به نظرم طلاق باید آخرین راه حل باشه نه اولین راه حل. مخصوصا اگر بچه هم وجود داشته باشه. آینده بچه چی میشه؟
سلام بله اکثر اطرافیان رو که میشناسم نظرشون همین شده طلاق گرفتند و پشیمان هستند
بخاطر بچه که واقعا سردرگم و مشکلات خودشو داره مخصوصا اگر با پدر زندگی کنه و مادر دسترسی آنچنان بهش نداشته باشه
بچه بزرگ و مستقل میشه... نباید خودتون رو فدای بچه کنید
تو محیط پر از جنگ و دعوا هم خوش به حالش نمیشه بدتر و بیش تر آسیب می بینه.
بله درست میگید بزرگ و مستقل میشه
اما به چه قیمت و جطور درصد خیلی کمی موفق میشن که تازه اونام وقتی میرن خواستگاری یه جور شکسته واسشون بگن بچه طلاق هستن
بزرگ‌گیشن به شرطی که در این دنیای پر از حوادث و دوست رفیقهای ناباب گیر نکنن مشکلات عصبی و تنهاییشون و دید بقیه نسبت بهشون به کنار
روابط خودشون با بقیه هم توی دانشگاه و شغل و دوستانشون هم‌یه طرف دیگه.خلاصه که تنها و یه طرفه با همه زندگیشون طرف هستن
بعضی مشکلات رو نمیشه به تفاهم رسید...یه فامیلی داریم شوهرش دائم مشروب می خوره و میاد دردسر درست می کنه و دعوا راه میندازه...چه قدر بهش گفتن جدا شو گفت نه...حالا دخترش که شاگرد اول بود و مثل قرص ماه تو ۱۳ سالگی تپش قلب گرفته و می برنش روان پزشک به خاطر دعواهای اینا استرس گرفته...وقتی نمیشه به تفاهم رسید طلاق بهترین راهه.
درسته... اما گاهی مشکلات بعدا ایجاد میشه. اما در کل باید همه چیز برای بچه دار شدن فراهم باشه. بلوغ فکری. مسئولیت پذیری. پدر و مادری که حس خوشبختی داشته باشن.
من خودم دوتا بچه دارم... بچه اول رو ۲۳ سالگی به دنیا اوردم که یک وظیفه می دونستم اونموقع بچه دوم رو هم برای اینکه اولی تنها نباشه....
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز