سلام عزیزای من خوبین
من دوساله با یه پسری حرف میزنم هر مون هم سن هستیم ۱۸ساله پسره نه شغلی داره نه ماشینی نه خونه ای ولی دیونه وار عاشقانه شدید هر بار خواستم ولش کنم نابود شده بود خب منم مثل هر دختری تو این سن خواستگار دارم حقیقتش بخوایم واقع بین باشیم این پسره تا سی سالگی به زور شغل داشته باشه یه خواستگار دارم صبح تو یه شرکت کار می‌کنه بعد از ظهر تو یه طلا فروشی ماشین خوبم داره میخواد تولیدی لباس هم بزنه الان نمیدونم بنطرتون رابطه مو باهاش تموم کنم یا ادامه بدم؟ من وابسته نیستم برام راحته ولی اون پسره خیلی وابسته شده عذاب وجدان میگیرم
