وضعیت اشتغال دکترها افتضاحه.
دکترا داشتن فقط برای پزشکی خوبه بقیه جایگاه خاصی نداره. اتفاقا بدتره وقتی خانم دکتر صدات میکنن فک میکنی پزشک بودن به کسی بدهکاری.
دکترا قبول شدن خیلی راحت شده چون رقابت توش نیس، لازم نیس حتما بفهمن قبول شدید یا نشدید.
دکترا تخصص خیلی سخت و طاقت فرساست، بدون انگیزه پیر میشه آدم. چون واقعا انگیزه ای وجود نداره هیچ آینده خوبی منتظر تو نیس،
بی پولی نزدیک چهل سالگی دیگه غیرقابل تحمله، تو سنای پایین فک میکنه گذراست یروزی بپول میرسم، دوربر چهل هیچ تحملی وجود نداره. برامثال دیگه سن اتوبوس سوار شدن نیس دیگه از خودت انتظار داری!
دانشگاه اون هیجان جوانی رو نداره، همه جنس مخالفا از تو کوچکترن جای پسرتن. جمع های دوستی توی دکترا وجود نداره، تو اغلب تنهایی...
که چی؟ که تو دکتری؟
عه پزشکی؟؟؟
نه ببخشید پزشک نیستم.
آهان
واقعیتای تلخ از طرف کسی که رفت دکترا خوند.