درود بر شما
همهی ما در زندگی نقشهای متفاوتی داریم که گاهی هماهنگ کردن اونها با هم میتونه چندان آسون نباشه. فرزند هستیم برای والدینمون. خواهر یا برادر هستیم. دوست هستیم. همسر هستیم. پدر یا مادر هستیم. کارمند و کارگر هستیم و ... طبیعی هست اگر گاهی وقت کم بیاریم. خسته بشیم و نتونیم همهی کارها رو با هم پیش ببریم. پیشنهاد بنده به شما این هست که بیش از پیش برای کارهاتون برنامهریزی و اولویتبندی داشته باشید. و خودتون رو بیشتر دوست داشته باشید. از خودتون بپرسید چه لطفی داره که خونهی شما همیشه مرتب باشه. بهترین غذاها رو بپزید. ولی با سر و روی نامرتب و ... اگر وقت و توان تمیز کردن منزل رو نداشته باشید میتونید گاهی از شرکتهای خدماتی کمک بگیرید. اگر گاهی وقت یا حوصلهی آشپزی نداشته باشید، میتونید از بیرون غذا بگیرید. اما هیچکس نمیتونه جای شما رو برای همسر و فرزندتون پر کنه. رسیدگی به خودتون، باید یکی از اولویتهای شما باشه. در مورد کارهای منزل هم میتونید به تدریج از همسرتون کمک بگیرید. مثلا از ایشون بخواهید موقع برگشت به خونه چند قلم خرید رو انجام بدن یا برنامهریزی کنید گاهی برای خرید با هم به فروشگاه برید. از فرزندتون نگهداری کنن وقتی شما دارید آشپزی میکنید و ... کم کم از ایشون بخواهید. اگر لازم هست، بهشون توضیح و آموزش بدین. بابت هر حرکت کوچکی، تحسین و تشویق رو فراموش نکنید. اگر هم گاهی کیفیت کار انجام شده مطابق نظر و استاندارهای شما نبود، با ایرادگیری مستقیم همسرتون رو ناامید نکنید. سعی کنید زمانهایی رو به همسرتون اختصاص بدید و یادتون نره که هدف شما از ازدواج، این بوده که با هم زندگی زیباتری رو بسازید. و در این مسیر، کار بیرون و منزل و ... برای شما وسیله هستند. نه بزرگترین اهداف زندگی.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید