بی اعتنايی همسر در جمع خانواده

سلام خدمت شما و ممنون از اينکه مشکل تان را با ما در ميان گذاشتيد،

مسئله شما، مسئله خيلی از خانم های ديگر هم هست که بسياری از آنها توانسته اند اين مسئله شان را حل کنند. اين موضوع، بيشتر يک مسئله فرهنگی هست و نياز به آموزش دارد. خيلی از آقايان در ابتدای ازدواج متوجه نيستند که موضوع توجه مثبت به همسرشان در جمع چقدر برای او مهم است.

به طور کلی اغلب زنان و مردان در ابتدای ازدواج، چيز زيادی درباره حساسيت ها و نکات با اهميت برای هر يک، نمی دانند (ولو ماهها و يا حتی سالها قبل از ازدواج با هم رابطه نامزدی داشته باشند) و بايد در راستای آموزش دادن اين نکات به طرف مقابل، وقت بگذارند و زحمت بکشند. اين يکی از دشواری های زندگی مشترک است. پيشرفت زندگی مشترک، بسيار وابسته به آموزش صحيح است.

بنابراين به شما توصيه می کنم در زمانی مناسب، با آرامش و در عين حال جديت (منظور از جديت، خشمگين يا اخمو بودن نيست!) با وضوح موضوع را با همسرتان درميان بگذاريد و به او بفهمانيد که اين موضوع چقدر برای شما مهم است. و او با برداشتن يک قدم کوچک چقدر راحت می تواند دل شما را به دست آورد و محبت بيشتر شما را برای خودش بخرد.

بدون دعوا کردن از او بخواهيد تا به صورت "موردی" نکات مطلوب نظر شما را رعايت کند. کلی گويی نکنيد.

مثال: از تو خواهش می کنم توی مهمونی ها بيشتر کنار من بشين و با من صحبت کن. حتی اگر اشتباهی چيزی رو می گم، در حضور ديگران من رو اصلاح نکن! ...

رابطه شما با صرف وقت و توجه به همين نکات به ظاهر کوچک می تواند خيلی بهتر شود. برای زندگی مشترک بايد زحمت کشيد تا به بار بنشيد و بتوانيد از ميوه اش لذت ببريد. اگر بخواهيم با بروز هر مشکل کوچک به جدايی فکر کنيم، هيچوقت چيزی ياد نمی گيريم و در رؤياهای کودکانه خود به دنبال "جفتی الهی" می گرديم که خدا او را برای ما «تراشيده» است و از وقتی از مادر به دنيا آمده، نيازها و حساسيت های ما را بهتر از خودمان می شناخته است ...!