بله میشه ..دقت نکردم به شوهرشون .بعد عروسی شوهره گفته از این خوشم نمیاد ارتباط نداشته باش .بشین خونه نرو اینجا نرو اونجا .فقط خانواده ی خودم .خونه پدر و مادرت ۲ماهی ۱بار .
بعضیا شوهرشون بی محبته
بعضیام خیلی دوست اجتماعی داشتن حالا نمیتونن داشته باشن تنها تر شدن
چه تاپیک خوبی آگاه سازی هست ،کلا احساساتی وهیجانی تصمیم میگیرن خانما آسیب میبینید صدمات داره درک وجدانم اجازه نمیده بهم چیزی نگم چرا توجه ندارین خانما مهمترین دوران شناخت هست نامزدی و عقد قبل مراسم جشن عروسی ک با چه مردی میخواین برین زیر یک سقف مهم هست این دوران عقد واسه خانما باهیجانات واحساسی سپری نکنید بعد به چرا هاش میفتین اگ مهم ندونه یک خانم چندسال بعد یک بچه بی گناهم بیاره یک زندگی بشه هم خودش عذاب بکشه وهم بچه بیگناه اون موقعه عذاب هست هم واسه اون مادر هم واسه اون بچه بیگناه وارد عذاب یک زندگی بشه
یعنی هستن از نظر فیزیکی ولی روحشون باهات نیست همراهت نیستن حامیت نیستن
بزرگترین اشتباه زندگیم ازدواجم بود الان نه راه پس دارم نه راه پیش
مثلا سر ی دعوای ساده بگه شماره دوستاتو از گوشیت برمیدارم باهاشون دوست میشم.
الان من همونم الهی هیچوقت تجربه نکنی
بعد ب شوهرم میگم احساس تنهایی می کنم بهش برخورد میگه من کنارت نشستم بعد چرااین حرفو میزنی
تنهاییش حالت احساس تنهایی داره
چون بعضیا مث من بعد ازدواج رابطشون با خونواده و فامیل خودشون کمرنگ تر میشه بالاجبار
و مجبورن طرف شوهر باشن شوهری که همش محدودش می کنه یا وقت کافی نمیتونه براش بذاره
یا بهش محبت نمی کنه
بعد همش دلت واسه جمعا و دورهمی های قدیمی تنگ میشه که نمی تونی بری و مجبوری یه سنگ و کنارت تحمل کنی
خیلی دردناک توصیفش کردم
خصوصا اگه بددهنم باشه و به خونوادت خودت یا عزیزات پشت سرشون توهین کنه
این میشه تنهایی بعد ازدواج
من شوهرم رو معمولی دوست دارم. خیلی کم دوست دارم جوری که برمیگشتم عقب اصلا انتخابم نبود گرچه سنتی ازدواج کردیم و از اول هم عاشقش نبودم ولی همسرم دیوانه وار دوسم داره خیلی عاشقمه.
مشکل این هست که هم تربیتش درست نبوده و هم سواد رابطه نداره. مادر پدرش هم اشتباه راهنمایی می کنن.
این رفتارهاش باعث شده از ازدواج و متاهل بودن راضی نباشم. نتونم بهش تکیه کنم نتونم باهاش خیلی حرف ها رو بزنم نتونم بهش اعتماد کنم نتونم باهاش تفریح کنم.
ببین چون وقتی پاتو از خونه بابات می‌ذاری بیرون دیگه هیچوقت مثل سابق باهات ندار نمیشن از اون طرف شوهرت محصول یه خانواده و یه فرهنگ دیگه است بچه هم نهایت تا پنج سالگی رام آدم باشه بعد بعضی از اخلاق‌های بد شوهرت رو توش میبینی! خلاصه که تنهایی و تنهایی و تنهایی!
چون تعریف درست از ازدواج ندارن
طبق همون تعریف نادرست انتخاب میکنن
و در نتیجه بعد ازدواج تنهاتر میشن
من تو عقد و اول عروسی واقعا همسرم ایده آل م بود. عیب و ایراد داشت ولی جزئی...
من هشت ماه بعد عروسی باردار شدم. از روز تولد بچه شوهرم تغییر کرد...انگار ظرفیت مسئولیت بچه رو نداشت...
الان پسرم نزدیک پنج سالشه ....یکی دو ساله خیلی بهتر شده...البته من دیگه مثل قبل نیستم. با هم خوبیم اما دیگه همه ی امید و عشقم شوهرم نیست....یاد گرفتم اننننققدر حال خوبم بهش وابسته نباشه...
از این حالتم راضی م. دوسش دارم در حدی که باهاش حالم خوب بشه...اما نه اونقدر که وقتی اذیت میکنه، کلا فلج بشم...
برای من الان نزدیک ۱۱ سال ازدواج کردم فقط در ظاهر زن وشوهریم اما در باطن به اجبار دارم این زندگی تحمل میکنم
