقدامات ساده و موثّر می توانید خاطره شیرین روزهای اوّل تولّد نوزاد خود را جایگزین خاطره تلخ سرگردانی در بیمارستان و جدایی از فرزند دلبند خود و نگاه کردن به او بر روی تخت فوتوتراپی(نوردرمانی) کنید. نحوه مصرف حدود یک نخود شیرخشت و نصف قاشق چایخوری ترنجبین را در نصف استکان آب جوش حل کرده با پارچه نخی صاف کنید و به تدریج به نوزاد بخورانید. در صورت ضرورت می توانید این دارو را تا روزی ۳-۲ بار آماده و مصرف کنید. چند نکته: ۱- ترنجبین کاملاً شیرین است و لذا این دارو نیاز به شیرین کردن ندارد. ۲- مصرف شیرخشت به تنهایی هم توصیه شده است؛ امّا مصرف این دو دارو با هم اثربخشی بیشتری دارد. ۳- با توجّه به این که این روزها قیمت شیرخشت بسیار بسیار بالا رفته است، می توان از بیدخشت به جای آن استفاده کرد. ۴- علاوه بر نوزاد، مادر او نیز می تواند این دارو را مصرف کند. ۵- علاوه بر داروی فوق می توان روزانه چند قاشق چایخوری مخلوط عرق کاسنی و شاهتره را نیز به نوزاد خوراند. ۳- سایر راهکارها - شستشوی نوزاد با عرق های خنک به ویژه عرق کاسنی یا بید اثری قابل قبول در کاهش زردی دارد. البته دقّت کنید که این عرق ها را کمی حرارت دهید تا حالت ولرم پیدا کنند؛ در غیر این صورت ممکن است این کار باعث افت حرارت بدن نوزاد شود. - مقداری ترنجبین را در آب حل کرده با یک پارچه، آن را به پیشانی و پشت گوش نوزاد بمالید. - آرد جوی نرم و الک شده را روی بدن نوزاد(به جز صورت و ناف او) بپاشید. ۴- حجامت، درمانی قاطع و موثّر حجامت نوزاد از بهترین، سریع ترین و موثّرترین روش های درمانی زردی است که به طور معمول، هیچ گونه عارضه ای در پی ندارد. حجامت نوزاد به این صورت انجام می شود که بر روی لبه بیرونی لاله گوش و نیز پوست پشت گوش نوزاد، خراشهای ظریفی وارد می شود. ایجاد یکی دو خراش ظریف در منطقه حجامت عام(بین دو کتف) نوزاد می تواند این حجامت را قوی تر کند. تذکّر: در این حجامت نباید اقدام به بادکش گذاری و ساکشن کرد. متأسّفانه بسیاری از خانواده ها با شنیدن کلمه حجامت دچار نگرانی می شوند تا جایی که اغلب مجبور می شویم به جای این کلمه از عبارت�خراش دادن و یا چند قطره خون گرفتن� استفاده کنیم؛ امّا مطمئن باشید که حجامت نوزاد کاری است بسیار ساده؛ حتّی بسیار ساده تر از یک بار خونگیری از نوزاد برای اقدامات تشخیصی و درمانی. برای اطمینان بیشتر به این نکات توجّه کنید: ۱- مجموع خون خارج شده از بدن نوزاد در این روش بیش از چند قطره نیست – یعنی بسیار کمتر از یک بار خونگیری برای اقدامات تشخیصی و یا درمانی در طبّ کلاسیک – و لذا از این بابت مشکلی به وجود نمی آید. ۲- درد حجامت، فوق العاده کم است؛ به نحوی که نوزاد پس از چند ثانیه آرام می گیرد. نوزادان خوش خواب، گاهی به هنگام انجام حجامت حتّی از خواب هم بیدار نمی شوند. ۳- اگر پزشک مجرّب، فرزند شما را حجامت کند تقریباً محال است که جای خراش ها روی پوست زیبا و ظریف او باقی بماند. کاهش زردی نوزاد، معمولاً بلافاصله پس از حجامت شروع می شود و اغلب پس از یک ساعت، نتیجه آن در آزمایش قابل مشاهده است. بسیار کم پیش می آید که پس از انجام حجامت باز هم زردی نوزاد کم نشود؛ امّا به هر حال ما، اقدامات درمانی غیر از حجامت را نیز – که شرح آن گذشت – به همه توصیه می کنیم. زردی ناشی از شیر مادر زردی در برخی نوزادان ممکن است بر اثر استفاده از شیر مادر باشد. ۲ گروه از نوزادان هستند که با خوردن شیر مادر به زردی مبتلا می شوند: ۱- گروه اول، بیشتر نوزادان مادرانی هستند که به طریق سزارین وضع حمل کرده اند و زردی به دلیل کم بودن شیر مادر و در روزهای اول تولد ایجاد می شود. در این حالت چنانچه تغذیه با شیر مادر استمرار داشته باشد، رفته رفته شیر مادر بیشتر و کمبود کالری نوزاد جبران می شود و همچنین حرکات روده او بهتر شده و زردی از بین می رود. در این نوزادان، مصرف شیرخشت و ترنجبین و به ویژه ترنجبین بسیار مطلوب است؛ چرا که ترنجبین ارزش غذایی بسیار بالایی دارد و می تواند به طور موقّت کمبود شیر را برای نوزاد جبران کند، از سوی دیگر خاصیت ملیّنی ترنجبین، باعث کارکرد بهتر روده ها و دفع بیشتر صفرا می شود. ۲- نوع دوم زردی ناشی از شیر مادر، معمولا از هفته دوم تولد آغاز می شود. این زردی ممکن است ناشی از موادی باشد که در شیر وجود داشته؛ باعث غیرفعال کردن آنزیم های کبدی و روده ای نوزاد می شوند که این موضوع باز جذب مواد صفراوی به داخل بدن را در پی دارد. در واقع این مشکل به خاطر رشد ناکافی روده و کبد نوزاد رخ می دهد. در این مورد هم پزشکان توصیه می کنند که تغذیه نوزاد با شیر مادر را ادامه دهید و چنانچه زردی شدید شد، حداکثر ۴۸ ساعت شیر مادر را قطع کرده از شیر خشک یا شیر دوشیده شده برای تغذیه کودک استفاده شود. البته پس از رفع زردی، مجددا باید تغذیه با شیر مادر را از سر گرفت. زردی های غیر طبیعی بعضی موارد زردی هستند که می توانند غیر طبیعی باشند و لذا نیاز به پیگیری دارند؛ از جمله این موارد که برای خانواده ها قابل تشخیص هستند عبارتند از: - زردی که همان روز اوّل تولّد ظاهر شود. - زردی که پس از هفته دوّم تولّد شروع شود. - زردی که پس از دو هفته ادامه داشته باشد.(البته به جز نوزادان نارس که ممکن است به طور طبیعی تا دو ماه زردی خفیفی داشته باشند.) - هر گونه نشانه ای دالّ بر بیماری و ضعف نوزاد، کاهش قدرت گرفتن پستان مادر، کم شدن اشتهای او و مواردی از این دست. لامپ مهتابی و زردی از سال ها پیش شنیده ایم که اگر کودکی دچار زردی شد، با قرار دادن او زیر نور لامپ های فلورسنت(مهتابی) می توان او را درمان کرد. درست است که نور درمانی یکی از راه های درمانی زردی در نوزادان محسوب می شود، ولی استفاده از نور مهتابی اساس علمی نداشته و تأثیر چندانی در درمان زردی ندارد بلکه نور فلورسنتی که به عنوان درمان این بیماری استفاده می شود، طول موج های خاصی دارد که لامپ های مهتابی این طول موج و قدرت درمانی را ندارند. البته به هر حال، نوردمانی که در مراکز درمانی نیز انجام می شود؛ به هیچ وجه مورد توصیه ما نیست. زردی و نور آفتاب اگر سطح بیلی روبین کودک پایین باشد، می توانید با قرار دادن وی در معرض نور آفتاب(البته در سایه و نه در زیر نور مستقیم) در اوائل روز یا اواخر عصر به درمان او کمک کنید که البته با توجّه به اثربخشی درمانهای ذکر شده عملا نیازی به این کار نیست. تعویض خون موارد خطرناک و شدید زردی که ممکن است با خطر رسوب بیلی روبین در مغز همراه باشد را با تعویض خون نوزاد درمان می کنند. توصیه اکید می کنیم که با به کار بستن دستورات طبّ سنّتی، هرگز نگذارید تا کار به انجام این اقدام پرعارضه برسد؛ اگر چه اعتقاد شخص من این است که حتّی این نوزادان نیز اگر در چند روز متوالی، دو و یا حدّاکثر سه نوبت حجامت شوند و اقدامات دارویی را نیز به طور کامل دریافت کنند نیازی به تعویض خون نخواهند داشت. زردی یا یرقان؟! زردی همان یرقان است؛ امّا از آنجا که واژه یرقان برای اکثر مردم ما تداعی گر یک بیماری خطرناک و کشنده است از به کار بردن آن در این مقاله خودداری کردیم. تذکّر آخر: باز هم تأکید می کنیم که از زردی نترسید؛ امّا این تذکّر به آن معنا نیست که به پزشک مراجعه نکنید. اگر نوزاد دلبندتان زردی دارد یا حتّی احتمال می دهید که زردی دارد حتماً به پزشک مراجعه کنید و اقدامات تشخیصی لازم را انجام دهید؛ امّا برای درمان بدون نگرانی به روش های فوق عمل کنید. چند نکته درباره پیشگیری از زردی در بارداری ۱- نگرانی از زردی نوزاد در آینده نباید مادر باردار را مجبور کند که تغذیه مطلوب خود را کنار بگذارد. مصرف زیاد خنکی ها در بارداری می تواند برای مادر – و حتّی جنین – مشکلاتی به وجود بیاورد. ۲- انجام اقدامات پیشگیرانه در بارداری تنها محدود به یکی دو ماه آخر می شود به این ترتیب که در یکی دو ماه آخر بارداری، مادر، هفته ای یک بار، زبان خود را در آینه کنترل کند؛ اگر زبان زردرنگ بود می تواند نشان دهنده افزایش صفرا و احتمال ایجاد زردی در نوزاد باشد. در این حال مادر باردار بهتر است یک خنکی ملایم مثل عرق کاسنی را چند روز مصرف کند تا مشکل حل شود. توصیه عمومی تر برای رفع نگرانی همه مادران این است که از یک هفته به زایمان هر روز یکی دو استکان عرق کاسنی مصرف کنند. ۳- توجّه داشته باشید که نه انجام اقدام فوق می تواند زردی نگرفتن نوزاد را تضمین کند و نه عدم انجام آن یا مصرف غذاهای گرمی، ضرورتاً باعث زردی نوزاد خواهد شد.

****بازی برای افزایش هوش و خلاقیت از تولد تا ۳ ماهگی**** بازی اول : ” کوچولوی نازم،خیلی دوست دارم! “ تحقیقات نشان می دهد :هرچه نوزاد را بیشتر در آغوش بگیریم،نوازش کنیم و محبت مان را به او ابراز کنیم،وقتی بزرگ می شود،بیشتر احساس امنیت و استقلال می کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند. - این بازی پیوند میان شما و نوزادتان را محکم تر می کند. نوع بازی : * نوزادتان را آغوش بگیرید و او را با ملایمت به چپ و راست حرکت دهید. * همین طور که دارید او را حرکت می دهید،با لحن ملایم و آهنگین به او بگویید” محکم میگیرمت توی بغلم و نازت می کنم.آخه خیلی دوستت دارم”. * وقتی به کلمه “دوستت” رسیدید،جایی از بدنش را ببوسید.مثلا سر یا بینی یا انگشت پایش. * وقتی فرزندتان بزرگتر شود، ممکن است دوست داشته باشد باز هم با همدیگر این بازی را بکنید. بازی دوم : لحن کودکانه تحقیقات نشان می دهد : نوزادان نسبت به حرفهای “کودکانه” والدینشان واکنش نشان می دهند، یعنی به همان صداهای بلند و بچه گانه ای که بزرگترها موقع حرف زدن با آنها از خودشان در می آورند. - وقتی با نوزادتان با لحنه کودکانه حرف می زنید،در واقع با او ارتباط برقرار می کنید و او را تشویق می کنید صداهایی را در پاسخ به شما از خودش درآورد. این کار موجب تقویت مهارت های زبانی او می شود. نوع بازی : * حرف هایی از این قبیل به نوزادتان بگویید: “چه بچه نازی هستی!” یا ” انگشتاش رو نیگا کن.چقدر کوچولو و خوشگلن !” * همین طور که داریید با لحن کودکانه با نوزادتان حرف می زنید، او را نزدیک صورت تان نگه دارید و مستقیم به چشم هایش نگاه کنید. بازی سوم : موسیقی آرامش بخش تحقیقات نشان می دهد: وقتی برای نوزادان موسیقی پخش می شود،به طور ناخودآگاه به آن واکنش نشان می دهند چون در رحم مادر با ریتم،صدا و حرکت آشنا شده اند. - حتی نوزادان خیلی کوچک هم ممکن است با شنیدن موسیقی هایی که به گوش شان آشناست آرام شوند. نوع بازی : * ضبط صوت کوچکی را کنار نوزادتان بگذارید. * یک موسیقی یا لالایی ملایم برایش پخش کنید. * موسیقی هایی که ملودی تکراری دارند خیلی برای نوزاد آرامش بخشند چون این نوع موسیقی شبیه به صداهایی است که او در رحم مادر می شنیده است. * ضمنا می توانید صدای ماشین ظرفشویی یا لباسشویی را ضبط کنید و برای او پخش کنید. این صداها نیز شبیه به صداهای رحم است که او در دوران جنینی آنها را می شنیده است. بازی چهارم : در آغوش گرفتن و بوسیدن تحقیقات نشان می دهد : توانایی کودک در کنترل احساسات و عواطفش بستگی به کیفیت تجربه ها و رابطه های عاطفی او در اوایل دوران زندگیش دارد. - اینکه چطور نوزادمان را لمس می کنیم،چطور با او رفتار می کنیم و چطور به او غذا می دهیم تاثیر ماندگاری بر روی شخصیت آینده او دارد. با این بازی احساس آرامش و امنیت را در فرزندتان تثبیت می کنید. نوع بازی : * همین طور که نوزادتان را در آغوش گرفته اید و به آرامی به چپ و راست حرکت می دهید و می بوسید، این شعر را برایش بخوانید : بوس و بغل دوست دارم. کوچولوی من دوست دارم. بوس و بغل دوست دارم. کوچولوی من دوست دارم. * وقتی دارید پوشک نوزادتان را عوض می کنید می توانید این شعر را برایش بخوانید و بینی، انگشت های دست و انگشت های پایش را ببوسید. بازی پنجم : کنجکاوی نوزادتان را تحریک کنید تحقیقات نشان می دهد :سلول های عصبی مربوط به بینایی در طول ماه های ابتدایی زندگی شکل می گیرند. به همین دلیل، انجام بازی هایی که بینایی نوزاد را تحریک می کنند و باعث می شوند او بیشتر از چشم هایش استفاده کند، تقویت قدرت بینایی او را تا سطح عالی تضمین می کنند. - این بازی را مدام با نوزادتان انجام بدهید چون به رشد مغز او کمک می کند ( مثل تمام بازی ها حواس تان باشد ببینید نوزادتان چه وقت خسته می شود و می خواهد بخوابد یا بازی دیگری بکند). نوع بازی : * شی ای را که رنگ روشن دارد جلوی صورت او بگیرید. * برای آنکه توجه او را به شی جلب کنید،آن را آهسته به اطراف و این طرف و آن طرف حرکت بدهید و با نوزادتان درباره رنگ آن حرف بزنید. مثلا بگویید : ” وای، نیگا کن! چه رنگ قشنگی داره! “. * وقتی مطمین شدید توجه او جلب شده است و دارد به آن نگاه می کند،آهسته آن را به چپ یا راست حرکت بدهید. سپس شی را به آرامی به طرف جلوی صورت نوزاد برگردانید و بعد آن را به جهت مخالف حرکت بدهید. * این بار حرکت جلو و عقب را تمرین کنید : شی را جلوی صورت نوزاد بگیرید و به آرامی آن را به عقب ببرید. سپس به جلو بیاورید. او را تشویق کنید با نگاهش آن را دنبال کند. بازی ششم : جغجغه بازی تحقیقات نشان می دهد : واکنش های ما نسبت به صداها و حرکت های نوزاد تاثیر بسزایی در رشد مغز او و تبدیل شدن این عضو مهم بدن به یک ارگان فکری و عاطفی دارد. - ترکیب صدا و تصویر به نوزاد شما کمک می کند در ذهنش بین چیزی که می بیند و صدایی که می شنود ارتباط برقرار کند.این مسیله باعث رشد بیشتر مغز او می شود. نوع بازی : * جغجغه ای را جلوی صورت نوزادتان بگیرید و آ رام آن را به این طرف و آن طرف تکان دهید. * همین طور که جغجغه را تکان می دهید. شعر ساده ای مثل شعر زیر را برایش بخوانید : ” جیرینگ جیرینگ بالا،پایین. جیرینگ،جیرینگ، این ور ،اون ور.” * آنقدر به این کار ادامه دهید تا توجه کودکتان به جغجغه جلب شود و به آن نگاه کند. * حالا جغجغه را به آرامی به یک طرف حرکت بدهید و دوباره شعر را از اول برایش بخوانید. * در قسمت های مختلف اتاق بایستید و جغجغه را تکان دهید.در حین انجام این کار ببینید آیا نوزاد سرش را به سمت جهتی که صدا می آید حرکت می دهد یا نه. * اکنون پیش نوزادتان برگردید و جغجغه را توی دستش بگذارید و دوباره شعر را برایش بخوانید. * نوزاد عاشق آواز است و بعدها که زبان باز می کند،سعی می کند صداهایی را که شنیده است تقلید کند. بازی هفتم : چهره شاد،چهره غمگین تحقیقات نشان می دهد : نوزادان در ۲ ماهگی می توانند حالت هایی را که درچهره اطرافیانشان است تشخیص بدهند،حالت هایی مثل خشم،شادی،اندوه و … . نوع بازی : * روبه روی نوزادتان بنشینید و کارهایی کنید تا توجه اش به شما جلب شود و به صورت شما نگاه کند.بعد سعی کنید حالتهای مختلفی به صورتتان بدهید و صداهای گوناگونی از خودتان در آورید. انجام این بازی باعث می شود کودک سعی کند از چشم ها و گوش هایش بیشتر استفاده کند و در نتیجه قدرت بینایی و شنوایی او تقویت می شود. * می توانید این حرکت ها را انجام دهید: آوازی برایش بخوانید.سعی کنید در حین گفتن کلمات در حرکات لب و دهانتان اغراق باشد،طوری که نوزاد به راحتی حرکت ها را از هم دیگر تشخیص دهد. چشم هایتان را باز و بسته کنید. زبانتان را بیرون بیاورید. با دهان تان شکلک های مختلفی در آورید. با لب هایتان صداهای مختلفی درآورید،مثل سوت،فوت،پوف. سرفه کنید یا خمیازه بکشید. بازی هشتم : عجب زوری داری! تحقیقات نشان می دهد : حتی حرکت ساده ای مثل دراز کردن دست و گرفتن اشیا به مغز نوزاد کمک می کند تا بتواند هماهنگی بین دست و چشمش را تقویت کند. - این بازی هم دست ها و انگشتهای نوزاد را قوی می کند و هم مهارت های او را در دنبال کردن اشیا افزایش می دهد. نوع بازی : * نوزادتان را در آغوش بگیرید یا به پشت بخوابانید. * انگشت سبابه تان را در دستش بگذارید. * طولی نمی کشد که کودکتان انگشت شما را می گیرد چون این یک واکنش طبیعی است. * هر بار که نوزادتان انگشت تان را می گیرد، با گفتن جمله های مثبتی مثل این عبارت ها او را تشویق کنید: ” آفرین، قهرمان کوچولو!” یا ” وای، عجب پهلوانی!” یا ” ماشاالله،عجب زوری داری!” بازی نهم : تجربه های حسی تحقیقات نشان می دهد : “دیدن” یا “بو کردن” اشیا اتصالات بین سلول های مغزی نوزاد را افزایش می دهد البته باید توجه داشت که نوزاد باید در کمال آرامش این مسایل را تجربه کند. به همین دلیل،بزرگترها باید با حالتی بسیار محبت آمیز اشیا را در اختیار او قرار دهند و اجازه دهند که او سر فرصت آنها را لمس یا بو کند. هیچ عجله ای در کار نیست! - سعی کنید نوزادتان با بوها و جنس های متفاوت و متعدد آشنا شود. این مسیله باعث می شود خودش و دنیای اطرافش را بشناسد. نوع بازی : * پارچه هایی از جنس های مختلف آماده کنید(پارچه های ساتن،پشمی و حوله ای برای شروع کار مناسب هستند). * سپس دست نوزادتان را در دست بگیرید و انگشت هایش را روی پارچه ها بکشید. * حالا نوبت ” بو کردن” اشیا است. برای این کار می توانید به همراه کودکتان بیرون بروید و شاخه گلی را با هم بو کنید یا پرتقالی را که به تازگی قاچ زده اید به بینی اش نزدیک کنید تا بو کند. توجه : مواظب باشید او را خیلی خسته نکنید.گوش به زنگ باشید چه وقت از بازی خسته می شود و دیگر نمی خواهد ادامه دهد. بازی دهم : پای کوچولوت را خم کن! تحقیقات نشان می دهد : تقویت کردن عضلات ران نوزاد برای سینه خیز رفتن و راه رفتن او در آینده بسیار مهم است. - تا وقتی که این بازی را با ملایمت انجام دهید،اصلا موجب ناراحتی نوزادتان نمی شوید و او از انجام این بازی لذت می برد. نوع بازی : * نوزادتان را به پشت روی تشک بخوابانید و مچ پاهایش را بگیرید و با احتیاط زانوهایش را صاف کنید. * وقتی پاهایش صاف شد،با انگشت هایتان به آرامی به کف پاهایش ضربه بزنید. * او به طور ناخودآگاه انگشت هایش را جمع می کند و زانوهایش را خم می کند. * در حین انجام بازی ،شعر زیر را با لحن آهنگینی برایش بخوانید : ” خم،خم،خم میشه، پای کوچولوش خم میشه، خم ،خم،خم میشه، هورا!هورا! هورا…” * شعرتان را با “هورا” گفتن و دست زدن تمام کنید. بعد از چند بار تکرار بازی ،نوزادتان کم کم می فهمد چه زمانی قرار است شما هورا بکشید و او جلوتر از شما ابراز شادی می کند( مثلا می خندد و یا دست و پاهایش را شادمانه تکان می دهد). این مسیله بازی را مهیج تر می کند. بازی یازدهم : سایه ها تحقیقات نشان می دهد : نورون های بینایی از حدود دو ماهگی شروع به شکل گیری می کنند.تحریک دید نوزاد به ایجاد این اتصالات در مغز او کمک می کند. - نوزادان چندین بار در طول شب از خواب بیدار می شوند. به همین دلیل خوب است اشیایی دور و برشان باشد که آنها را دوباره به آرامی بخواباند. نوع بازی : * تابیدن نور اتاق خواب روی اشیا باعث ایجاد سایه های متنوعی روی دیوار اتاق می شود. این سایه ها شکل های مختلفی دارند که برای کودک جذاب است و نگاه او را به خود جلب می کنند. * عروسکی را از سقف آویزان کنید.سایه هایی که با تکان خوردن آن ایجاد می شود توجه نوزاد را به خود جلب می کند و رشد بینایی اش را افزایش می دهد. * وقتی نوزادتان کمی بزرگتر شد ،با کمک دست هایتان سایه های مختلفی را ایجاد کنید تا به آنها نگاه کند. بازی دوازدهم : سلام تحقیقات نشان می دهد : نوزادان در بدو تولد می توانند افراد و اشیایی را که در فاصله بین بیست تا سی سانتیمتری چشم هایشان قرار دارند،خیلی خوب ببینند. - وقتی نوزادتان صورت مهربان و لبخند گرم شما را می بیند،خوشحال می شود. نوع بازی : * صورت تان را به صورت نوزادتان نزدیک کنید و شعر زیر را برایش بخوانید: ” سلام ،سلام دوست دارم خیلی زیاد. سلام ،سلام دستمو به دستت می زنم. ( به دست نوزاد دست بزنید) سلام ،سلام دستمو به گوشت می زنم (به گوش نوزاد ذست بزنید) سلام، سلام من گوشتو بوس می کنم (گوش نوزاد را ببوسید.)” * این شعر را چند بار تکرار کنید و هر بار به جای کلمه “گوش”، یکی دیگر از اعضای صورتش را اسم ببرید،مثلا دماغ،چشم،گونه یا لب. بازی سیزدهم : بازی های غیر کلامی تحقیقات نشان می دهد : نوازش کردن،در آغوش گرفتن وابراز محبت کردن به نوزاد نه تنها به او آرامش می دهد بلکه به رشد مغزش هم کمک می کند. - وقتی نوزادتان را در آغوش می گیرید و به او ابراز محبت می کنید،او احساس می کند که وجودش برایتان مهم است و شما به خوبی از او مواظبت می کنید. داشتن چنین احساس امنیت و آرامشی باعث رشد خوب و سالم نوزاد می شود. نوع بازی : * شما به روش های مختلف می توانید با کودکتان ارتباط برقرار کنید. مثلا می توانید مستقیم به چشم هایش نگاه کنید یا او را محکم در آغوش بفشارید یا به صداهایی که از خودش درمی آورد با مهربانی و لبخند پاسخ دهید. با این ابراز محبت ها به کودکتان نشان می دهید که چقدر او را دوست دارید. * نوزادتان را محکم در آغوش بگیرید و به آرامی دور اتاق بگردید. * بعد بایستید و برای چند لحظه مستقیم به چشم هایش نگاه کنید،به او لبخند بزنید و بینی تان را به بینی اش بمالید. * دوباره شروع به راه رفتن کنید و بعد مجددا چند ثانیه بایستید.این بازی را چند بار تکرار کنید. بازی چهاردهم : صدای زیر،صدای بم تحقیقات نشان می دهد : وقتی نوزاد در رحم مادر است،می تواند صدای افراد مختلف را از هم تشخیص دهد. _ طبق نظر متخصصان مغز،وقتی نوزاد صدای زیری را می شنود(مثل وقتی که بزرگترها با لحن شیرین به زبان کودکانه با او حرف می زنند) قلبش تندتر می زند. افزایش ضربان قلب نشان دهنده این است که نوزاد در وجودش احساس امنیت و شادی می کند. وقتی با صدای آهسته با نوزادتان صحبت می کنید،کودک تان احساس آرامش و رضایت خاطر بیشتری می کند. نوع بازی : * شعر ساده ای را انتخاب کنید و آن را با لحن کودکانه و به صدای بلند برای نوزادتان بخوانید. بعد همان شعر را دوباره با صدای آهسته بخوانید. در حین شعر خواندن،به واکنش نوزادتان نسبت به این دو نوع صدای مختلف دقت کنید. بازی پانزدهم : بازی در موقع تعویض پوشک تحقیقات نشان می دهد : یکی از بهترین اوقات برای تقویت مهارت های حرکتی نوزاد زمان عوض کردن پوشک اوست. نوع بازی : * چرا وقتی دارید پوشک کودکتان را عوض می کنید،اشیا جالبی را در دسترسش نگذارید تا به آنها نگاه کند؟ * بادکنکی را از سقف آویزان کنید.دقت کنید ارتفاعش به اندازه ای باشد که شما بتوانید به آن دست بزنید ولی دست نوزادتان به آن نرسد. * همین طور که دارید پوشک نوزاد را عوض می کنید،بادکنک را آهسته حرکت دهید. * طولی نمی کشد که نوزادتان مجذوب بادکنک می شود و دستش را دراز می کند تا آن را بگیرد. * وقتی پوشک را عوض کردید،نوزادتان را بلند کنید و بگذارید به بادکنک دست بزند. * می توانید عکس های خانوادگی تان را هم بالای سر نوزادتان قرار دهید تا به آنها نگاه کند. برای این کار می توانید از عروسکی استفاده کنید و عکس ها را با کمک نخ به ان آویزان کنید. 

***هوش کودک خود را بوسیله بازی تقویت کنید**** خیلی از افراد تصور می‌کنند که بازی کودکان صرفا راهی برای سرگرم کردن آنهاست، اما واقعیت آن است که بازی کودک نوعی ورزش و تمرین برای مغز او به شمار می‌رود. تحقیقات متعدد نشان داده که میان بازی کردن کودک و هوش او رابطه‌ای مستقیم وجود دارد و حتی محققان انگلیسی موفق شده‌اند در کودکان فقیری که دچار سوءتغذیه بوده‌اند با ایجاد امکان بازی و تحریکات مغزی ضریب هوشی آنها را بالاتر ببرند. برخلاف تصور برخی، نوزادان کوچک هم از بازی لذت و هم بهره هوشی می‌برند. تجربه‌هایی که نوزاد از همان روزهای اول زندگی کسب می‌کند، سبب نحوه شکل‌گیری مدارهای عصبی وی می‌شود. شما می‌توانید با در آغوش گرفتن و نوازش، حرکت دادن و تحریک حواس پنجگانه او مانند حس شنوایی، بینایی، بویایی، چشایی، حرف زدن با نوزاد به تشکیل اتصال‌های جدید و مدارهای عصبی و در نتیجه رشد سلول‌های مغزی کمک کنید. تحقیقات نشان داده که در طول ماه‌های ابتدایی زندگی نوزاد، سلول‌های عصبی بینایی رشد می‌کنند. به همین دلیل شما با انجام بازی‌هایی که بینایی کودک را تحریک می‌کند، علاوه بر آن که رشد سلول‌های بینایی او را تقویت می‌کنید، حس کنجکاوی او را نیز برمی‌انگیزید. نوزاد از همان ابتدای زندگی با تجربه‌های حسی. محیط اطراف خود را می‌شناسد. مطالعات نشان داده که حتی تجربه بو کردن اشیا نیز می‌تواند اتصال سلول‌های مغزی نوزاد را افزایش دهد. اسباب‌بازی‌های موزیکال به رنگ‌های براق و شاد که در بالای تخت نوزاد آویزان شود، حس بینایی و شنوایی او را تحریک و تقویت و به رشد ذهنی نوزاد کمک می‌کند. بازی‌هایی مانند دالی بازی به کودک یاد می‌دهد چیزهایی که ناپدید می‌شوند، باز هم برمی‌گردند و این خود باعث می‌شود که حس اعتماد کودک به اطرافیان و والدین تقویت شود. بازی با جغجغه و حرکت آن به این طرف و آن طرف برای نوزادان تا 3 ماهگی بازی خوبی به شمار می‌آید، زیرا نوزاد می‌تواند بین آنچه که می‌بیند با آنچه که می‌شنود، ارتباط برقرار کند. با‌وجود این که ژن‌ها نقش اصلی و تعیین‌کننده‌ای در هوش افراد دارند، اما دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که تحریکات مغزی در کودک حتی از همان روزهای نخست تولد نقش بسیار مهمی در تقویت هوش دارد با بزرگ‌تر شدن کودک به تناسب سن او بازی‌ها تغییر می‌کنند در 3 تا 6 ماهگی سینه‌خیز رفتن و حرکت به سوی اشیا باعث افزایش اتصالات سلول‌های مغزی می‌شود و بنابراین تشویق کودک برای سینه‌خیز رفتن به سمت اسباب‌بازی، بازی مناسب این سن است. حرکت به سمت اسباب‌بازی و گرفتن آن باعث تقویت اعتماد به نفس کودک می‌شود. در این سن کودکان نسبت به دست‌های خود نیز شناخت پیدا می‌کنند و می‌توانند کم‌کم به سمت اشیا دست دراز کنند. محققان معتقدند از 6 ماهگی به بعد مغز کودک با تجربه دست زدن به اشیای مختلف و لمس آنها رشد می‌کند. بازی دست زدن به اعضای صورت با گفتن نام آنها، شعر و آواز خواندن برای او و حرکت دادن او همراه موسیقی در 6 تا 9 ماهگی بسیار مناسب است. حرف زدن با کودک با صدای آهنگین و کودکانه و درآوردن صداهای مختلف برای او مانند صدای زنبور و آژیر و... مهارت‌های شنیداری کودک را تقویت می‌کند و به حرف زدن او نیز کمک خواهد کرد. انجام بازی‌هایی که درک کودک را از مفهوم مکان مانند داخل و بیرون یا زیر و رو... بالا می‌برد از 9 تا12 ماهگی مناسب است. مانند گذاشتن یا برداشتن اسباب‌بازی از داخل یک کیسه یا گذاشتن عروسک در خانه‌اش. به این ترتیب بازی‌های مناسب سن هر کودک خود شناختی از خود و محیط پیرامون برایش ایجاد می‌کند و سیناپس‌های مغزی بیشتری در سیستم عصبی او تشکیل می‌دهد. بازی‌هایی مانند پازل، شطرنج و سایر بازی‌های فکری در کودکان بزرگ‌تر نقش مهمی برای رشد ذهنی و هوشی و پرورش فکر و خلاقیت ایفا می‌کنند. درگیر شدن ذهن کودکان با بازی‌های فکری مانند جدول حروف یا جدول اعداد (سودوکو) تفکر کودک را برای حل مشکلات و برخورد با مسائل پیچیده تقویت می‌کند. انجام فعالیت‌های ورزشی برای کودکان نیز سبب تقویت اعتماد به نفس و نیز تقویت توانایی مدیریت تیمی و رهبری گروهی برای او خواهد شد. برخی بازی‌های کامپیوتری نیز جنبه آموزشی دارد و سبب تقویت حافظه و مهارت‌های فکری می‌شوند. بنابراین والدین با شناخت این نوع بازی‌ها می‌توانند آنها را در اختیار کودکان قرار دهند. منبع: بلاگ اسکای

خلق محیط آموزشی جهت افزایش یادگیری کودک - بدو تولد تا 3 ماهگی پرورش یک نوزاد با کفایت بستگی به مقدار باور والدین به عنوان عامل تاثیرگذار بر رشد ذهنی نوزاد دارد. جدول زیر شامل یک سری فعالیت های پیشنهادی به والدین به منظور ایجاد محیط آموزشی مناسب از بدو تولد تا سه ماهگی می باشد: افدامات پیشنهادی *زیرا : پاسخ به اقدامات و سیگنالهای نوزاد (بلند کردن و تماشا کردن او ) : دادن اسباب بازی و یا ابزاری به نوزاد جهت نگاه کردن * ایجاد احساس کنترل درونی و توانایی تاثیر گذاری نوازد بر محیط پاسخ به سیگنالهای ناراحتی (گریه کردن) و توجه به علت آن ،بغل کردن کودک اصلا پیشنهاد نمی شود. *ایجاد کدهای انتظار متقابل در نوزاد شیر دادن به نوزاد به خاطر مزیت آن برای نوزاد و مادر،اگر باید به کودک پستانک بدهید سعی کنید در هربار شیر دادن نوزاد را بر روی دستان خود بخوابانید و هر از چند گاهی نوزاد را جابجا کنید.این اتفاق در حال شیر دادن به طور ناخودآگاه اتفاق می افتد. * افزایش رشد و هماهنگ سازی چشمان نوزاد تغییر محل تختخواب کودک در اتاق * افزایش شبیه سازی دیداری در نوزاد قرار دادن اسباب بازیهای متحرک ، رنگی و با شکلهای مختلف در بالای تختخواب نوزاد .استفاده از روتختی طرح دار و بالشهای ساده .محل خواب کودک را تغییر دهید. *خلق مهارت های دیداری پیچیده ،افزایش رشد هوشی نوزاد از طریق تعامل با محیط و خلق حس کنجکاوی در نوزاد. تکان دادن دورانی در هنگام در آغوش گرفتن به مدت 10 دقیقه ،بلند کردن کودک و قرار دادنش بر روی شانه ،استفاده از نی نی خوابها در این سن بسیار مفید می باشد. * نوزادانی که به اینگونه در آغوش گرفته می شوند دقت دیداری آنها بیش از سایر نوزادان می باشد. مالیدن بدن خود به بدن نوزاد (ل. خ .ت)،;نوازش کردن بدن نوزاد با حوله نرم وخشک;غلتاندن ،فشردن و قاپیدن خیلی آرام به منظور بازی ; گذاشتن اسباب بازیهای حسی در دستان نوزاد(عروسک های کوچک مخملی ،اسفنجی وابریشمی ) *کمک به رشد حسی نوزاد ; نوزاد در مورد احساس می آموزد. خاموش و روشن کردن لامپ جهت بهبود دیداری نوزاد *نوزاد به طور نرمال تا حد زیادی به نور خورشیدحساس می باشد; مراقبت از نوزاد باید به نحوی باشد که باعث ناراحتی نوزاد نشود. ایجاد صدا و الگوهای گفتاری متفاوت ( جعبه های موزیکال ،رادیو، آهنگ های مختلف ،صداهای مختلف ) * ایجاد تجربیات پیش گفتاری که برای صحبت کردن کودک در آینده مفید می باشد. آواز خواندن در طول روز و لالایی در غروب .حرکت دادن دست و پاهای نوازد به صورت ریتمی در مواقع مختلف معرفی آهنک و ریتم به نوزاد; تسکین نوزاد بازیهای آوایی ; تقلید صداهای بغبغو نوزاد; معرفی کردن کلمات واقعی با نام بردن اعضا و قسمت های بدن نوزاد * نوزاد بسیار علاقمند به شنیدن صداهای آشنا می باشد; ساختن دامنه لغات ; درک چگونگی کنترل اعضاء بدن قرار دادن نوزاد در معرض بو های مختلف * شبیه سازی حس بویایی فراهم کردن سطح بزرگ ، سفت، ایمن وبدون فرش برای نوازد ; بردن نوزاد ازیک اتاق به اتاق دیگر ; پوشاندن سطح با کفپوش و خواباندن نوزاد بدون لباس (دمای اتاق به حدی باشد که باعث ناراحتی نوزاد نشود)بر روی شکم ، خوابیدن نزدیک او و بازی با او;تشویق نوزاد به حرکت (غلتیدن و خزیدن بر روی سطح ) * فراهم شدن شرایط رشد هوشی نوزاد خواباندن نوزاد بر روی نی نی خواب و بردن او به اتاق های مختلف و انجام کارهای روزمره * ایجاد شبیه سازی های دیداری ، ذهنی به همراه اطمینان از ایمن بودن نوزاد

چطور ناخن‌های نوزاد را بگیریم؟ مجموعه: دانستنیهای نوزادان � فکر گرفتن ناخن‌های دست و پای نوزاد کم‌سن ممکن است ناراحت‌کننده باشد.اما مهم است ناخن‌های کودک را کوتاه نگهدارید تا از خراشیده شدن پوست در حین پوست یا بازی‌ کردن جلوگیری به عمل آید. برای کوتاه کردن ناخن کودک به این طریق عمل کنید: از همسرتان بخواهید در حالیکه شما ناخن کودک را کوتاه می‌کنید، او را بگیرد. � مکانی یا موقعیتی را برای کوتاه کردن ناخن کودک انتخاب کنید که کودک در آن وضعیت آرامتر است، مثلا روی پاهای‌تان یا در گهواره. � می‌توانید صبر کنید تا کودک به خواب رود. � سعی کنید به جای استفاده از ناخن گیر از سوهان ناخن برای کوتاه کردن ناخن کودکان استفاده کنید. � ا گر هنگام ناخن گرفتن، اندکی خونریزی ایجاد شد، نترسید. ناحیه با یک گازاستریل پاک کنید، اما لازم نیست آن را پانسمان کنید. نوزاد ممکن است بانداژ را در بیاورد و این شی خطر خفگی را دارد. � ناخن‌های کودک را دست کم هفته‌ای یک بار بگیرید،‌ یا اگر سرعت رشد ناخن بیشتر است، با فواصل کمتر این کار را انجام دهید

نوزادان را به چه روشی بخوابانید مجموعه: دانستنیهای نوزادان � � � بنا بر نظریه آکادمی پزشکی کودکان آمریکا، برای پیشگیری از عارضه "مرگ ناگهانی نوزادان*"(SIDS) باید آنها را به پشت خواباند، چون به پهلو خواباندن نوزاد به جای طاقباز خواباندن آنها، خطر چرخیدن نوزاد به روی شکم را در پی دارد، لذا روش قابل قبولی نیست. � آکادمی پزشکی کودکان آمریکا شواهد روزافزونی در دست دارد که بنابر آنها، اقداماتی نظیر انتقال تخت نوزاد به اتاق خواب پدر و مادر و پستانک دادن به نوزاد به هنگام خواب در کاهش خطر عارضه مرگ ناگهانی نوزاد مؤثرند. � منظور از (SIDS)، مرگ ناگهانی غیر قابل توضیح نوزادی است که به نظر سالم می آید و زیر یک سال سن دارد. � از سال 1992 که این آکادمی پیشنهاد طاقباز خواباندن نوزادان را داده است، میزان مرگ ناگهانی نوزادان در ایالات متحده، بیش از 50 درصد کاهش یافته است، اما علی رغم این کاهش، عارضه SIDS به عنوان یکی از عوامل عمده مرگ نوزادان پس از یک ماهه اول زندگی باقی است و هر ساله جان 2500 نوزاد را می گیرد. بیشتر مرگ و میرهای ناشی از SIDS، در فاصله 2 تا 3 ماهگی اتفاق می افتد که اگرچه این مسئله می تواند برای همه نوزادان و در هر جایی رخ دهد، اما میزان آن در میان نوزادان آفریقایی آمریکایی، بومی آمریکا و آلاسکا، از سرعت بیشتری برخوردار است. � برخی محققین این فرضیه را مطرح کرده اند که ممکن است به شکم خوابیدن نوزاد، تنفس او را دچار مشکل کند و یا منجر به بیش از حد گرم شدن نوزاد گردد. چنین مسایلی در برخی از نوزادان، احتمال مرگ ناگهانی را در آنها افزایش می دهد. � اگرچه برخی پژوهش ها نشان داده اند که استفاده از پستانک می تواند در تغذیه نوزاد با شیر مادر اختلال ایجاد کند و بعدها نیز مشکلات دندانی را به وجود آورد (که البته این شواهد از نظر این آکادمی به اندازه کافی قانع کننده نیستند)، اما استفاده از آن به هنگام خواب در یک سال اول زندگی نوزاد با کاهش خطر عارضه مرگ ناگهانی نوزاد ارتباط دارد. بدین منظور و برای پیشگیری از عادت کردن نوزاد به پستانک، مادرانی که تمایل به تغذیه نوزاد با شیر خودشان را دارند باید پس از یک ماهگی نوزاد از پستانک استفاده کنند تا نوزاد به پستانک عادت نکرده و هم چنان از شیر مادر تغذیه کند. نکته ای که باید مد نظر داشت این است که در صورتی که نوزاد از مکیدن پستانک سر باز می زند، نباید او را مجبور کرد! � چه باید کرد؟ به منظور پیشگیری از عارضه مرگ ناگهانی نوزادان، این راهکارها پیشنهاد شده است: � 1- اعم از این که زمان خواب نوزاد کم باشد یا زیاد، او را به پشت بخوابانید. � 2- تشک خواب نوزاد باید سفت بوده و با ملافه ای پوشیده شده باشد. � 3- اشیاء نرم مثل بالش، لحاف، اسباب بازی هایی که با الیاف خاص پر شده اند (مثل پنبه و...) و زیراندازهایی که بیش از حد بزرگ هستند (و ممکن است دور نوزاد بپیچند) را از تختخواب نوزاد بیرون بیاورید. � 4- خوب است که به جای خواباندن نوزاد نزد خودتان، تختخواب او را در اتاقتان قرار دهید و نوزاد را در تخت خودش بخوابانید. � 5- موقع خواب نوزاد، به او پستانک بدهید. � 6- نوزاد به هنگام خواب، باید لباس کمی به تن داشته باشد و خیلی گرم نشود. � 7- در طول دوران بارداری، سیگار نکشید و از قرار دادن نوزاد در جایی که در معرض دود سیگار قرار دارد، خودداری کنید. � 8- نوزادتان را به مدت طولانی در صندلی مخصوصی که در اتومبیل برای او تعبیه شده است، نگذارید، چون فشار زیادی را به پشت سر نوزاد وارد می شود. � در پایان، اگر نگران الگوی خواب نوزادتان و یا خطر SIDS هستید، بهتر است با پزشک کودک خود مشورت کنید.

ثورات در محل پوشک نوزادان مجموعه: دانستنیهای نوزادان � � � بثورات پوشکی شبیه چیست؟ � اگر شیرخوار شما بثورات پوشکی داشته باشد، حتما قادر خواهید بود آنرا تشخیص دهید. مقداری از پوست پوشیده شده توسط پوشک که احتمالا منطقه تناسلی، چینهای نواحی رانها و کفلها را شامل می شود، قرمز و ملتهب بنظر می رسند. نواحی درگیر ممکن است خشک یا مرطوب باشد و گاهی اوقات حالت عرق سوز دارد. اگر بثورات پوشکی واقعی درمان نشوند، ممکن است به چیز خطرناکتری تبدیل گردد. برای مثال، عفونت قارچی یا عفونت باکتریایی. عفونتهای قارچی بیشتر در شیرخوارانی که داروهای آنتی بیوتیکی دریافت می کنند دیده می شود، این داروها باکتریهای "خوب" را که در حالت طبیعی در روده وجود داشته و مانع رشد مخمرها می شوند، از بین می برند. عفونت های قارچی اکثرا بصورت نقاط قرمز ریز شروع شده و سپس در اثر تکثیر و تجمع، به دمل های چرکی قرمز توپر تبدیل می شوند. عفونتهای باکتریایی هم ممکن است با تب همراه باشند و معمولا ضایعات ترشح دار زرد رنگ یا کورکهای چرکی ایجاد می کنند. � علت بثورات پوشکی چیست؟ علت اصلی رطوبت است. نوزادان زیاد ادرار می کنند و دارای دفعات متعدد دفع مدفوع آبکی هستند. حتی پوشکهای دارای قدرت جذب کنندگی زیاد نیز سبب مرطوب شدن پوست ظریف کودک می شود. اگر پوشک کودک برای زمان طولانی کثیف بماند، احتمال ایجاد بثورات پوشکی در طفل زیاد است؛ لازم به ذکر است که پوشک می تواند سبب آسیب ناحیه نشیمنگاهی در شیرخوارانی شود که پوست حساسی دارند، حتی اگر والدینشان مرتب پوشک آنها را تعویض کنند. شیرخواران بزرگتر در صورت ابتلا به یک بیماری و مصرف آنتی بیوتیکها ممکن است دچار اسهال شوند، که خود ممکن است سبب بثورات پوشکی گردد. � بهترین راه برای درمان آن چیست؟ بهترین درمان تمیز نگه داشتن کودک و خشک نگه داشتن او با تعویض مکرر پوشک است. اگر هوا گرم باشد و وی بتواند در حیاط یا در اتاقی که کف آن تمیز است بازی کند، پوشک او را تا هر موقع که امکان دارد درآورده و اجازه دهید هوا سبب تسریع فرایند بهبودی شود. گاهی علیرغم تلاش ما برای خشک نگه داشتن ناحیه، مشکل همچنان ادامه می یابد. شاید لازم باشد در چنین موقعیتی مارک پوشک کامل را عوض کنید یا حتی مواد شوینده و هر آنچه با پوست ناحیه مبتلا تماس دارد. این کار در صورتیکه بثورات پوشکی به علت حساسیت به یک ماده (مانند خوشبوکننده یا جنس الیاف داخل پوشک) باشد، مشکل را بر طرف کند. بثورات پوشکی معمولا بعد از سه یا چهار روز درمان خانگی برطرف می شوند. اگر بثورات کودکتان همچنان باقی بماند، منتشر شود، یا به سمت وخامت برود، از یک کرم مخصوص یا پماد زینک اکسید برای چند روز استفاده کنید. انتخاب و استفاده از داروها را به عهده پزشک کودکتان بگذارید تا پس از معاینه و بررسی محل ضایعات بهترین ماده دارویی را برای کودک تجویز کند. � چگونه می توانم به پیشگیری از بثورات پوشکی کمک کنم؟ بهترین دفاع علیه بثورات پوشکی خشک نگه داشتن محل است. برای این کار پنج مرحله آسان زیر را دنبال کنید: پوشک کودک را بعد از ادرار یا مدفوع کردن هر چه سریعتر تعویض نمایید. ناحیه تناسلی کودکتان را بعد از هر بار اجابت مزاج پاک کرده و اجازه دهید خشک شود. ناحیه نشیمنگاه کودک را با لایه نازکی از پماد محافظت کننده بپوشانید، اما از مصرف پودر تالک یا پودر بچه اجتناب کنید. این ماده می تواند وارد ریه های کودک شود. از بستن محکم پوشک و عدم وجود فضای کافی برای تهویه هوا خودداری کنید. شرت پلاستیکی، پوشک و لباسها باید تا حدی گشاد باشند تا به تهویه ناحیه نشیمنگاهی کمک کنند. زمانی که کودک شروع به خوردن غذاهای جامد می کند، هر بار یک ماده غذایی را به تغذیه کودک اضافه کنید و بین اضافه کردن مواد غذایی چند روز صبر کنید. این روش ساده ای است برای تشخیص اینکه آیا بثورات پوشکی منشا آلرژی غذایی دارند یا خیر.

***مناسبترین لباس تابستانی برای نوزاد*** ________________________________ زمانی که هوا خیلی گرم است، پوشاندن یک پیراهن نخی نازک و شلوارک یا شورت نخی به نوزاد کافی است و باید یک شیشه آب خنک دم دست گذاشت و مرتب به او آب داد. باید دانست که کمترین کاهش آب در بدن نوزاد، مشکلات فراوانی را در مورد سلامت او موجب خواهد شد. این مشکلات به‌خصوص در هنگام اسهال و استفراغ خطرناک‌تر است. لباس مناسب نوزاد در تابستان نوزاد کوچولوی شما در مقابل گرما و سرما توان مقاومت ندارد. بدن افراد بالغ در مقابل سرما، با نشان دادن واکنشی که با لرزش توأم است، حرارت خود را متعادل می‌سازد، در صورتی که بدن نوزاد از انجام چنین واکنشی ناتوان است. به عبارت دیگر درجه حرارت بدن بزرگسالان همیشه در 37 درجه سانتی‌گراد ثابت می‌ماند، زیرا در بدن سیستم تنظیم‌کننده بسیار دقیقی وجود دارد که اگر مثلا از یک اتاق خیلی گرم به محیطی که حرارت آن فقط 10 درجه است برویم، در دمای داخلی بدن ما تغییری حاصل نخواهد شد. اما این سیستم در بدن نوزاد هنوز کامل نشده است، در نتیجه حرارت بدن او تابع تغییر حرارت خارجی محیط می باشد و تقریبا هیچگونه عکس‌العملی در مقابل گرما و سرمای محیط از خود بروز نمی‌دهد. علاوه بر این سطح پوست بدن نوزاد به نسبت وزنش در مقایسه با افراد بالغ، سه بار بیشتر است. بنابراین بدنش سه برابر بزرگسالان در معرض سرما و گرما قرار می‌گیرد. چربی بدن کودک کمتر از ما است (چربی در حد فاصل پوست و گوشت قرار دارد) و نیز کمتر از ما فعالیت و جنب و جوش می‌کند، لذا بیشتر از بزرگسالان در معرض خطر سرما قرار دارد. مقاومت کودک در مقابل گرمای محیط کمی بیشتر از ما است، زیرا بدن او قادر به عرق کردن است، در ابتدا کمتر، ولی رفته رفته بیشتر و بهتر، و این امر موجب خنک شدن بدن او می‌گردد. نوزاد انسان با تنفس تند و سریع در مقابل گرمای محیط مقاومت می‌کند. اما باید دانست که گرما یک خطر جدی برای کودک در بر دارد. عرق کردن نوزاد در اثر گرما، موجب می‌گردد که دچار کم آبی بدن گردد. کم آبی در نوزادان خیلی بیشتر از بزرگسالان اهمیت دارد، زیرا هر نوزاد به میزان 10 تا 15 درصد وزن بدنش نیاز به آب دارد، در صورتی که این میزان در بدن یک فرد بالغ فقط 2 تا 4 درصد است. به همین دلیل غذای کودک را معمولا به صورت مایع تهیه می‌کنند. باید دانست که کمترین کاهش آب در بدن نوزاد، مشکلات فراوانی را در مورد سلامت او موجب خواهد شد. این مشکلات به‌خصوص در هنگام اسهال و استفراغ خطرناک‌تر است. یکی از عواملی که نشان می‌دهد آب تا چه اندازه برای نوزاد اهمیت حیاتی دارد، تعداد نوزادانی است که دچار گرمازدگی می‌شوند. گرمازدگی مختص تابستان نیست، بلکه در فصل زمستان نیز امکان بروز این ناراحتی وجود دارد. این مشکل اغلب در مورد نوازدانی مشاهده می‌شود که مادران شان بیش از اندازه به آنها لباس می‌پوشانند. مادر برای اطمینان بیشتر از گرم نگه داشتن طفل ، بیش از حد لازم لباس به تن کودک خود می‌کند. این امر موجب گرمازدگی طفل در زمستان می‌گردد. علاوه بر گرمازدگی، اگر لباس کودک به حدی زیاد باشد که موجب عرق کردن وی شود، پوست کودک عرق‌سوز خواهد شد. ممکن است دست کودکی را که بیش از اندازه لباس به او پوشانده شده لمس کنید و به نظرتان چنین بیاید که دستش خنک است، اما باید بدانید که اغلب دست نوزاد از بدنش سردتر است زمانی که هوا خیلی گرم است، پوشاندن یک پیراهن نخی نازک و شلوارک یا شورت نخی به نوزاد کافی است و باید یک شیشه آب خنک دم دست گذاشت و مرتب به او آب داد. اگر چنان‌چه هوا بیش از حد معمول گرم باشد، می‌توان سر کودک را با آب ولرم کمپرس کرد. زمانی که کودک کمی بزرگ‌تر شد، از پوشاندن لباس زیاد به او خودداری کنید، زیرا اگر در خارج خانه خیلی لباس پوشیده باشد، با توجه به فعالیت مداومی که می‌کند، بدنش گرم می‌شود و لباس اضافی خود را در می‌آورد و در اثر تعریق و برخورد باد به بدنش، سرما می‌خورد. در منزل هم اگر لباس زیاد پوشیده باشد و آپارتمان گرم باشد، احساس خستگی می‌کند. شستن لباس نوزاد شستن لباس نوزاد برای شستن لباس نوزاد به این توصیه‌ها عمل کنید: * لباس نوزادانی که مشکلات پوستی مانند حساسیت، اگزما، درماتیت آتوپیک و سایر مشکلات پوستی را دارند، باید با مواد شوینده مخصوص نوزاد شست. در موارد دیگر، شما می‌توانید از مواد شوینده معمولی استفاده کنید. * پیش از استفاده از ماده شوینده معمولی برای شستن لباس نوزاد، یک عدد لباس نوزاد را با آن امتحان کنید و ببینید آیا پوست نوزاد به آن واکنش نشان می‌دهد یا خیر. اگر نشانه‌ای از تحریک پوستی وجود داشت، از ماده شوینده مخصوص نوزاد یا ماده ای که بدون رنگ و بو است، استفاده کنید. * اگر از پوشک پارچه‌ای استفاده می‌کنید، باید آن را جدا از سایر لباس ها بشویید. * پوشک‌های پارچه‌ای را باید با مواد شوینده مخصوص نوزاد (مثل صابون لباس بچه) شست تا از ایجاد بثورات پوستی ناشی از تحریک پوشک جلوگیری شود. این پوشک‌‌ها را باید بدون مواد نرم‌کننده پارچه، با آب بسیار داغ و یک آبکشی دوم شست.

روش برای تقویت هوش کودکان با به کارگیری سی شیوه ساده از هنگام بارداری تا پایان دوسالگی افزون بر رشد جسمانی مناسب، زمینه های افزایش بهره هوشی کودکان را تقویت کنید در هنگام بارداری: 1-تیروئیدتان را آزمایش کنید زیرا کم کاری خفیف تیروئید در خانمهای باردار سبب کاهش معنی داری در هوش کودکان می شود. 2-کولین مصرف کنید، این ماده مغذی در گوشت، تخم مرغ و حبوبات وجود 3-ویتامین هایی را که پزشک در دوران بارداری برای شما تجویز می کند مصرف کنید 4-با جنین خود حرف بزنید و او را صدا کنید 5-از نوشیدن قهوه و خوردن دارو بدون تجویز پزشک اجتناب کنید در شش ماهه نخست پس از تولد به این نکات توجه داشته باشید: 6-فرزندتان را با شیر مادر تغذیه کنید 7-در صورت بروز افسردگی بعد از زایمان ، برای درمان آن اقدام کنید 8-منابع غنی از آهن مانند گوشت، سبزیجات، تخم مرغ و میوه های تازه مصرف کنید 9-در زمان شیردهی خوردن غذاهای حاوی ویتامین مانند مخمر، نان، غذاهای دریایی و تخم مرغ را فراموش نکنید 10-برای کودکتان موسیقی به ویژه موسیقی سنتی و کلاسیک پخش کنید 11-کودک را ماساژ دهید ، مطالعات نشان دادهاند که ماساژ روزانه کودکان رشد مغزی آنان را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد دوران شش ماهگی تا یک سالگی کودک: 12-با کودکتان به طور مستقیم و چشم در چشم صحبت کنید 13-معنای لغات را با اشاره ارتباط دهید ؛ به طور مثال هنگامی که نام چیزی را می برید به آن اشاره کنید یا کودک را در مقابل آن نگه دارید 14-با هدیه های مخصوص کودکان، او را تشویق کنید 15-اجازه آزادی حرکت به کودکان بدهید، بگذارید که آنها کنجکاوی غریزی شان را همواره به کار برند 16-تشخیص و فرق گذاری بین اشیا را به کودکتان با پرسش و گفتن جواب درست بیاموزید 17-کودکان از آموزش اجباری خوششان نمی آید، از آن بپرهیزید 18-هنگامی که فرزندتان احساس خستگی کرد، آموزش را قطع کنید دوران یک تا دو سالگی کودک: 19-کودکان را با غذاهای سرشار از آهن تغذیه کنید 20-به کودکان میان وعده های سالم و مغذی بدهید و از دادن میان وعده های بی فایده مانند پفک و چیپس به کودک خودداری نمایید 21-برای کودکتان کتاب بخوانید 22-در حضور او مطالعه کنید 23-برای او اسباب بازی های کمک آموزشی تهیه کنید 24-با کودک خود بازی کنید. شرکت در بازی های دسته جمعی ، مهارت های هوش اجتماعی کودک را افزایش می دهد 25-مطمئن شوید کودکتان خوب استراحت کرده است، خوابیدن دستکم ده ساعت در شبانه روز برای او لازم است 26-هنگامی که با کودکتان صحبت می کنید صداهای اضافی مانند رادیو و تلویزیون را خاموش کنید و نور را در حد متوسط نگاه دارید 27-درخواست های تکراری کودک را اجابت کنید. تکرار ارتباط نورون ها را در مغز تقویت می کند ؛ بنابراین اگر برای چندمین باز از شما می خواهد کتابی را برایش بخوانید ، بدون اصرار و پافشاری روی خواندن یک داستان دیگر ، آن را برای او بخوانید 28-وقتی کودک نوپای شما به چیزی اشاره می کند و نامش را می پرسد در جوابش به او اطلاعات بیشتری بدهید. به طور مثال : آن یک توپ است، یک توپ آبی با خط های قرمز. 29-در تربیت کودک انضباط همراه با محبت فراوان داشته باشید 30-هرگز به کودکتان نگویید "تو چیزی نمی فهمی" زیرا اگر کودک آن را باور کند، حرف شما تحقق خواهد یافت

**نوزادانی که پستانک می خواهند*** _____________________________ این کاملا به شما و نوزاد شما بستگی دارد. نوزادان عاشق مکیدن هستند. از نوزادان در حال مکیدن شست در داخل رحم عکس گرفته اند. ولی اکثر نوزادان با خوردن شیر و با حرکت گهواره کاملا راضی می شوند و هرگز به پستانک نیاز نخواهند داشت. نوزادی که به نظر می رسد تمایل داشته باشد بلافاصله پس از خوردن شیر مجدداً پستان بگیرد (البته در صورتی که حداقل به مدت 10 دقیقه صدای بلعیدن شیر شنیده شود و مطمئن باشید که سیر است) یا یک شیشه دیگر را مصرف کند ممکن است احتیاج به مکیدن چیز دیگری داشته باشد. چنین نوزادی با پستانک راضی خواهد شد. دادن پستانک به نوزاد (در صورتی که شما آگاهانه تشخیص می دهید که به نفع اوست نه به نفع خودتان!) اشکالی ندارد ولی نباید جایگزین شیردادن و نوازش کردن نوزاد شود. بعضی از والدین از تصور اینکه یک کودک 3 ساله با پستانک دور خانه راه برود خوششان نمی آید. ولی در صورتی که شما آگاهانه تصمیم گیری کنید و فقط وقتی که نوزادتان واقعاً به پستانک احتیاج دارد، در اختیارش قرار دهید، بعید است که وابستگی شدید به آن پیدا کند. وسیله ای اضافی برای نوزادانی که زودتر از موقع بدنیا می آیند: اگر نوزاد شما زودتر از موقع دنیا آمده است ممکن است پستانک به نحو غیرمنتظره ای برایش سودمند باشد. بعضی از تحقیقات نشان می دهند که نوزادان نارس که پستانک می مکند بهتر رشد می کنند. آیا استفاده از پستانک در کودکی که با شیرمادر تغذیه می شود ذهن او را مشوش می کند؟ اگر نوزاد را با شیر مادر تغذیه می کنید بهتر است از مصرف پستانک اجتناب ورزید تا وقتیکه نوزاد یاد بگیرد که خوب به سینه بچسبد و آنرا بمکد و شیر شما نیز کافی باشد. از آنجا که پایه پستانک از سینه شما باریک تر است اگر نوزاد قبل از عادت کافی به سینه مادر پستانک بمکد ممکن است ذهنش مشوش شود. آیا استفاده از پستانک با تکامل دندانها تداخل عمل دارد؟ احتمال آنکه کودک شما آن قدر پستانک بمکد تا تکامل صحیح دندانهایش را مورد تهدید قرار دهد بسیار کم است زیرا دندانهای دائم معمولاً تا حدود 5-6 سالگی ظاهر نمی شوند. بررسی ها نشان می دهد که نوزادان بهتر است به پشت بخوابند نه به پهلو، همچنین دیده شده که استفاده از پستانک از مرگ ناگهانی نوزادان جلوگیری می کند. مرگ ناگهانی نوزادان در اولین سال زندگی، سومین علت مرگ و میر نوزادان در آمریکا است که سالانه موجب مرگ بیش از 2500 نوزاد می شود. خوابیدن به پهلو حالتی بی ثبات است و احتمال اینکه نوزاد بچرخد و روی شکمش بخوابد زیاد است که این حالت برای نوزاد ایجاد خطر می کند. هنوز علت مشخصی برای مرگ ناگهانی نوزادان یافت نشده ولی خوابیدن به پهلو یا روی شکم، خوابیدن روی سطح نرم، سیگار کشیدن در دوران بارداری، حاملگی در سن پایین و تولد نوزاد با وزن کم، همگی از عواملی هستند که خطر ایجاد مرگ ناگهانی نوزادان را افزایش می دهند. در بررسی های جدید نیز مشاهده شده که استفاده کودک از پستانک نیز به دلایلی ناشناخته این خطر را کم می کند. چطور پستانک را از کودک بگیریم؟ برای گرفتن پستانک از کودک این نکات را رعایت کنید: سعی کنید زمان دسترسی به پستانک را کاهش دهید و به شب ها و زمان خواب محدود کنید، سپس به تدریج کودک را قانع کنید که تا بدون آن بخوابد. کودکتان را وادارید که پستانک را با یک بازی، کتاب یا اسباب بازی که لذتبخش تر و خلاق تر است معاوضه کند. کودک را وادارید که وقتش را با دیگر کودکانی بگذراند که دیگر از پستانک استفاده نمی کند. به کودک توضیح دهید که پستانک مربوط به دوران بچگی است و اکنون که او بزرگ تر شده است دیگر به آن نیازی ندارد. به کودک برای زمانی که بدون پستانک گذرانده است، با دادن اسباب بازی و مانند آن پاداش دهید. آرام بمانید و به کودک اطمینان بدهید، اما از تلاش برای ترک دادن کودک از پستانک دست نکشید. مکیدن یک بازتاب طبیعی در نوزادان است و اغلب یک کودک آشفته با مکیدن پستانک تسکین می یابد.گرچه مکیدن پستانک تا چهارسالگی مشکلی به حساب نمی آید، کودک نباید از هنگام شروع رویش دندان های دائمی به پستانک خوردن ادامه دهد. اگر کودک پس از 4 سالگی به استفاده از پستانک ادامه دهد، دندان های دائمی اش ممکن است به نحوی نادرست رشد کند.اغلب کودکان داوطلبانه مکیدن پستان را کنار می گذارند، اما بعضی در هنگام قطع کردن این عادت دچار مشکل می شوند و ترک کردن عادت مکیدن شست که باعث مشکلات دندانی مشابهی می شود ممکن است حتی از این هم سخت تر باشد. اگر دندان های دائمی کودکتان شروع به رویش کرده و او هنوز پستانک یا شستش را می مکد، با یک دندانپزشک اطفال مشاوره کنید و از او برای چگونگی متوقف کردن این عادت در کودک کمک بگیرید.

***آموزش ترجمه گریه کودک*** _____________________ چند روز اول بعد از تولد، نوزاد احتمالاً تمام شبانه روز را خواهد خوابید و به ندرت گریه خواهد کرد. البته هنوز زود است که به این خاطر به خودتان تبریک بگویید. گریه ی نوزاد اغلب چند هفته بعد از تولد شروع و در شش هفتگی به اوج می رسد. کودکی که گریه می کند در تلاش است تا چیزی به شما بگویید ممکن است بخواهد گرسنگی یا پرخوری و شکم دردش را به شما اطلاع دهد و ممکن است بخواهد بگوید پوشکش خیس و از این بابت ناراحت است. یا بر عکس او آن پوشک مرطوب و گرم را دوست می داشت و حالا که آن را تعویض کرده اند سردش شده است و عصبانی است! ممکن است خسته باشد و دوست دارد به تکان تکان دادن او را بخوابانید یا حوصله اش سر رفته است و انتظار دارد با چیزی او را سرگرم کنید شاید هم می خواهد بگوید از اینکه نمی تواند روی فرش بخزد و به همه چیز دست بزند عصبانی است که البته در این صورت او تمام شش هفت ماه آینده را به گریه می گذارند (اما احتمالاً خزیدن را زودتر شروع خواهد کرد) هنگامی که برای اولین بار نوزادتان را در آغوش می گیرید، تصوری از هیچ یک از این موارد ندارید. در حقیقت هر چه زودتر نسبت به گریه های او واکنش نشان دهید بهتر است؛ زیرا آرام کردن کودک در ابتدای شروع گریه آسان تر از آرام کردن او در مرحله ی هیستریک و عصبانیت و ناراحتی شدید است. وظیفه شما چیست؟ گریه ی کودک موجب افزایش ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون و عرق کردن کف دست های مادر و پدر می شود همچنین شنیدن صدای گریه ی نوزاد ممکن است موجب ترشح شیر شود. وظیفه شما درک زبان گریه ی نوزادتان است، زیرا گریه نوعی زبان است با درک هر چه زودتر این زبان، فرصت بیشتری برای گوش دادن به قان و غون او دارید و زمان کمتری را به شنیدن جیغ و فریاد او خواهید گذراند. در این مرحله، آنچه نباید انجام دهید. آموزش صبر و حوصله به کودکتان است. گریه نوزاد لطفاً ترجمه کنید اگر چه هیچ کس تاکنون فرهنگ لغتی برای ترجمه ی گریه ی کودک تهیه کرده است، اماریتم و زیر و بم گریه نوزادتان می تواند کلیه جستجو برای یافتن مشکل باشد. خسته: گریه ی زوزه مانند و به نوعی آهنگین، که ممکن است غیر عادی و گاهی همراه با مالش چشم ها و گونه ها باشد. درد شدید ناگهانی: جیغ و به دنبال آن یک سکوت طولانی و سپس یک جیغ دیگر (این حالت را بدون شک بعد از واکسیناسیون فرزندتان خواهید شنید). این نوع گریه و جیغ ممکن است به علت نفخ شکم، گیر کردن پای کودک در فاصله ی نرده های تخت یا فرو رفتن سنجاق پوشک در بدنش باشد. گرسنگی: گریه های کوتاه و موزون و ریتم دار که ناامیدانه به نظر می رسند. اجابت مزاج: بیشتر با یک گریه یا خرناس شروع می شود و اغلب حین غذا خوردن صورت می گیرد. احساس گرمای زیاد، بیماری یا تب داشتن. گریه ی ناله مانند. عصبانیت یا استیصال: کودک ممکن است هنگام خارج کردن پستانک از دهانش، باز کردن پوشکش یا بدون هیچ دلیل موجهی فریاد های گوش خراشی سر دهد. ملالت و بی حوصلگی: از غرولند شروع و به ضجه و زاری ختم می شود از جا برداشتن کودک بی حوصله موجب قطع فوری گریه اش می شود.

**هشت نکته مفید درباره نوزادان ** ______________________________ ۱- برای‌ جلوگیری‌ ازسرماخوردگی‌ نوزاد چه‌ باید کردو آیا با قنداق‌ کردن‌ می‌توان‌نوزاد را از سرماخوردگی‌ حفظکرد؟ سرماخوردگی‌ عبارت‌ است‌ از ابتلای‌دستگاه‌ تنفس‌ (یعنی‌ حلق‌، حنجره‌ وریه‌) به‌ انواع‌ ویروسهای‌ مولدسرماخوردگی‌، بنابراین‌ سردبودن‌محیط اتاق‌ نوزاد در پیدایش‌سرماخوردگی‌ نقش‌ بسیاری‌ دارد; امابراثر تماس‌ نوزاد با افرادی‌ که‌ مبتلا به‌سرماخوردگی‌ می‌باشند(یعنی‌ افرادی‌که‌ دچار آبریزش‌ از بینی‌، گلودرد،سرفه‌ و عطسه‌ هستند) ویروس‌سرماخوردگی‌ وارد دستگاه‌ تنفس‌نوزاد هم‌ می‌شود و او مبتلا می‌گردد. باید دانست‌ بالا بردن‌ درجه‌ حرارت‌اتاق‌، پوشاندن‌ زیاد و قنداق‌ کردن‌نوزاد به‌ هیچ‌ وجه‌ او را ازسرماخوردگی‌ حفظ نخواهد کرد بلکه‌باید او را از تماس‌ با افراد سرماخورده‌دور نگه‌ داشت‌. به‌ هر حال‌ باید دمای‌اتاق‌ نوزاد بین‌ ۱۹ تا ۲۲ درجه‌سانتی‌گراد باشد و بهتر است‌ لباس‌بلندی‌ که‌ دست‌ و پای‌ نوزاد رامی‌پوشاند به‌ تن‌ او کرد، ولی‌ اگر باچنین‌ شرایطی‌ دست‌ و پای‌ نوزاد سرداست‌ جای‌ نگرانی‌ نیست‌ بلکه‌ می‌توان‌دستکش‌ به‌ دست‌ او کرد و پاهای‌ او رابا جوراب‌ پوشاند گرمای‌ بدن‌ نوزاد رامی‌توان‌ با دست‌ گذاشتن‌ روی‌ قفسه‌سینه‌ او حس‌ کرد و سردبودن‌ دست‌نوزاد نمایانگر دقیق‌ دمای‌ بدن‌ اونیست‌ همچنین‌ سرماخوردگی‌ نتیجه‌سردبودن‌ دست‌ یا پای‌ نوزاد نیست‌بلکه‌ نباید در تماس‌ با افرادسرماخورده‌ قرار گیرد. ۲- عطسه‌ کردن‌ نوزادان‌: اکثر نوزادان‌ به‌ سادگی‌ و پی‌ درپی‌عطسه‌ می‌کنند که‌ این‌ عطسه‌ کردن‌نشانه‌ سرماخوردگی‌ نوزاد نیست‌، مگرتوأم‌ با آبریزش‌ از بینی‌ و علایم‌ دیگرسرماخوردگی‌ باشد. عطســه‌ کــردن‌ نتیجه‌ وارد شدن‌ گـردو خاک‌ یا هوای‌ خشک‌ و گرم‌ به‌ داخل‌بینی‌ نوزاد بوده‌ و یا به‌ علت‌ تجمع‌ترشحات‌ در داخل‌ بینی‌ و تحریک‌دیواره‌ بینی‌ است‌. از بینی‌ بعضی‌ نوزادان‌ ممکن‌ است‌ مایع‌شفافی‌ زیادتر از معمول‌ ترشح‌ شودمخصوصا وقتی‌ که‌ گریه‌ می‌کنند یادچار سرماخوردگی‌ می‌شوند که‌ دفع‌این‌ ترشحات‌ چندان‌ هم‌ بد نیست‌ ومادر باید با دستمال‌ نرم‌ آن‌ را پاک‌ کند.و یا با �پوآر� و قطره‌ چکان‌ پلاستیکی‌ترشحات‌ را مخصوصا قبل‌ از شیردادن‌به‌ آرامی‌ تخلیه‌ نماید. در صورتی‌ که‌ ترشحات‌ بینی‌ نوزادغلیظ، سبز و یا زردرنگ‌ باشد به‌ دلیل‌عفونت‌ بینی‌ است‌ و نیاز به‌ درمان‌ دارد. ۳ – پوست‌ نوزاد: در روزهای‌ بعد از تولد ممکن‌ است‌برجستگیهای‌ کوچکی‌ به‌ اندازه‌ ته‌سنجاق‌ در سطح‌ پوست‌ صورت‌ نوزادظاهر شود. این‌ برجستگیهای‌ کوچک‌را �میلیا� گویند که‌ نتیجه‌ ترشحات‌زیاد چربی‌ پوست‌ می‌باشد وخود بخوداز بین‌ می‌رود. همچنین‌ ممکن‌ است‌لکه‌های‌ آبی‌ تیره‌ با اطراف‌ مشخص‌ درناحیه‌ کفل‌ نوزاد یا به‌ طور استثنایی‌ درمحل‌ دیگری‌ از بدن‌ دیده‌ شود که‌ آنهارا لکه‌های‌ منگولی‌ یا آبی‌ رنگ‌ گویندو در خلال‌ سال‌ اول‌ تولد از بین‌می‌رود. ۴ – لرزش‌ چانه‌ و زانوهای‌نوزاد: بعضی‌ نوزادان‌ موقعی‌ که‌ در حال‌بیداری‌ و فعالیت‌ هستند لرزشهایی‌ درچانه‌ یا در زانوهای‌ آنها دیده‌ می‌شود.این‌ لرزشها چون‌ در زمان‌ فعالیت‌ نوزاداست‌ جای‌ نگرانی‌ نیست‌ و طبیعی‌است‌. علت‌ این‌ لرزشها این‌ است‌ که‌ سیستم‌عصبی‌ نوزاد هنوز تکامل‌ نیافته‌ است‌ وبتدریج‌ در طی‌ چند ماه‌ از بین‌ می‌رود.اما اگر در حال‌ آرامش‌ یا خواب‌ دچارلرزش‌ گردید باید به‌ فکر تشنج‌ بود وکودک‌ باید مورد معاینه‌ پزشک‌متخصص‌ قرار گیرد. ۵ – آیا پاهای‌ نوزاد را بعد ازتولد باید کشید و قنداق‌ کرد؟ خیر، چون‌ پاهای‌ نوزاد در رحم‌ مادرکاملا جمع‌ است‌، لذا بلافاصله‌ و بعد ازتولد نمی‌توان‌ پاهای‌ نوزاد را دراز کرد.در این‌ زمینه‌، مادر باید چند روز و چندشب‌ پاهای‌ کودک‌ را بپوشاند تا اوبتواند آزادانه‌ پاهای‌ خود را زمانی‌ خم‌و زمانی‌ هم‌ دراز کند; در هر حال‌، نوزادخود در انتهای‌ ماه‌ اول‌ و دوم‌ پاهایش‌را دراز خواهد کرد. ۶ – چرا بعضی‌ نوزادان‌ دچارگرفتگی‌ بینی‌ می‌شوند و درهنگام‌ خواب‌ خرخر می‌کنند؟ چون‌ مجاری‌ بینی‌ نوزادان‌ باریک‌است‌; اگر در این‌ مجاری‌ باریک‌ترشحات‌ مخاطی‌ جمع‌ گردد و یا اگرهوای‌ اتاق‌ نوزاد زیادتر از معمول‌ گرم‌باشد سبب‌ می‌شود که‌ مخاط بینی‌ نوزادکه‌ در داخل‌ رحم‌ مادر بوسیله‌ مایع‌آمینوتیک‌ مرطوب‌ بوده‌ با تنفس‌ هوای‌گرم‌، خشک‌ شود و ترشحات‌ مخاطی‌نیز خشک‌ و سبب‌ گرفتگی‌ بینی‌ نوزادشود. برای‌ جلوگیری‌ از گرفتگی‌ بینی‌باید درجه‌ حرارت‌ اتاق‌ نوزاد متناسب‌و مطلوب‌ باشد(۲۲ درجه‌ سانتی‌ گراد).و اگر هوای‌ اتاق‌ نیز مرطوب‌ باشد بهترخواهد بود (با جوش‌ آوردن‌ سماوربرقی‌ یا وسایل‌ دیگر می‌توان‌ مقداری‌بخار آب‌ در اتاق‌ نوزاد به‌ وجود آورد). اگر بینی‌ نوزاد گرفته‌ است‌ مادرمی‌تواند دو قطره‌ آب‌ نمک‌ (یک‌ قاشق‌چایخوری‌ نمک‌ به‌ ۲۵۰ سی‌ سی‌ آب‌جوشیده‌ سرد شده‌ اضافه‌ نموده‌ یا ازداروخانه‌ قطره‌ را تهیه‌ نماید) داخل‌ هرسوراخ‌ بینی‌ مخصوصا قبل‌ از شیردادن‌بریزد تا ترشحات‌ داخل‌ بینی‌تر شود وآن‌ را با قطره‌ چکان‌ یا پوآرهای‌مخصوص‌ تا حدی‌ که‌ می‌توان‌ترشحات‌ داخل‌ بینی‌ کودک‌ را ببیندخارج‌ نماید. مادران‌ هیچگاه‌ نباید شیرپستان‌ خود را داخل‌ بینی‌ نوزاد خودبریزند یا بدوشند چون‌ شیر بصورت‌لایه‌ای‌ مجاری‌ بینی‌ نوزاد را می‌پوشاند.ضمنا محیط بسیار خوبی‌ نیز برای‌ رشدمیکروبهاست‌ و لذا موجب‌ عفونت‌ بینی‌نوزاد می‌گردد. ۷ – آیا سکسکه‌ کردن‌ نوزاداهمیت‌ دارد؟ خیر، سکسکه‌ تحریک‌ عصبی‌ است‌ که‌سبب‌ انقباض‌ عضله‌ دیافراگم‌ می‌گردد.انقباض‌ دیافراگم‌ خود سبب‌ فروبردن‌هوا به‌ داخل‌ ریه‌ می‌شود که‌ این‌فروبردن‌ ناگهانی‌ هوا بوسیله‌ انقباض‌اپی‌گلوت‌ متوقف‌ می‌شود و سکسکه‌بوجود می‌آید. ۸ – حد متوسط افزایش‌ وزن‌ دردوران‌ شیرخوارگی‌: صفر تا ۳ ماهگی‌ ۳۰ گرم‌ در روز (۲۰۰گرم‌ در هفته‌) ۴ تا ۶ ماهگی‌ ۲۰ گرم‌ در روز (۱۴۰گرم‌ در هفته‌) ۷ تا ۹ ماهگی‌ ۱۵ گرم‌ در روز (۱۰۵گرم‌ در هفته‌) ۱۰ تا۱۲ ماهگی‌ ۱۰ گرم‌ در روز (۷۰گرم‌ در هفته‌) در شش‌ ماه‌ اول‌ تولد افزایش‌ وزن‌ زیاداست‌ و سپس‌ کاهش‌ می‌یابد بعد از سن‌۱۰ ماهگی‌ به‌ صورت‌ طبیعی‌ اشتهای‌کودک‌ کم‌ می‌شود و در نتیجه‌ سرعت‌افزایش‌ وزن‌ او کم‌ خواهد شد.

بحران رخ خواهد داد. احتمالا تا الان پیش‌لرزه‌هایش را حس کرده‌اید. بچه بزرگ‌تان تصمیم گرفته دهانش را برای غذا باز نکند، بهانه گرفته که می‌خواهد توی تخت شما بخوابد، همسرتان بیشتر از همیشه سر کار می‌ماند و کمی تا قسمتی افسرده به نظر می‌رسد، خودتان دارید کم‌کم کچل می‌شوید و نصف موهایتان سفید شده و... همه چیز برای یک بحران کامل آماده است! بله، بحران در راه است، اما ترس ندارد، چون شما قبلا شبیه آن را تجربه کرده‌اید. شما قبلا یک بار ازدواج کرده‌اید (یک بحران بزرگ) و بچه‌دار شده‌اید (یک بحران شیرین و سخت) و یک بحران هم پیش رو دارید که به مراتب راحت‌تر از قبلی‌ها خواهد بود، چون شما قبلا کلی لرزیده‌اید و همه شکستنی‌هایتان در زلزله‌های قبلی شکسته! پس چیز زیادی برای از دست دادن ندارید. چیز مهمی به جز.... بچه اول‌تان! بچه اول، مهم‌ترین، غم‌انگیزترین، رومانتیک‌ترین و سخت‌ترین چالش بچه‌دار شدن برای بار دوم است. احتمالا این چالش برای بچه سوم خیلی کمتر خواهد بود چون تک‌فرزندی در کار نیست، اما فعلا شما منتظر دومی هستید! در دوران بارداری بچه دوم، معمولا غلیان احساسات مادرانه خیلی کمتر از بارداری اول است. دلیلش تکراری بودن اغلب مراحل بارداری است و البته این که الان شما مادر یک بچه بالفعل هستید و یک بچه بالقوه آن‌قدرها هم جذابیت ندارد! حتی ممکن است تا چند روز الی چند هفته بعد از تولد دومی هم شما همین احساس را داشته باشید و فکر کنید که عمرا بچه دوم را اندازه اولی دوست ندارید و نخواهید داشت، اما تجربه میلیون‌ها ساله روی میلیون‌ها مادر بدون نیاز به هیچ قانون و نظریه علمی، نشان می‌دهد که شما کاملا دراشتباهید! خیلی زودتر از آن چیزی که فکرش را بکنید (و البته با تشکر از هورمون پرولاکتین) شما ممکن است شک کنید که مبادا دومی را بیشتر از اولی دوست دارید (و احتمالا این دفعه هم عذاب وجدان خواهید داشت!). پس نگرانی مربوط به «این رو بیشتر از اون دوست دارم» را از فهرست نگرانی‌های بحران خارج کنید. نگرانی بعدی، مربوط به آسیب دیدن بچه اول از تولد بچه دوم (و در واقع پایان دوران تک‌فرزندی) است. نگرانی از این که دیگر نتوانید قاشق قاشق غذا دهن بچه اول بگذارید، این که مدتی نتوانید دنبال او مهد کودک بروید، نتوانید همراه هم در پارک سرسره بازی کنید، نتوانید او را تا مدتی بغل کنید، نتوانید موقع شیر دادن به آن یکی این یکی را ببرید دستشویی و.... ! بیایید یک بار مرور کنیم: شما از چه چیزی نگرانید؟! کدام یک از این محدودیت‌ها به ضرر بچه‌تان است؟! این که خودش یاد بگیرد غذا بخورد بد است؟ یا این که پدرش دنبالش برود و فیض اجباری پیش بیاید که کمی رابطه‌اش با پدرش بهتر شود؟ این که بفهمد مادرش به صورت دربست تا ابد و برای همیشه در اختیار او نیست، چیز بدی است؟! بی‌خیال توصیه‌های این و آن! بچه من و شما باید یک روزی یاد بگیرد که دنیا مال او نیست. مامان مال او نیست. همه چیز مال او نیست. اقلا یک برادر/خواهر هست که مهم‌ترین چیز دنیا در حال حاضر (یعنی مامان) را باید با او قسمت کند. این اصصصصلا چیز بدی نیست. اتفاقا خیلی هم خوب است! چه چیزی بهتر از این که تک‌فرزند لوسِ خودخواهِ تمامیت‌خواهِ مورد توجه ما یکهو تبدیل شود به یک آدم اجتماعی با قابلیت مشارکت و رقابت و چیزهای دیگر؟! چقدر باید زحمت می‌کشیدیم و پله‌های مهد و دفتر مشاوره و کتاب‌های راهنما را می‌جویدیم تا بتوانیم این چیزها را در یک فضای گلخانه‌ای به بچه‌مان حقنه کنیم؟! چه راهی بهتر از این، که در 4 سالگی (یعنی حتی 2 سال بعد از سنی که می‌توانست تمامیت‌خواهی او به پایان برسد) او را وارد واقعیت زندگی کنیم؟ واقعیت تلخ است؟ بله. درد دارد؟ بله. واکسن هم درد دارد، اما همه ما برای بچه‌هایمان می‌زنیم. اصلا درد کشیدن است که آدمیزاد را بزرگ می‌کند. به قول آن خانم مشاور «رشد یک فرایند دردناک است». نترسیم. بگذاریم بچه‌هایمان رشد کنند. این از بچه اول. حالا بریم سراغ بچه دوم. خوش به حال بچه‌های دوم! این را به عنوان یک بچه دوم می‌گویم! بچه‌های دوم در شرایطی به مراتب نرمال‌تر بزرگ می‌شوند. خبری از ذوق‌زدگی‌های بچگانه مادر و پدر نیست. از طرفی والدین هم مثل عقاب ننشسته‌اند بالای سر بچه که مبادا چپ برود و راست بیاید. او دیگر مسئول رسیدن به همه ایده‌آل‌ها و آمال‌های مادر و پدر و مادربزرگ و پدربزرگ و دایی و عمو و عمه و خاله نیست. او یک بچه است که تازه از همان اول هم یک همبازی عالی دارد. تنها همبازی در عالم که تربیتش تا بیشترین حد ممکن شبیه خود اوست. این یک شرایط فوق‌العاده است. شرایطی که بچه اول هم بعد از تولد دومی، تا حد خوبی می‌تواند از آن بهره ببرد. همه چیز برای دومی عالی است. او هیچ وقت از شما توقع ساعت‌های دو نفری ندارد. چرا؟ چون اصلا از اول هم با سبک دیگری از مادرانگی شما آشنا شده. برای او مادری کردن، ساعت‌ها نشستن و قربان صدقه بچه رفتن نیست. خیلی طبیعی‌تر و عادی‌تر است. زندگی معمولی است. و این معمولی بودن بهترین، بهترین، بهترین چیز برای زندگی همه است. و بابای بچه‌ها. احتمالا بعد از تولد دومی، شما خیلی راحت‌تر با مشکلات نوزادداری کنار می‌آیید. منظورم این نیست که نوزاد تازه‌تان هر شب 17 بار برای شیر بیدار نمی‌شود و تازه بهانه‌گیری‌های اولی هم نیست؛ منظورم این است که برای شما 17 بار بیدار شدن چیز عجیب و غیرقابل پیش‌بینی نبوده. شما برای همه آن سختی‌ها آماده‌اید. ضمن این که می‌دانید وقتی بچه دارد به خودش می‌پیچد تا دفع کند، نشان دهنده مشکلات کرومزومی نیست و اگر یک روز 100 سی‌سی بیشتر یا کمتر بخورد، لازم نیست بروید سریعا یک ترازوی دقیق در حد 10 گرم بخرید. شما راحتید و این راحتی به سرعت به بچه هم منتقل می‌شود و حتی بابای بچه‌ها هم این را می‌گیرد. بنابراین شاید در کمال تعجب ببینید که همسرتان کمتر از آن چیزی که برای بچه اول وقت و انرژی می‌گذاشت، بگذارد. چون او خیالش راحت است که شما قبلا یک بچه را تا 4 سالگی زنده رسانده‌اید! این راحتی خیال موجب می‌شود حتی روابط شخصی خودتان هم خیلی راحت‌تر و سریع‌تر به جای خودش برگردد. با این حال اگر احساس می‌کنید در یک زمینه خاص نیاز به کمک خاص دارید، دریغ نکنید. یادتان باشد که مردها معمولا این جور چیزها را دیر می‌گیرند! و البته زمان...! زمان همه چیز را مثل سیل با خودش می‌برد. بحران مثل یک سونامی به روی سر و کول شما فرو خواهد آمد. روزی که با بچه از بیمارستان به خانه برگردید، ممکن است همه چیز رخ بدهد. خودتان را برای هر اتفاقی آماده کنید. از (خدای نکرده) مریضی نوزاد که ممکن است شما را تا مدتی به طور کامل از بچه اول دور کند، تا عکس‌العمل‌های شدید عاطفی بچه اول که می‌تواند یک حسادت عادی و کتک زدن معمولی دومی(!) باشد تا برگشت به دوران شست مکیدن و شب‌ادراری و کج‌خلقی و «نمی‌خوام مهدکودک برم» و چیزهای دیگر. ممکن است بعد از تولد بچه دوم، این بچه اول باشد که انگار در بیمارستان عوض شده! بچه آرام و سربه‌راه شما ممکن است ناگهان به شدت پرخاشگر و عصبی و بی‌اشتها شود. و البته.... همه این‌ها طبیعی است... و البته(تر) هیچ‌کدام ماندگار نیست. پس رمز موفقیت چیست؟ صبر. صبر. صبر. صبوری بهترین و تنها راه گذراندن بحران است. سعی کنید بیشترین کمک را از بقیه بگیرید (من از همین تریبون آمادگی کامل خودم را اعلام می‌کنم!) اجازه ندهید بچه اول‌تان در بحران غرق شود. برایش سرگرمی‌های جورواجور ایجاد کنید تا او به مرور با شرایط خودش را وفق بدهد. اینجا بیشترین جایی است که بابای بچه می‌تواند کمک‌تان کند. اجازه بدهید او برای خودش یک دنیای شخصی داشته باشد (با مهدکودک، مادربزرگ‌ها، بابا، یا هر سرگرمی دیگر) تا دیدن صحنه‌های دونفره شما و نی‌نی کمتر اذیتش کند! در عین این که مواظب بچه دومی هستید، اجازه بدهید اولی هم با او سرگرم شود. اگر خواست دست توی چشم و چالش کند، از جا نپرید! فقط بگویید «وای! ببین ماهی تو آکواریوم داره چی کار می‌کنه!!» و بچه را سریع بردارید. به هیچ عنوان اجازه ندهید حرف‌های خودتان یا دیگران به بچه اول‌تان این را القا کند که بچه دوم یک چیز ارزشمند است که بچه اول خرابش می‌کند. اجازه ندهید دیگران در حضور بچه اول در مورد حسودی (و این سوال احمقانه همیشگی: «حسودی نمی‌کنه؟!») یا خوشگلی و بامزگی بچه دومی، حرف بزنند. به هر بهانه مسخره‌ای(!) توانایی‌های بزرگانه بچه اولی را تشویق کنید. حتی چیزهایی را که کاملا عادی شده‌اند. مثل این که او راه می‌رود، او حرف می‌زند، او بیخود گریه نمی‌کند، او دستشویی می‌رود، او بلد است مداد دستش بگیرد، و.... . در نهایت می‌توانید انتظار داشته باشید که با شروع چهاردست و پا رفتن بچه دوم، شما از دور خارج می‌شوید! دومی به سرعت دنبال اولی راه می‌افتد و با گذشت 6 الی 8 ماه اول، سیل از سر همه می‌گذرد! خیلی خیلی مهم است که در این چند ماه نهایت سعی‌تان را بکنید که ضمن زنده نگه داشتن بچه دوم(!) رابطه اولی را با دومی خوب کنید. همین چند ماه مبنای بقیه عمر آن‌ها خواهد بود. برای همین است که صبوری و تقوا و توکل و توسل و خلاصه هر چه در چنته دارید باید در همین چند ماه به کار بگیرید! حواس‌تان باشد که بحران خفیف‌تری احتمالا در حوالی یک تا یک و نیم سالگی بچه دومی رخ خواهد داد. یعنی زمانی که دومی به شدت شیرین و تودل‌برو شده و مورد توجه دیگران (به جز مامان و بابا) قرار می‌گیرد و اینجا جایی است که شما باید تا حد امکان به اولی توجه کنید و کمکش کنید که او هم در جمع خود را نشان بدهد. من هنوز به قسمت‌های بعدی نرسیدم! ولی فکر می‌کنم غول مرحله آخر را همین اول کاری از سر گذرانده‌ام. برایتان روزهای خوبی را با این غول بزرگ شیرین آرزو می‌کنم.