من تازه وارد سی سالگی شدم، من درونگرام، دوستی و ارتباطاتی ندارم.
کل عمرم به این شکل بوده که میرفتم دانشگاه و میومدم خونه اون وسطا هم میرفتم کتابخونه. دانشگاهم آزاده.
حدود یک سال و نیمه که ارشدم تمام شده، همش تو خونه ام کاری هم پیدا نکردم که مناسبم باشه.
دانشگاهی که توش کارشناسی خوندم همونجاهم ارشد خوندم، توی شهر خودمونه . از دوره کارشناسی خاطرات ریز و درشتی دارم.دوستام، کسی که روش کراش زده بودم و اتفاقات مربوط بهش. و یه سری خاطرات بد که وقتی یادم میوفته خیلی عصبی میشم.
الان من به احتمال زیاد میتونم برای دکتری برم همین دانشگاه قبلیم ثبت نام کنم،
دلم برای دانشگاه رفتن خیلی تنگ شده.برای مسیر رفتن و اومدنم، برای محوطه اش، برای خاطرات خوب و بدم...برای درس خوندن و رشته ام.
به نظرتون برم ثبت نام کنم؟😪🥺
