من تنها زندگی میکنم
خونه و ماشین و درآمد از خودم دارم
در واقع خیلی آزاد و رهاست زندگیم
ازدواج نکردم تا حالا
خیلی ها میگن تو رکیای ما رو داری زندگی می کنی
ولی افسرده ام همش
چرا از داشته هام شاد نیستم چرا نمی تونم قلبی و از ته دل شکرگذار باشم
ازدواج و تنهایی و اینا نیست دلیلش
گذشته و کودکی سختی داشتم کلی کار کردم روش چرا حل نمیشه
کلی سال انگار یه افسردگی سیاهی بهم وصله و میکشمش با خودم
یه سایه سنگین و سیاه
کاش خلاص بشم ازش
انگار انگیزه و سوختم برای زندگی سالهاست تموم شده
فقط زنده ام
پدرم فوت کرده
مادر جدا شده سالها پیش و در ارتباط نیستیم
خواهر برادر هم ندارم
چون می دونم سوال می کنید خودم گفتم بگم
احساس میکنم آینده منی
عزیزم تنهایی ادمو افسرده میکنه هر چی بخای بگی حالم خوبه ازش راصیم
عزیزم خوشحال نیستی چون روابط عاطفی با هم خون خودت نداری. دلیلش فقط همینه.
عزیزم برای افسردگی شدید باید به روانپزشک و روانشناس مراجعه کنی
یه چیزی بهت میگم منم شبیه خودتم به قول معروف از مادیات همه چی تموم اما حال دلم با روانشناسی خودشناسی بهتر کردم
دلیلش خودت نبخشیدی دوست نداری
راهکارت زندگی سالم ساده هروی هست تمام
دورتو بادوستای خوب پرکن
باتور برو گردش ومسافرت
به فقیرا کمک کن به بچه های بی سرپرست سربزن حالت بهترمیشه شک نکن
ببین اسی جان من اصلا تو فاز نصیحت نیستم.. ولی خوب میدونم ازدواجه خوب باعث آرامشه و به زندگیت هدف میده.. اگر غیر از این بود اون عزیزایی که طلاق میگیرن مجدد به ازدواج فکر نمیکردن
اگه میشد بامادر ارتباط برقرارکنی حالت خیلی بهتر میشد مادرا منبع آرامشن
با پدر بزرگ شدی یا مادر
