به به
نوش جوووونت
واقعا این غذا ها حرف نداشت
از چی ایراد گرفتن؟
کلا میدونی اکثر ما ایرانی ها چون کم جایی رفتیم، کم دیدیم و شنیدیم و هرچی تجربه داریم محدود به خودمون و اطرافیانمون هست، هرچی خارج این خط کشی ها باشه ازش عیب میگیریم. فکر میکنیم در هر زمینه ای دیگران اشتباه میکنن و تنها و تنها ما درست فکر میکنیم.
ما ایرانی ها متعصب هسنیم. چه قبول کنیم چه نکنیم. حالا یکی بیشتر یکی کمتر یا در زمینه های مختلف.
راهش چیه؟ با ادم ها زیاد در ارتباط باشیم. سفر که میریم اگه دوستی در اون شهر داریم حتما سر سفره اش بشینیم. توی گوگل سرچ کنیم غذاهای محلی کردستان، افغانستان، قزوین، ترکیه و... چیه؟
بعد اونها رو درست کنیم. حتی اگه به ظاهر در نگاه اول خوشمون نیاد حتما یکبار درست کنیم شاید خوشمون اومد. اینطوری حداقل غذای فرهنگ های دیگه رو خوردیم.
این تجربه های گسترده در ارامش ما، در رواداری ما، در درک ما و کنترل احساساتمون در موقعیت های مختلف کمکمون میکنه.
شاید به نظزتون عجیب بیاد. اما دو ماه امتحان کنین. هفته ای یک غذای متفاوت از استان یا کشور دیگه رو برای خانواده درست کنین و در مورد اون غذا حرف بزنین. بعد دوماه ببنین چه تغییرات شگرفی پیش اومده.