درد و دلهای دختر نزدیک به چهل 😶

اسی قلم خیلی قوی داری دختر 

تو دانشگاهمون یکی از بچه ها روی ویلچر میشینه همیشه میبینم بعضیا خیره نگاهش میکنن هر بار چشمم میفته رومو میکنم یطرف دیگ معذب نشه خیلی ناراحت میشن ادم بهشون زل بزنه

مثل خودمون دیگه، اگه یه روز بریم بیرون و بقیه بهمون زل بزنم کم کم معذب میشیم نکنه طوریمونه.

کلن فرهنگمون پایبنه. آفرین به شما که انقدر درست رفتار میکنید ♥️♥️♥️

ازدواج شانسیه 

مثلا من مجردم خواستگار خوب نیست

آشنامون مطلقه با یک بچه؛ خودش برای خودش خواستگار جور میکنه؛ زرنگه

مثلا خیلی با ناز صحبت میکنه؛ کرم میریزه 

ولی درواقع آدم تنبل ؛شلخته؛ عصبی؛ بدقلقه

ولی زرنگه ؛ توی ظاهر خودشو دختر آروم و با ناز و ادا نشون میده ولی توی خونه و زیر سقف بداخلاق و بی مسؤلیت و رفیق باز!

البته پدرش شناخته شده و سرمایه داره و خانم خودش ماشین و خونه و موبایل آنچنانی که همه حاصله مهریه اشه داره

الان اين زمونه کسی نگاه نمیکنه چجور آدمی هستی

همه دنبال ظاهر و سرمایه ان و عقلشون به چشمشونه 

اره دقیقا ممنونم عزیزم❤

وا دیوونه ای مگه، تازه سر کارم میری؟ 

توام جوابش میدادی بیا باهم بریم ببندمت به ضریح بلکه شفا گرفتی.

بیخیال بابا هرکی یه مدل زندگی داره. یکی ازدواج میکنه یکی نمیکنه یکی سر کار میره یکی نمیره یکی سی سالگی از دنیا میره یکی ۹۰ سال عمر میکنه.

بیخیال قشنگم. اجازه نده کسی حتی تصور کنه میتونه باهات راجب ازدواج شوخی کنه. دلمرده نباش. مردم غمهایی توی زندگیشونه که ازدواج نکردن و بی همسری انگشت کوچیکه شم نمیشه. بزرگ باش و بزرگ زندگی کن گلم. گاهی تنهایی قشنگترین هدیه ایه که خدا به آدم میده. پاشو چارتا سفر برو آدم جدید ببین جای جدید ببین. هرشب بجای غصه، به خودت افتخار کن. 

عزیزم یه سری کمبودها هست که بهترین شغل و پول هم نمیتونه جبران کنه. بعضی حسرتها آدمو داغون میکنه. 

هزار تا مسافرت هم بری و تا شب هم غرق خوشی باشی دیگه آخر شب فقط خودتی و غمهات.

سرنوشت ما هم اینجوری بوده دیگه. نمیشه که با خدا جنگید.

فاز قربانی نگیر عزیزم. این فقط تفکراتیه که خودت انداختی توی سرت و انقد بهش پروبال دادی که فکر میکنی عین واقعیته با قاطعیت هم بیانش میکنی.

کدوم حسرت؟!! مگه چند سالته؟!! حتی اگه ۶۰ سالتم باشه باز فرصت داری آدم جدید پیدا کنی، دوست جدید،دنیای جدید.

دلمردگی دلمردگی میاره. بدبختی بدبختی میاره. هرچیزی مثل خودشو میاره. اصلن کلماتت رو نگاه کن. تک تکشون بار منفی دارن. مگه خودت چشه؟!! خودت باشی و خودت مگه ایرادش کجاس؟!!

صدبار این راهو رفتی و نتیجش همین بوده، بیا و چند هفته سغی کن متفاوت فکر کنی، با اهریمن ناامیدی درونت بجنگ. فکر نکن همه اینجا خوشبختن و زندگیشون گل و بلبله. تنهایی میراث آدمیزاده. آخرش بار زندگی رو باید تنها به دوش بکشیم حتی اگه چارده تا بچه داشته باشیم. زاویه دیدت غلطه. اینو از منی که به اندازه تارهای موهای چل گیس رنج داشته م توی زندگی بشنو و بگو چشم

فرهنگ روستاها و شهرها خیلی متفاوته

مادرشوهر من متولد ۴۷ و معلم ابتدایی شد ۲۷ سالگی ازدواج کرد و الان بازنشست شده

یه بار زندگی یه خانمی خوندم که اونم متولد ۴۷ بود ولی اصلا سواددخوندن نوشتنم نداشت و ۱۴ سالگی شوهرش داده بودن

این واقعی بود یه داستان من نفهمیدم