من ی بخششش تا از سرکار می اومد می دویدم بغلش گریه میکردم یا می اومد میدید گوشه اتاق نشستم دارم گریه میکنم .یه بخشش تا از سر کار می اومد همش در حال عق زدن بودم یا داخل حموم سرم توی لگن یا توی روشویی ...ی بخشش هم وای عزززیزم هوس انار کردم واااای هوس طالبی کردم واییی ....قسمت آخرش هم همش ولو میشدم بغلش با اون حجم سنگین ب شدت دوست داشتم هی برم بغلش ویار بغل داشتم خاک عالم این جلف بازیا چی بود آخه خخخخ
خودمم باردار بودم اونم دوبار و میدونم چ خبره تو بارداری ولی خیلی خانما ادا درمیارن زیادی بزرگش میکنن و لوسن و فکر میکنن چون بارداری همهههههه باید در خدمت اینا باشن و بهش نگن بالا چشمت ابرو خیلیم دیدم اینو !!!! منظورم استارتر نیست کلی گفتم
من از خانواده دور بودم همزمان دلتنگی اونا رو داشتم دلتنگی و گریه ام دست خودم نبود و ب شدت هم آدم بدتهوعی بودم نمیدونم شاید تجربه نکرده باشی ب سختی من .خیلی سخت گذشت بهم حالا ک ازش گذشتم فک میکنم چی بود مگه در حالی ک تا دم مرگ اذیت میشدم ازحالت تهوع صبح ، از آشپرخونه از یخچال از بوی نون و برنج و پختگی.. تنها پناهم شوهرم بود ک دیر می آوند خونه تو شهر غریب هم بودم .ولی خب بعضی خوش شانس اند اصلا نمی فهمن چ طور گذشت ب همه اموراتشان هم میگذرن
