نظر من اینه آدم ها علایق و خواسته هاشون با هم فرق داره
یکی بچه دوست نداره یکی دوست داره یکی عاشق شاغل شدن ویکی نه و.....
تو فرصت زندگی هر کس باید بره دنبال علاقش وگرنه هرگز احساس شادی نخواهد کرد
الان پوشک عوض کردنی که با اکراه میگن شاید آرزوی کس دیگه ای باشه
خود من عاشق بچه بودم و الان شاغلم بخاطر حرفهای اطرافیان و بخصوص همسرم فقط یک بچه آوردم و الان بشدت پشیمونم
زندگیم آرامش داره رفاه نسبی داریم ولی یه چیزی تو وجودم کم دارم چون من همیشه عاشق بچه بودم و این راضیم می کرد