سلام عزیزان من الان یازده هفتمه باردارم علاوه براینکه استراحت مطلقم حال روحی خوبی ندارم همش گریه میکنم چون قبلاً سرکار میرفتم مجبور شدم استعفا بدم حس میکنم دیگه بدرد نمیخورم حتی دیگه نمیتونم آشپزی کنم وضعیت خونمم که نگم براتون برا منی ک وسواسی بودم خیلی سخته دیدن این وضعیت توروخدا اگه کسی راه حلی داره بهم بگه واقعا کشش ندارم
عزیزم درک میکنم مثل تو بودم اما تمیزی همیشه میشه به نی نی فکر کن به صدای خنده هاش بعدا تو خونه به ماما گفتنش به بازی کردناش
عزیزم راه کار نداره اگه کسی رو داری بگو بیان برات تمیز کنن.الان منم همین وضعو دارم هر روز آشپزخونه تمیز میکردم عین دسته گل.وای الان خیلی وضع بدی داره ده روزه کار خونه نکردم شوهرم کار میکنه ولی کار مردا تعریفی نداره
میفهممت عزیزم منم کسیو ندارم مادر شوهرم ساختمون کناری هست ولی بمیرمم نمیاد بخدا من همیشه وقتی که نیاز داشته براش بودم ولی حیف.شوهر منم یه خورده آشپزخونه جم و جور کنه کلی قور میزنه منم میگم اگه خودم میتونستم که لازم نبود به کار کردن تو ولی عیب نداره صبور باشیم میگذره.وای یاد این میافتم وقتی پری میشدم چقد غصه میخوردم صبرم زیادتر میشه و خدا رو شکر میکنم‌واسه هدیه اش
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز