شماها که آنلاینید چی میشه بیاید

منم کنکوریم

با من حرف بزن

باش

عزیزم من اومدم چند کلمه ای بنویسم که دیدم تاپیک قفله

من خیلییییی خوب حس شما رو درک میکنم

هم عشق یک طرفه رو،هم حسی که به اون اقا تئاتری داری

مهم ترین چیزی که باعث میشه شما این احساسات رو داشته باشید همون محبتیا که از پدرتون دریافت نکردید

یه خانم هرچقدر از پدرش بیشتر محبت دریافت کنه کمتر میره به سمت مردای دیگه

من خودمم پدر با محبتی ندارم،کلا ادم سردیه اما بداخلاق نیست

ولی همین بی محبت بودنش باعث شده که من خیلی واکنش نشون بدم نسبت به محبت از مرد های غریبه،خودمم ادم خوش اخلاقی هستم خیلی از مذکر های اطرافم تعریف و محبت میشنوم

و از همه ی اینها بیشتر محبت یک نفر و تعریفاش خیلی به دلم نشست

عاشفش شدم و شد یه عشق یکطرفه

از ما کاری بر نمیاد تا وقتی که یه مرد واقعی وارد زندگیمون بشه و این خلا رو پر کنه

منم میخوام کنکور بدم

نوشتم

منم هم سن و سال خودتم اما یکم کوچیکتر

میفهمم

اون حس حمایتی که از اون اقا گرفتی برات هم شیرینه هم تلخ

پدرای ما از نسل های قدیمن و این چیزا یکم براشون عادی نیست

من خودم کار معرق انجام میدم،یه تابلو برای تولد پدرم درست کرد و مشابهش هم برای یکی از اشنا هام که پزشکه

ری اکشن بابام فقط یه لبخند بود ولی دکتر انقدر ذوق کرد انقدر تشکر کرد انقد خندید و گفت تو چقدر مهربونی که من جا خوردم

با خودم گفتم چرا ری اکشن بابام باید انقدر با یه پسر غریبه فرق داشته باشه

و اون لحظه گفتم ای کاش این ادم با ذوق تو زندگی من بود

من خودم یه استاد معرق دارم

این خودش دختر داره اما دخترش اصلا دوسش نداره و ارتباطشون خوب نیست

بعد هر دفعه که منو میبینه انقدر ازم تعریف میکنه و محبت میکنه و همیشه بهم کادو میده،روز دختر تولدم و ...

خوشحال میشم اما میگم کاشکی بابامم اینطوری بود

بیشتر از اینا علاقه یکطرفه منو اذیت میکنه

میگم کاشکی اونی که دوسش دارم منو دوست میداشت

امروز تولدمه میگم کاشکی حداقل در حد یه تبریک منو یادش بود...

این سخت تره برام

مرسییی عزیزمممم

من شنونده خوبی ام

هر وقت دلت گرفت خواستی صحبت کنی منو تگ کن

همدردی زیاد داریم😂😍❤️