خیلیا هستن به محض اینکه یه تتو یا چیزی روی بدنن میبینن میگن ای بابا تا اخر عمر میمونه باهات
بعد خودشون حامله میشن، بچه میارن که هم مسئولیت داره هم تا اخر عمر میمونه
من واقعاً نمیفهمم چرا بعضیها فکر میکنن حق دارن برای بدن و زندگی دیگران تصمیم بگیرن. میگن "خدا خواسته" یا اینکه "تا آخر عمر باهات میمونه"، ولی آیا واقعاً خدا خواسته این همه بچه با روح و روان آسیبدیده، این همه خانواده فقیر و این همه پدر و مادر بیکفایت وجود داشته باشن؟
من خودم میدونم که الان شرایط، صلاحیت و توانایی مادر شدن رو ندارم. نمیتونم از یه بچه دفاع کنم یا بهش زندگی خوبی بدم. چرا باید مجبور بشم چیزی رو تحمل کنم که میدونم نه برای من خوبه و نه برای اون بچه؟
به نظرم وقتی کسی واقعاً به آینده فکر میکنه و مسئولیت انتخابهاش رو میپذیره، حق داره برای زندگی خودش تصمیم بگیره. اینکه دیگران بیان و نظر بدن یا قضاوت کنن، به هیچوجه کمک نمیکنه.
زندگی هر کس مختص خودشه، و هر کسی باید حق داشته باشه برای بدن و آینده خودش تصمیم بگیره.