بی توجهی شوهر نسبت به همسر

سلام خانم دشتی عزیز 

 مشکلی که من دارم اینه که  یک ساله عقدم و من به شوهرم وابسته شدم و از این موضوع رنج میبرم در صورتی که ایشون هیچ وابستگی ندارن محبت دارن ولی نه اونقدری که من دارم و این منو اذیت میکنه حس میکنم دوستم نداره و گاهی مسائلی پیش میاد که به این حس به یقین تبدیل میشه مثلا من چند وقته حالم مساعد نیست توقع دارم خودشون منو ببرن دکتر ولی میگن با مامانم برم که گفتم باشه روزی که داشتم میرفتم بهشون زنگ زدم جواب ندادن پیام هم دادم باز جواب ندادن رفتم دکتر و برگشتم بعدش پیام داد چی شده من خیلی ناراحت شدم که حتی زنگ زده بپرسه چی شده شبش من ناراحت بودم ایشونم یا فهمید یا فکر کرد بخاطر مریضیمه هر چی هست به روی خودش نیاورد و گفت من خوابم میاد پیام داد و خوابید صبحش بخاطر اینکه من روز اولی بود که قرصها رو استفاده میکردم فکر میکنم خواب آور بودم و خوابیدم حتی سر کار نتونستم برم از بس گیج خواب بودم بعد 2 3 ساعتی که همیشه بهش اس میدادم که صبح بخیر میگفتم و میگفتم میرم شرکت بیدار شدم دیدم اصلا ازم هیچ خبری نگرفته خیلی ناراحت شدم ولی با این حال بهش صبح بخیر گفتم ولی تا ظهر جوابمو نداد ظهر مجدد بهش اس دادم فقط گفت میام بازم نپرسید خوبی یا نه یکی دو ساعت بعدش اس داد اومدم خونه گفت امروز سرکار نرفتی گفتم نه حتی نپرسید چرا و حالت بهتره با نه بهش گفتم صبح چرا اس ندادی گفت منتظر بودم شما پیام بدی بعدش هم کار داشتم خیلی ناراحت شدم گفتم یعنی نگران نشدی گفت چرا ولی با خودم گفتم خوابیدی گفتم مرسی بعد گفت باز تو حالت بد شد داستان شروع شد؟منظور اینکه باز من الکی ناراحت شدم تو رو خدا بگین چیکار کنم اول از همه میدونم مشکل خودمم خیلی بهش وابسته ام که تو این مورد هم ایشون مقصره چون به من اجازه نمیدن جایی برم مگه با خودشون یا اگه دکتری جایی که خیلی واجبه با مامانم برم و زودم برگردم هر جا هم میرم باید خبر بدم حتی صبحها که رواله همیشه است که باید برم و بیام  بهش خبر رفتمو رسیدم برمیگردم بدم از طرفی هم توقع داره من همه جوره بهش برسم از لحاظ محبت و رسیدگی و... ولی خودش اینطور نیست یکی دو باری وقتی حالمون خوب بوده بهش گفتم میگه دستم بنده کار دارم گرفتارم ولی اینها همش بهونه است یعنی واقعا وقت نمیکنه 1دقیقه زنگ بزنه هر وقت که سرش خلوت شد یا اصلآ آخر شب یا وقتی میاد خونه! حس میکنم بی توجه شده از بس من کوتاه اومدم و هیچ وقت هیچ خواسته ای ازش نداشتم حتی واسه سالگرد ازدواجمون واسم کادو نخرید گفت ندارم ولی چون پیش خانوادم بد نشه گل خرید آورد مطمئنم اگه میخواست میتونست حداقل از کسی قرض کنه اینو میگم نگین توقع بیجایه آخه ظهرش که اونجا بودیم خاله ها و مادرشون اصرار کردن نهار بهمون بده به کسی زنگ زد واسش پول ریختن تا پول نهار اون روز رو بده نمیگم بیشتر میگرفت یا چیز دیگه میگم میتونست همین کاری که با خانوادش کرد واسه منم بکنه حتی واسه یه کادو کوچیک یا اگه همون گل میدونستم بخاطر خودمه نه حرف خانوادش و خانوادم بازم به دلم میشست ولی.... خیلی از نظر روحی داغونم لطفا بگین چیکار کنم؟