زندگیم ب بمبست خورده کم اوردم

فقط ی طرف قضیس خانواذه روانیش چهارشب دیگه میرن رو مخم ما پسر میخایبم میتونه بزنه تو دهنشون بگه دیگه بچه نمیخام شوهری ک پنچ سال پشتت دذ نیومده سر بچه اولم ب خانوادش گفتم من دیگه بچه نمیخام دنبال نوه ای فکر عروس دیگع باشین برگشت گفت زندگی سخت هست نه انقدی نتونیم واسه داداشمون زن بگیریم لطف میکرد میزد تو دهنش میگفت ب تو ربطی نداره ما بچه بیاریم یا نیاریم الانم پدرمو در میارن من ب اون روزی فک میکنم بخام واسه حرفای اینا سومین بار بزام 

اگه تاپیکامو ببینه میبینی من پنچ ساله افسردم از بچه اولم ک رفتم متخصص زنا گفت من اصلا شبو روز نمیخابم تا دیدم گفت تو افسرده گفت باید بخابی واسه بچتم شده اومد دنیا انقد ک استرس ترس داشتم الانم بچم لنگه خودمه هرروز بدتر شدم واسه خاطر پول ویزیت پیگیر دکتر روانشناس نشدم

الانم 8هفتمه از 6فهمیدم باردارم الانم اوکی سقط نمیکنم با خدا لجم گرفته بلیط میگیرم میرم تا زایمانم ب دنیا اومد میدم شوهرم من نمیتونم مادر خوبی باشم جدا میشم بزار اینجوری زندگیمون از هم بچاشه بخاطر رضای خدا

بعد میگی مهم نباشه وقتی برن رو مخت میدونم اینم دختره حسم میگه چهارشب دیگه باید دوباره بزام حالا چندتا شکم مهم نیست واسه پسر

 پس جذا میشم تصمیمو گرفتم این زندگی متلاشی شد

الانم دکتر میگفت شاید کارت ب کوتاژ بکشه چون 7هفته رفتم پشیمون شدم واسه سقط درست نمیشه حس میکنم نابود شدم این تیر اخر بود بیارم نابود سقط کنم با عذاب وجدانش میمیرم انگار ب قول شوهرم همیشه ی چیزی دارم واسه عزاداری واسه حال خرابیم