کامنت هاتونو شوهرم میخواد بخونه بگین حق با کدوممونه

به نظرم چند سال هم ارامش داشتی دوتا بچه اوردی وگرنه مستاجر بودی و مادرشوهرت حمایت نمیکرد شوهرت خوب نبود به این چیزا فکر نمیکردی برو خدا شکر کن .

متاسفم اینو میگم اما شوهرت فقط بفکر خودشه اگ براش مهم بودی انق بهونه جور نمیکرد وقتی خودتون خونه دارید دیگ چرا اونجا بمونید شوهرت وابسته ب خانوادشه و حق با توعه بعنوان کسی ک تو شرایط مشابه شمام اینو میگم ک اگ شوهرم ی خونه از خودش داشت و برای این خونه زحمت نمیکشید و خرج نمیکرد بلافاصله میرفتیم

وسایل مغازه رو خالی کنید بذارید انبار. اجاره ش خیلی کمتر از مغازه ست. خونه ت رو جدا کن چون ممکنه اثرات خیلی بدی روی زمدگیت داشته باشه. 

اینقد مادرشو دوسداش میموند ور دلش زنم که ریخته بود تو خیابون میان دختر مردمو میبرن اسیر میکنن حیف اسم مرد رو امثال تو

مغازه خالیه توشو وسایل گذاشته انگار بهانشه جابه جا کردن چهار تا تیکه وسیله و اوردنش به خونه الان که چیزی نیست (میگه از اینجا برن ،مادر شوهره رهن نمیده خونشونو)

تازه مغازه رهنشم بیشتره مشکلاتشون راحتتر حل میشه 

خلاصه اینکه دستش تو پرداخت بدهی بسته نیست که لنگ رهن خونه باشه 

وگرنه بدهی به همه چی الویت داره ولی وقتی میتونه و نمیکنه یعنی داره همون قضیه بند ناف دنبال میکنه 

😂😂

بعد استارتر میگه شوهره تعصبین و بد قولم هستن 

احتمالا به خاطر تعصب بی جا نمیخواد مستقل شن و قولاشم که همه پوچ

حق با شماست 

آدم نزدیک خونه پدر مادر خودش هم نباید باشه 

مغازه رو رهن بده 

کسیکه شش واحد میسازه ۲۵۰ نباید واسش پولی باشه 

شوهرت الکی بهونه میاره

شوهرت کامنتا رو دید چی گفت؟

منم دوس دارم خونه ی مستقل زندگی کنم. مگه آدم چقدر عمر میکنه؟ اگه خونه نداشتین و مجبور بودین برین مستاجری خب ارزش نداشت ولی وقتی خودتون تمکن مالی دارین شما بعنوان یک زن حق داری خونه ی خودت زندگی کنی. این آقایون اگه خودشونو بزارن جای ما زنها یک لحظه هم نمیتونن خودشونو تحمل کنن! همین ماهاییم که باهاشون می‌سازیم. 😌

وایییی چقدر بد ناراحتت شدم 

خب از اون شش طبقه پنج طبقشو بده رهن یه طبقشو خودت بشین

یعنی اصلا باشوهرت تنهایی سفر نکردی؟

عزیزم امسال دقیقا همسر من برای اجاره خونه ۳۰۰میلیون کسری داشت...منزل پدری ایشون خالی بود..با سه فرزند به ما خونه برای اجاره نمیدادن..مادر ایشون بسیار خانم محترمی هستند..اما حاضر نشد آرامش من بهم بزنه و بریم اونجا ساکن باشیم...با قرض تونستیم پول پیش جور کنیم..در حال حاضر شرایط مالی سختی میگذرونیم اما هر سختی بد نیست .‌بعضی سختی ها باعث پیشرفت میشن‌..همسر شما بهانه میگیره..مغازه داره اجاره نمیده ایشون بسیار خودخواه هستن

در ضمن آدم با مادر خودش ب مشکل میخوره ..و اختلاف نظرهایی داره...مطمعنا با مادرشوهر این مورد بیشتر..هر چند محترم باشند

من یک مادر ۴۶ ساله ام پس میتونم بهت بگم پسرم

پسرم این راهی که شما داری میری اشتباهه...مستقل زندگی کردن حق مسلمه یک زنه....من بر خلاف میلم ۲۱ ساله با خانواده ی شوهر زندگی میکنم..اول هم قبول نکردم قرارشد شوهرم برام خونه اجاره کنه..به من التماس کرد ،گفت بخاطر من..پدرم بی عرضس.بی غیرته.بی مسعولیته.من اگه از خانوادم جدا بشم..قراره چه بلایی سر خانوادم بیاد..منم گفتم.من دوستت دارم..زندگیمو دوست دارم،چه فرقی میکنه کجا زندگی کنیم..بماند که پدر شوهرم چقدر پولداره...وضع مالی شوهرم خیلی خوبه اگه اراده کنه همین امشب ی خونه ی مناسب می‌گیره....خلاصه۱۸_۱۹سال با خانواده ی شوهر خوب بودم،احترام گذاشتم..همه کار براشون کردم...۲ سال پیش ی دعوای حسابی کردیم سر مسئله ای والان ۲ ساله با هن قهریم.حتی بچهامم دیگه نمیرن خونشون...حالم ازشون بهم میخوره...آرزوی مرگشون دارم...من الان یک همسر،،یک مادرپر از استرس و افسرده ام.حوصله ندارم.حس میکنم شوهرم تو زندگی بهم بها نداد که مستقل بشیم.دیگه دوست ندارم بخودم برسم کلا سرد شدم..فقط دارم زندگی میکنم.....مرده ی متحرک

دوست داری خانومت چند سال دیگه اینطوری بشه

زندگیتو جدا کن...بعد میبینی چقدر زندگی شیرینه