خانما دلم گرفته ما دوتا جاری هستیم من اولیم من از خانواده بالاتر بودم نسبت به همسرم و مهریه بالایی هم داشتم که پدرش ضامن بود اما بعد ازدواج همه جا بمن سخت گیری کردن خانواده خودم هم کمک خاصی نکردن همسرم هم بیکار بود چند سال ماشین نمیدادن خرج مراسم عقد نکردن هدیه عروسی ندادن سرویس نخریدن سر جشن عروسی خعلی اذیت کردن و.... اما 7 سال بعد من جاری گرفتم ولی به اون گیرای منو ندادن ماشین خودشون بعد 3 سال همیشه دست برادرشوهرمه ماشینی که یکبار پدر همسرم به ما نداد خانواده جاریم هم ساده و از لحاظ مالی و تحصیلی و اجتماعی نسبت به خانواده همسرم پایین تر هستن من برا جاریم خوشحالم اما واقعا دلم برا خودم میسوزه که چقدر منو اذیت کردنو چقدر با جاریم راحت کنار اومدن حتی مادر همسرم که همیشه منو متهم به ولخرجی میکرد موقع گرفتن جاریم از من میپرسید بنظرت کجا بره ارایشگاه کجا لباس بخره و... حالا سوالی که دارم اینه که من به خداواگذارسون کردم اما حرفای خانواده و یاد گذشته گاهی واقعا اذیتم میکنه گاهی واقعا دلم میخاد بریزم بیرون خودمو پیش مادر همسرم و پدر همسرم یک بار هم گفتم به مادر همسرم چند تا مورد رو فقط گفت برو از خدا بخاه بهترش رو میده و الانم خودت داری و از اینجور حرفا بعد گذشت 6 سال هنوز هدیه عروسی که قول دادن رو ندادن گرفتار اون هدیه نیستم اما میدونم الان هدیه میدن به جاریم تو عروسیش
مقصر شوهرته .
شوهر جاریت عرضه داره .
شاید چون به قول خودت بالاتر بودی اینجور کردن که همسطح خودشون شی
چون باهاشون کنار اومدی اینطوری کردن
باید سخت میگرفتی تا عادت کنن به سختگیری سرویس نگرفتن؟شماهم کت و شلوار داماد نمیگرفتین ساعت نمیگرفتین
عزيزم هميشه همينه واسه اولي اذيت ميكنن
من حق كار و تحصيل ميخواستم مادرشوهرم يكسال اذيت كرد وقبول نميكرد اما واسه دخترش شرط حق كار و طلاق گذاشت و همون جلسه اول خانواده داماد قبول كردن
به لباس و مانتو من گير ميداد
دخترش الان با تونك همه جا ميره
كلا اولي ها رو اذيت ميكنن بعدي ها واسشون عادي ميشه
البته تو هم مقصری که با همچین کسایی وصلت کردی .. اونا بهت ندادن چون فک کردن می تونن تیغت بزنن .. حالا تونستن یانه ؟؟!!!
دقیقا چیزی که من تجربه کردم و بعد از ۲۰ سال نمیتونم فراموش کنم
خدا لعنتشون کنه به همین شبهای عزیز
الهی من یادمه حامله بودم با شوهر بیکار یه بار از ما نپرسیدن چطور زندگی میکنید منم دوسال بیکاری تحمل کردم بعد گفتم بابا شما که نمیترسید لااقل مهری که ضامن شدین رو بدین پدر شوهرم گفت تو عروس نیستی تو طلبکاری ولی الان خدا میدونه پول نقد و طلای جاریم رو همون ابتدا تمام و کمال دادن چطور اونو کسی طلبکار نکرد
سلام اول که بارک الله به شما . چقدر بلند نظر هستی. اینکه دلت برای خودت میسوزه معمولیه . حق داری . خواه نا خواه پیش میاد . منتها هر کسی توان کنترل زبونش رو نداره . بالاخره میده بیرون حسش رو و وای به زبونی از کنترل دربیاد دیگه تکون که خورد چی بعدش پیش بیاد از دست آدم خارجه . ولی خب ..چی بگم حق داری دلت میگیره ..از خدا بخواه قبل رسوندن شرایط مالی عالی همین عزت نفس و کنترل که روی خودت داری و رو برات نگه داره . بخدا بهترین سرمایه رو داری . خیلی ها کنترل‌شده دست خودشون نیست و متاسفانه شرایط رو برای خودشون بدتر هم میکنن حالا چقدر کارشون درست هست به کنار . از خدا بخواه این سرمایه رو برات حفظ کنه . یه چیزایی خود به خود تو مخ آدم میمونه . عروسی از همین چیزاست . ولی سنت بالاتر بره کم کم بی ارزش میشه . خاصیت سن هست . انشالله میگیره این روزها . دست راست به سر ما مثل شما بتونیم زبون و رفتارمون رو کنترل کنیم