همه اونایی که داغ دیدن این راهها رو امتحان کردن
من تراپی رفتم، دارو خوردم، کتاب خوندم و هزاران کار دیگه
مثل مردم عادی زندگی میکنم، درس میخونم، کار میکنم، میخندم، تفریح میکنم ولی هیچی عمق فاجعه رو تغییر نمیده، هیچی داغ توی دلم رو تسکین نمیده، انگار همه چی بی معنی و پوچه
این یه درد بی درمونه چون هیچکس نمیتونه عزیز رفته رو برگردونه