تاثیر رفتار والدین بر زندگی من

منم تقریبا همین تجربه ها رو دارم، ازدواج مامانم با بابام اشتباه ترین ازدواج ممکن بود. هیچ سازگاری نداشتن،اولین فرزند خونواده بودم و خیلی بیشتر از بقیه آسیب دیدم،بابام عصبی و بداخلاق بود،تو دوران بچگی تا راهنمایی خیلی کتک میخوردم سر نمره ،شکستن ظرف یا هرکار غیر عمدی که باعث عصبانیتش بشه، اژدها بود.دوران نوجوانی افسردگی و مشکلات عصبیم شروع شدن، همچنین اون دوران اوج رابطه بدم با پدرم بود،دعوا و بگو مگو...از طرفی دعواهای مامان،رفتار توهین آمیزش با ما مخصوصا مامانم..مامانم هم عصبی و زود رنج شده بود.شخصیت و اعتماد به نفسش از بین رفته بود از وقتی یادمه هرچند مدت سعی میکرد طلاق بگیره و می پوشید تا بره و خلاصه آخرش نمیرفت....من الان ۲۱سالمه با انواع بیماری های روحی روانی ،خود آزاری ،وسواس،افسردگی مزمن و حاد ،مشکل معده،تپش قلب،اعصاب ضعیف،تشنج عصبی و....! دانشگاه فرصتی بود که از خونه دور بشم و کمی برام بهتر بود،الان هم باز تو رابطم میترسم مثل بابام رفتار کنم یا مثل مادرم زنی ضعیف باشم و سعیم برای جلوگیری از این موردها باعث بدترشدن میشه...هنوزم میبینم که مثل خودشم...عصبی بی طاقت بی ملاحظه...یا ترسم از اینکه مثل مادرم بشم منو بدبین و بی اعتماد کرده...