۳۸ سالمه یه دختر ۱۲ ساله دارم از لحاظ روحی و شخصیتی دوست ندارم فرزند دوم تو این سن (بچم به دنیا بیاد میشم ۴۰ ساله دخترم ۱۲ ساله) بچه ی دوم به دنیا بیارم ۴۰ سال تفاوت سنی ظلمه به کودک دوم دخترم کودکی شادی داشته دورش شلوغ بوده هیچوقت تنها نبوده همه چیز براش فراهم بوده الان یه خواهر یا بردار ۱۲ ساله آخه به چه دردش میخوره آینده؟ آینده با این نسل که همه ی بچه ها میخوان برن کره و ... موج کره رفتن گرفتن که کاملا نامشخصه میگم صدمو بزارم رو این بچه بچگشیم که کرده رفته ولی باز هی فکرای مزخرف میاد سرم خانواده خیلی دخالت میکنه واقعا دیگه کم آوردم لطفا راهنماییم کنید چطوری با این داستان کنار بیام و شاد باشم