پسرم آذر ۱۴۰۲ چهارسالش تموم میشه خودمم دوشنبه وقت زایمانمه کمکی هم ندارم فقط مامانم میاد پیشم تا اینکه خوب شدم بازم میره خونشون (ایشون شهر دیگه زندگی میکنن)بعضی وقتا خیلی ناراحت میشم پسرمم خیلی شلوغه این بچرو هم کلاااا ناخواسته باردار شدم هرچقدر اصرار کردم همسرم اجازه نداد سقط کنم بهرحال خداروشکر ولی دلم برای پسر بزرگم میسوزه
خونه پدرشوهرم نزدیکمونه پسرم همش میره اونجا منم دوس ندارم زیاد بره باردار که نبودم همش باهاس میرفتم بیرون که زیاد خونشون نره ولی زایمان کنم دیگه تنها میمونه اصن انقد فک میکنم دیگه دیوونه شدم با خودم میگم خدایا اگه از پسش برنمیام چکا کنم
من فقط یکی دارم،اونم یک ماهه. روانی شدم از بی خابی😅😅😅😅
واسه من فاصلشون ۶ساله راضیم ازاختلاف سنیشون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز