یه وقتا میگم کاش رفته بودم مثلا می بینم کسی میره یا کسی مثلا چیزی خریده طلایی چیزی یکم دلم میکشه . ولی خوب خانه داری انتخاب خودم بود به دو دلیل اول این که من از نظر بدنی ادم کار کردن و هر روز اجبارا صبح زود بیدار بشم و این چیزا نیستم مریض میشم . پریودام به شدت دردناکن جوری که همه میفهمن . هر وقت هوس کار میکنم تا ماه بعد قطعی پشیمون میشم 😁 و دلیل دوم بچه هام هستن . من دوست داشتم بچه دار بشم و دوست دارم بچه هام تحت تربیت صد درصد خودم باشن . حتی با نزدیک ترین ادما مثلا پدر بزرگ و مادربزرگ حاضر نیستم اینو قسمت کنم از طرفی کسی هم برای کمک نداشتم شرایط خانواده مون نبود . برای همین کلا بیخیال شاغلی شدم و خانه دار شدم .
پول تو جیبی و اینام ندارم ولی پس انداز شخصی دارم