جنسیت جنین و رفتار همسر

سلام من 4 ماهمه و توی سونوگرافی متوجه شدیم بچم صد در صد دختره. همسرم قبلا همیشه دختر دختر میکرد و دلش می‌خواست خدا بهش دختر بده و همه هم متوجه شده بودن و من از این قصه ناراحت بودم که چرا به دیگران قبل از متوجه شدن جنسیت میگه دختر دوست دارم چون اگه پسر شد و بعدا بفهمه دلش میشکنه. خلاصه از زمانی که جنسیت بچم دختر شد برعکسه من شوهرم اصلا ذوق نشون نمیده بهش حتی به تکونهاش و میگه دلم میخواد بچه بعدیم پسر باشه و به بچه خواهرشوهرم که پسره همش ذوق میکنه. هر کس که بهش میگه خوش بحالت خدا یه فرشته کوچولو داده اصلا رضایت تو چهره اش نیست و میگه پسرم خوبه من دوست دارم، آدم خوبه پسرم داشته باشه. من خیلی از این موضوع ناراحتم و نمیدونم دلیل این کارش چیه که از الان که دخترمون دنیا نیومده  به فکره اینه خدا بهش پسر بده. حقیقتش من برام فرقی نداره که خدا بهم چی میده و کلا به بچم ذوق دارم و اینکه سالم باشه ولی رفتار شوهرم بهم استرس میده. مثلا وقتی من از رویاهام با دخترمون حرف میزنم شوهرم تو ذوقم میزنه و میگه اینقدر دختر دختر نکن جنسیت مهم نیست!! در صورتی که برای خودش جنسیت بچه دومش که هنوز نیومده مهمه و به دخترمون احساسی نداره😔 حتی حاضر نشد بعد از تعیین جنسیت شیرینی بگیره و بریم خونه ی خانوادمون و گفت خستم و رفت گرفت خوابید. من مقصر رفتار رو خانواده شوهرم هم میدونم خصوصا مادرشوهرمو چون یکبار به من گفت ایشالله بچه بعدیت پسره کلا نظرشون اینه باید از هر جفتش داشته باشید و تکراری نباشه و حتما پسر هم باید باشه