یک دفعه سال91 و یک دفعه سال93 ،و شدم مادر دو فرزند.... این خط مادرم کرد....خاطرات خوبی از بارداری هام دارم ولی درد هم زیاد کشیدم.... در کّل به جهت زیبایی رو بدنم،دوسش ندارم
تداعی درد وحشتناکی که مدتها گریبان گیر من بود و حتی نگذاشت دو هفته اول بتونم با دلخوشی پسر کوچولوم رو بغل کنم.و تداعی این که بدون مرفین چقدر عمل های جراحی وحشتناک و دردناک هستن.امیدوارم هیچ کس مثل من تجربه اش نکنه.هرچند سزارین من اورژانسی شد ولی اگر دکتر و ماماها با هم توافق نداشتن سعی می کردم نگذارم اتفاق بیفته.تجربه سختی بود.
علیرضا,انگور یاقوتی مامان(غوره سابق) 25شهریور ماه 92 همزمان با تولد امام رضا به زندگی یکنواخت من پا گذاشت و با دست و پاهای کوچکش تحرک و عشق دوباره به زندگی من آورد.
خط سزارین برای من خط شیرین زندگی و بهترین یادگاری از ورود فرزند عزیزم به این جهان است.
منم این خط سزارینمو خیلی دوست دارم همیشه یاد اون روز تو بیمارستان میوفتم،خداروشکر ....
خط سزارین من نشان دهنده شکست در زایمان طبیعی بود و 16 ماه بعد سزارین، ابدومبنوپلاستی کردم و از دکترم خواهش کردم که یه میلیمترشم باقی نمونه و کامل ورش داره، بعد از این عمل روحیه م خیلی بهتر شد، خودمو گول میرنم. ولی از خط سزارین چند تا عکس گرفتم بعدا به بچه م نشون بدم.
احساس خاصی بهش ندارم فقط یاد مشکلات بزرگ شدن بچه ام می افتم
ماه های اول هر وقت نگاهش میکردم اشک میریختم چون خیلی برای زایمان طبیعی تلاش کردم ولی دخترم نیومد که نیومد. تو کل فیلم های روز زایمانم دارم گریه میکنم و میگم نمیخوام سزارین بشم. ولی الان شکر خدا دیگه بهش عادت کردم هرچند بازم میبینمش دلم میگیره...
یاد روزهای اول زایمان و مشکلات و احساسات جریحه دار شده... جای پای کوچولوهای شیطونم که هنوزم با اینکه تو صورتشون نگاه میکنم و میبوسمشون بازم دلم برای بودنشون توی رحمم تنگ شده... یاد روزی که باید میرفتم بخیه رو میکشیدم اما همسری نداشتم برای همراهی... یاد روزی که بخیه کشیده شد و محلش عفونت کرده بود چون دیر رفتم.... یادویزیت پزشکی که خواهرم بجای همسرم پرداخت کرد... ایکاش آقایون کمی قدرشناس بودن
خط سزارین من که خییلی نازک و کمرنگه . هر وقت میبینم خدا رو شکر میکنم که بهم دو تا بچه ی خوشگل و سالم داده . خدا حس شیرین مادری رو به همه بچشونه
یادروزی می افتم که گل پسرم به دنیاامدوااای چه روزخوبی بودوالبته دردهای بعدش که وحشتناک بودوهنوزم بعدنه ماه گاهی جای بخیه هام دردمیگیره
برش عمل زیبایی به جاش اومد دیگه، بزرگتره، شاید نه یا ده سانت از سزارین بزرگتر، ولی من از این زیاد بدم نمیاد، قبولش کردم، سزارین برشش محو و کوچیک بود و من شکممو بخاطر افتادگی عمل کردم، ولی این برش یزرگتر برام قابل تحمل تره
یاد روزهای اول زایمان و مشکلات و احساسات جریحه دار شده... جای پای کوچولوهای شیطونم که هنوزم با اینکه تو صورتشون نگاه میکنم و میبوسمشون بازم دلم برای بودنشون توی رحمم تنگ شده... یاد روزی که باید میرفتم بخیه رو میکشیدم اما همسری نداشتم برای همراهی... یاد روزی که بخیه کشیده شد و محلش عفونت کرده بود چون دیر رفتم.... یادویزیت پزشکی که خواهرم بجای همسرم پرداخت کرد... ایکاش آقایون کمی قدرشناس بودن
آاااخی عزیزم. خیلی سخته.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
51 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز