از این افکارم خسته شدم😭چیکار کنم

فکرتو درگیرش نکن تو ذهنت باهاش خدا حافظی کن همشم نگو خیانت کردی هوا ورش داره فک کنه بخاطر اون کما زدی فاز یوسف ورداره 

حواستم باشه رابطه ت محافظت شده باشه بیماری مقاربتی نگیری یه وقت اونم خودش بی محلی ببینه سرش به سنگ میخوره

فقطم تو نیستی که هی وقت و بی وقت میری تو فکر تقریبا همه یا خیانت دیدن یا خواهند دید حالا نه همه ولی اکثرا 

زندگیتو کن حالا طلاقم بگیری باز وسط ظرف شستن فکرت میره سمت خیانت و طلاقت ول کن بابا برا خودت سرگرمی بساز 

این همه ادمو ببین بختشون سوخت ما هم یکیش حالا حتما هی باید صب تا شب به یاد غصه هامون زار بزنیم ؟ بس نیس ؟ خوش باش و نخور غم این دنیای فانی رو بخدا همه یجور گرفتارن من و شمام این بود گرفتاریمون

ولش کن بابا

اتفاقا اینجوری به نفع توعه همه میگن وااای چه زن خوبی داره

شوهر خیانتکار عوضی داره اما ....زنش خیلی خوبه و...

من شوهرم خیلی چشم پاکه فقط بعضی مواقع بد عصبی میشه

تو دلم کلی فحشش میدم میگم گم شو برو از خونه یه نفس راحت بکشم

البته تو دلم میگما.اصلا شوهرم واسم مهم نیس🫠🙃

هیچکس بجای تو نیس ک بدونین تو چ زجری میکشی خودت برای خودت کاری بکن عمرت دارع هدر میرع و دست رنجت از این زندگی فقد خودخوریا ی قلب تیکه تیکه شدس .شاغلی؟؟

جنگیدم تهش هیچی نبود جز مرگ ولی یچی میگم ناراحت نشو شوهرت از حیوونم کمتره که بهت خیانت میکنه 

من بهت حق میدم اما من یخ زدم حالم ازش بهم میخورد بخاطر همینم دیگه محلش ندادم اون میومد سراغم اونم چون بی محلی عذابش میداد ادم کم تحملی بود 

من جدا شدم و الان چندساله هرجا میرم نیش و کنایه میشنوم دختر سنش بره بالا کسی نمیاد مجبوره با مرد فلان  و بهمان ازدواج کنه انقد در عذابم از حرفاشون یا واکنش هاشون مریض شدم انقد فکر و خیال کردم انقد خجالت می کشم که نگم برات خیلی اذیتم کاش منم یه ازدواج خوب قسمتم میشد دیگه انقد از این زن عمو و باقی فامیل نمی شنیدم بخدا هر بار میان اقوام یا ما میریم شبیه کسی که مونده رو دست خانواده و یه بدبخته یه رفتارایی یه حرفایی میگن یه نگاه هایی دارت حالم از خودم و اونا بد میشه طوریکه دوس دارم برم جاییکه هیچکسو نشناسم کسی هم منتظرم نباشه 

اگه مث منی تحمل این چیزا رو نداری خودتو درگیر فکر خیانتش نکن فقط مواظب باش مریضی نگیری ازش 

اونقدرام سخت نیس بندازش دور فک کن جدا شدی بخدا بعد جدایی هم مردم ولمون نمیکنن

چرا خودتو آزار میدی عزیزم ناراحتیت رو با تمام وجودم درک میکنم اما حیف جوونیت نیست؟بیخیال شو دنیا ارزش اینهمه خودآزاری رو نداره عمر ما آدما محدوده‌...خودت رو مشغول کن ما هممون مشکلاتی داریم که شاید خیلی بدتر از مشکلات تو باشه به طلاق هم اصلا فکر نکن هیچ تضمینی نیست که بعد از طلاق زندگیت قشنگ تر بشه روزی ۱۰۰ تا ذکر لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم رو بخون...به خودت و زندگیت فرصت بده انشاءالله همه چی درست میشه خدا بزرگه

پیش مشاوره زوج درمانگر برین

دقیقا همینه سعی حالا به بعدو مدیریت کنی وگرنه داغون میشی

ببین وسواس روح و روان آدمو نابود میکنه شوهر منم آدم با احساسی نیست نمیدونی گاهی اوقات چقد دلم میخواد بهم توجه کنه محبت کنه اما نمیکنه دیگه چیکار کنم  دوتا هم بچه دارم تنها چیزی که تو این مواقع آرومم میکنه یه سجاده و مفاتیحه من از تنهاییم پناه بردم به خدا تا حدودی حالم رو همین بهتر میکنه....همه ی ما بدنیا اومدیم نه برای اینکه خوشبخت مطلق باشیم بلکه اومدیم تا خودمون رو تحت بدترین یا بهترین شرایط کامل تر کنیم نیمه ی پر لیوان زندگیت رو ببین فدات شم وقتی شوهرت خونه رو زده به نامت و حضانت رو داده به تو خیلی جای امیدواری هست کمتر مردی این کار رو میکنه شوهر من که عمرا اینکار رو بکنه

اونو ول کن هر