تو شهر غریبم . با یدونه بچم .شهرم هیچی نداره چون خیلی کوچیکه. بچمم همش میگه بیا باهم بازی کنیم . بازی میکنم ها ولی توقع داره مثل یه بچه کوچیک همش همراهش باشم .خودمم دلم میگیره هر روز . دوس دارم کارهایی که دوس دارمو انجام بدم ولی نمیشه. تا به خودم میام شب شده . دلم میخاد کار کنم بیرون ولی نمیشه گفتم بچه دوم بیارم شوهرم هیچ جوره قبول نمیکنه . دلم پیشرفت میخاد پول میخاد خونه میخاد. شما جای من بودین چیکار میکردین توی همین شرایط که سر حال و سر زنده تر باشم. نمیدونم دقیقا چی میخام چیکار کنم. ( نگید پس شوهرت چی ،همش میگه: میگی چیکار کنم)
منم مثل خودتم البته با دوبچه
و خانواده که سالی اگر همو ببینیم
الان چندروزه از شدت دلتنگی تهوع گرفتم همش اشکام سرازیر میشه
عادت‌میکنی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز