سلام دوست من. خیلی متاسفم که در این شرایط احساسات خوبی رو تجربه نمیکنید، آسیب های همسرشما علاوه بر خدشه دار کردن عزت نفس شما، تحقیر و رساندن صدمات جسمانی باعث تاثیرات منفی بر پرورش فرزندان شما و محیط خانواده هم میشود. چیزی که مشخص هست عدم کنترل همسر شما بر تکانه های پرخاشگریشون هست که دلایل این موضوع باید بررسی بشه اما هیچ دلیلی صدمه زدن به شما رو توجیه نخواهد کرد. در این زمینه اولین اقدام در جهت محافظت از خودتون تمرین مهارت جرات ورزی، قاطع بودن و از موضع ضعف بیرون آمدن هست. به همسرتون بگید دلایل پرخاشگری و ناراحتیشون رو با صحبت ابراز کنند و به هیچ عنوان دیگه رفتار آسیب زننده شون رو تحمل نمیکنید و به شدت از این رفتار ناراحت، عصبانی و خسته هستید. همچنین از پیامد این رفتارشون بر شما و خانواده تون صحبت کنید و بگید که ایشون رو دوست دارید اما به عنوان یک انسان وقتی مورد احترام واقع نمیشید نسبت به همسرتون دلسرد میشید و در ذهنتون بارها جدا شدن از ایشون رو تصویر سازی میکنید. همچنین فرزندان شما به عنوان افرادی که از والدینشون الگو برداری میکنند مشاهده گر رفتارهای خشن و آسیب زننده هستند که در زمان حال و آینده بر زندگی و شخصیت اونها اثرگذار خواهد بود. از ایشون درخواست کنید برای حل این مساله به اتفاق هم به مشاور زوجین مراجعه کنید تا همسرتون به کمک مشاور رفتارهای جایگزین حمایت کننده رو تمرین و ایجاد کنند و اگر موافقت نکردند و همراه نبودند خود شما به تنهایی مراجعه داشته باشید. لطفا این مساله رو دست کم نگیرید و نسبت به سلامت روان خودتون و فرزندانتون مراقب و حساس باشید. از شما انتظار دارم بعد از خوندن این نوشته با پیگیری و جدیت بیشتری به این مساله بپردازید و سبک زندگی ایجاد شده رو با توانمندی و درایت خودتون تغییر بدید. مطمنم که موفق میشید، در نامه های بعدی با من در تماس باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید