مطمئنا بهترش گیرت میاد دیگه بهش فک نکن
واقعا تو این چند وقت خیلی درگیرش بودم که حتما دوباره به هم بر میگردیم خیلی ها هم گفتن زنگ نزن چون عزت نفست میاد پایین ولی خوشحالم که زنگ زدم جواب نه شنیدم و دیگه فهمیدم کاری از دستم بر نمیاد با واقعیت روبه رو شدم الان راحت تر میتونم بزارمش کنار چون فهمیدم اونم منو گزاشت کنار
قطعا این آقا تا ۶ ماه دیگه وقتی از احساسات و هیجاناتش تخلیه شد و به تعادل منطقی رسید با شما ارتباط میگیره..
دلیل کاتشو نمیدونم ولی اگه یطرفه بوده حتما ارتباط میگیره آزموده را آزمودن خطاست گاهی اولین اشتباه آخرین اشتباهه.... بلاگش نکن ولی اگه مزاحمت ایجاد کرد از همجا بلاگش کن تمام هدایا موزیکها خاطرات و.... را از بین ببر .. به هیچ عنوان از روی کنجکاوی به صفحات مجازیش سر نزن... ورزش کن مدیتیشن با دوستات معاشرت کن...سوگواری کن... خودتو تخلیه کن... ورزش کن... مکانهایی که با هم خاطره داشتید تا زمانی که کاملا اوکی نشدی هرگز نرو... تو این مدت تحت هیچ شرایطی وارد رابطه عاطفی دیگه ای نشو و در پایان بعد از بهبودی حداکثر ظرف ۶ تا ۹ ماه بعد از ورود به رابطه به قصد ازدواج به هیچ عنوان خودتونو درگیر رابطه عاطفی حتی در حد آغوش و بوسه نکنید اگه به یقین رسیدید که از همه لحاظ دلبسته هم هستید بعد از ازدواج اصولی کلی فرصت دارید تا همیشه روی زمین نباشید چون این رابطه بر مبنای درک متقابل و دلبستگی شکل گرفته نه دلبستگی ....
میدونم لحظات خیلی سختی رو داری میگذرونی و کسی که تجربه نکرده باشه نمیتونه همزاد پنداری کنه...
با مرگ کسی بازمانده سوگواری میکنه ولی میدونه که امیدی به زنده شدن مرده نیست... ولی تو شکست عاطفی پارتنر وجود و حضور داره و این تجربه فراتر از سوگواری پس از مرگه... بهرحال این تجربه هرقدرم تلخ و تراژدیه ولی باعث میشه در آینده قوی و منطقی تر فکر ...
بسته به طول و عمق رابطه مدت زمان رسیدن به بهبودی کامل متفاوته.... ولی حداکثر بیشتر از یسال نیست...
تو این مدت هم میتونی از روان پزشک استفاده کنی...
آسنترا و پراپرانول میتونه اضطراب و سطح تنشت رو متعادل کنه... البته زیر نظر پزشک
مرسی عزیزم از راهنمایی هات ایشون از اول گفتن قصدش جدی هست و اومدن جلو برای خواستگاری ولی وسطاش جا زدن و ول کردن یجورایی دو دل شدن و من سعی کردم دوباره ایشون رو برگردونم ولی خودشون نخواستن با وجود اینکه مقصر بودن تو این چند ماه دوستی حتی نزاشتم انگشتش بهم بخوره و زیاد نمیرفتم ببینمش برای همین پا پیش گزاشت ولی نتونست بمونه الآنم وقتی امروز بهم گفت همه چی تموم شده و دیگه منو نمی‌خواد درسته شاید عزت نفسم و غرورم خدشه دار شد ولی دلم آروم شد و فهمیدم دیگه تلاش بیهوده هست یجورایی احساس آرامش میکنم که من تلاشم رو کردم و نشد دیگه هم اگر در آینده برگرده و بگه پشیمون هست به هیچ عنوان قبولش نمیکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز