اگه میتونی از بابات هزینه دانشگاه و بگیری که هیچ اگه نه خودت پرداختش کن از باشگاه مهمتره
انشاالله یا پدرت درمان بشه یا مادرت قوی تا ازش جدا شه
به نظرم صبر کن اگر پدرت شهریه داد اونوقت پولت رو خرج کن
چون با این توصیفی که کردی احتمالا شهریه نده و ترمت رو‌حذف کنن
دانشگاهت مهمتره
وقتی بابات نمیده خودتم ندی یعنی مادر بیچارت علاوه یرنونتون بیاد شهریه دانشگاه شما که شاغلین هم بده بعد بری خرج خودت کنی با هیچی کارنداسته باشی
اقلا تو مادرت رو کمک ودرک کن
این طور که شما توصیف کردی بابات اصلا براش مهم نیست شما دانشگاه بتونی بری یا نه ، وقتی حتی به تغذیه ی شما اهمیت نمیده
در واقع اگر شهریه رو خودت پرداخت نکنی میفته رو دوش مامانت ، به نظرم شهریه رو خودت بده و فعلا از فکر هزینه های اضافه بیا بیرون
خدا کمکتون کنه واقعا شرایط سختیه.
عزیزم منم شرایط مشابه تو رو داشتم البته بابام به این داغونی نبود ولی میگفت پولایی که بهت میدم رو کاغذ بنویس بعد که رفتی سرکار باید تا قرون اخر پس بدی منم چند برابر پسش دادم ازش متنفر هم نیستم ولی هنوز با گذشت 13 سال فراموش نمیکنم . میخوام بهت بگم من نفسم از جای گرم بلند نمیشه شمام یه دختر عاقل و بالغی سنت هم از 18 سال گذشته تو که پدرت سرکار نمیره فشار هم بهش بیاری باعث نمیشه به خودش بیاد میخواد دل تو و مامانت رو خون کنه-خودت مستقل باش و زیر بار منت پدرت هم نباش خداهم اینجوری خودش برات پدری میکنه من بابام نه برا عقدم نه عروسیم هزارتومن کادو نداد یه بشقاب جهیزیه نگرفت ولی مدیرم بهم چهار تا سکه هدیه داد این نگاه خدا بود بخاطر بی پدریم بخاطر بی مادریم ...
عزیزدلم منم شرایط شما رو داشتم از هیجده سالگی رو پا خودم وایستادم با کارای معمولی شروع کردم شهریه دانشگاهمو به سختی دادم . اما توی این راه تجربه کسب کردم از همه یاد گرفتم کم کم تونستم خودمو ارتقا بدم . نگران هیچی نباش . شاید یه کم دیر به آرزوهات برسی اما میرسی . هیچ وقت ناامید نشو هیچ وقت خودتو با دیگران مقایسه نکن. فقط تلاش تلاش. و یه چیز مهم هیچ وقت از درآمدت با کسی مخصوصا خونوادت صحبتی نکن همش بگو درآمدم کمه و فلان
