طلاق بگیرم یان یا بهش بازم فرصت بدم

چندسالتونه؟؟؟؟

احساس میکنم شوهرت نیاز ب مردسالاری داره 

یجورایی دوست داره قدرت و مدیریت خونه دست خودش باشه

و شما با لجبازی و ندونم کاری باعث شدی ب اینجای زندگی‌برسی 

فعلا طلاق نگیر صبر کن

بذار این آتیش ک شعله ور شده خاموش بشه سرد بشه

اگه در دسترس هست بهش زنگ بزن یا پیام بده بگو میخوام ببینمت و حضوری باید یه حرفایی بهت بزنم...

اگه قبول کرد بعد بیا بگو تا بگم بری چی بگی 

میدونی چرا؟ چون خانوادت دخالت کردن! من همین تجربه رو داشتم تا بحث به خانواده کشید انگار بنزین زدن زیر اتیش وشعله اش هممونو سوزوند طول کشید تا تونستیم جفتمون عاقل بشیم وزندگیمونو جمع کنیم الان اگه همدیگرو بکشیمم به خانواده ها چیزی نمیگیم خصوصا من که اصلا چون پدرمادرم ادمای جوگیر و زودجوشی هستن وفکرشون کارنمیکنه بدتر همه چیزو خرابتر میکنن فکرمیکنم خانواده شما هم اینطورن

به نظر منم طلاق نگیر 

متاسفانه خیلی سریع پیش رفتید و قانونی اقدام کردید 

اما عزیزم تو دعوا حلوا تقسیم نمیکنند 

تا طلاق قطعی تشه و تمام نشه هنوز وقت هست

برگرد عزیزم به زندگیت و زندگیتو محکم کن. قبلش خودت محکم شو.‌

اینهمه خوبی داشت فک‌ میکنی جدا شی بهتر ازین میاد سراغت اول از اینکه اسم مطلقه میاد روت دوم اینکه هر مردی زن دار مطلقه سن بالا چون حدا شدی ب خودشون اجازه میدن بیان سمتت حالا یا دوستی یا خواستگاری یکم سیاست داشته باش سریع جا نزن زندگیتو حفظ کن بهت ک خیانت نکرده دیگه مرد خوب پیدا نمیشع زرنگ زندگی خودت باشی منتظر نباش بقیه برات تصمیم بگیرم اونا ک جای شما نیستن راحت میگن جدا شو 

با خودش بشین حرف بزن

ببین حرف حسابش چیه؟؟ هنوز ترو دوست داره؟ 

انگار فقط از سر لجبازی داره اینجور میکنه 

همسرت احساس میکنه غرورش شکسته شده 

بنظرم بیشتر نیاز به محبت داره 

بنظر که شوهرت ویژگی خوب زیاد داره ارزش داره بشینی باهاش حرف بزنی زندگیتو بسازی یا واسطه بفرستی ،البته اگه زیر سرش بلند نشده باشه 

عزبزم مردا خیلی حساسن بخدا این مشکلی نبوده گ بخای زندگیتو اینحوری خراب کنی حالا هم ک رفتی دیدی عصبانیه تزش معذرت خواهی میکردی 

فکرمیکنم شوهرتون نظامی باشن همسر منم همینطورن اما دیکتاتور نیستن این رفتارش بخاطر اینه که تازه ازدواج کردین مردا اول زندگی دوس دارن قدرتشونو به رخ بکشن بگن حرف حرف منه ما زنها باید زرنگ باشیم با پنبه سر ببریم همیشه مطمیع نباشیم اما اول ازدواج اگر مطیع بودی تا اخر تویی که سواری واون پیاده. بزار اون حس قدرت ومردسالاری رو پیدا کنه کم کم خودش از غرورش کم میشه اونموقع تویی که رو سرش جا داری دوستتم که داره حلوا حلوات میکنه بنظرم نباید به شکایت میرسوندین یا خانوادت که دخالت کردن اشتباهترین کارشون بوده

خب برو محل کارش یا قبل اینکه بری از طریق دوستی آشنایی اگه با کسی صمیمی هست بگو بره باهاش صحبت کنه و بگه شما فلان جا منتظرش هستی ببین میاد یا ن؟؟؟

اگه نیومد برو محل کارش و بگو در حد دو جمله باهات کار دارم و میرم

بهش بگو من تصمیم خودمو گرفتم

زندگیمو دوست دارم و میخوام زندگی کنم 

بهش بگو بشین فکر کن ببین چقدر زجر کشیدیم تا باهم ازدواج کردیم پس گند نزن ب رابطمون 

الان تو چه مرحله ای هستین؟ مشاوره دارین؟

پرده احترامو بین خودتون و خانوادتون پاره کردید این زندگی دیگه فایده ندارد متاسفانه فکرکن تا هشتاد نود سالگی هراز گاهی اینجور به جون هم خودتون و خانواده ها میفتین، پای بچه میاد وسط سردی وخیانت و ....

متأسفانه بدشد یهو ، میفهمم تو شوک هستی 

اما منطقی اینه که جداشید