حدود چند ماه قبل یه وسواسی خیلی خفیف گرفتم پدر و مادرم منو به اجبار پیش روانپزشک بردن و قرص داد یه ماه قرص خوردم وسواسی خفیف به شدید تبدیل شد آنقدر حالم بد شد ۷روز تو بخش اعصاب و روان بستری شدم وسواسیم هم اینه که با یه بدن درد خفیف میگم سرطان دارم دیگه خسته شد هر روز دارم بدتر میشم هیچ وقت پدر و مادرم رو نمی بخشم
چرا خودتو گول میزنی ؟؟؟
خدانکنه چرا این فکرو میکنی
چرا روان پزشک
اول باید نیرفتی روانشناس اغلب با اون حل میشه ک
همه یه ذره وسواس رو دارن
ببین اولا سرطان به این مفتی ها نیست
دوما خودتو روانی کنی چیزی دست کم از سرطان نیست
سوما خودت رو درگیر چیز های دیگه کن و به چیز های منفی فکر نکن
کلا روانپزشکا داروهاشون همینه لعنتیا فقط به فکر پولن توروخدا دارو نخورید
فداتشم خانوادت نگرانت بودن میخواستن کمکت کنن ولی خب بهتر بوده اول میرفتین پیش روانشناس
الانم عزیزم همینکه اراده کنی کم کم همه چی درست میشه
قرص های اعصاب و اینا عوارض زیادی داره سعی کن به مرور قطعشون کنی
عزیزم تنها کسی که میتونه کمکت کنه خودتی،پس اونقدر باید خودتو چه روحی چه جسمی قوی کنی که حتی اگر کسی هم باعث بدبختی تو میشه رو موجود تاثیرگذاری تو زندگیت نبینی
یعنی قضیه به همین سادگی بود که گفتی ولی به خاطرش دارو مصرف کردی؟ فکر میکنم پدر و مادرت بیشتر از خودت وسواس دارن
وسواست چیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
22 ثانیه پیش
23 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز