ترس و استرس

سلام خانم دکتر فائزه دشتی عزیز.جواب سوالاتی که مطرح کردین رو اینجا جواب دادم.

من ۳۱ ساله هستم.خانه دار.روانشناسی خوندم بعد ازدواج دیگه ادامه ندادم.همسرم شغلش ازاد، ۳۱ساله

رابطمون با همسرم خوبه و صمیمی هست.

من در کودکی ام اینطور نبودم.ولی کم‌کم اعتماد به نفسم اومد پایین و ترس و استرسم بیشتر شد نسبت به همه چیز.

خانواده بسیار خوبی داشتم هیچ وقت دعوای پدر و مادرم ندیدم.ولی در خانواده همسرم به وفور دیدم.از اون به بعد بود که اعصابم ضعیفتر شد و ترسو تر شدم.همسرم بسیار مهربونه ولی زبان تندی داره گاهی اوقات و کلا حرف زور را قبول نمیکنه.با خانواده اش مشکلی ندارم اما گاهی اوقات شاید یه مشکلات کوچیک دلخورم کنه.مثلا دوست دارم بیشتر اوقات دو نفره بریم جایی (طرف همسرم رو میگم)ولی مادرش اکثر اوقات همراهمونه.در مورد بچه هم اطرافیان همش میگن ایشالله خدا یه پسر بده و یه بچه بده و...همه منتظرن انگار اونا میخوان بچه منو بزرگ کنن.اینرو هم بگم تحت نظر پزشک هستم.در زندگی هم مشکل مسکن و... ندارم.اما آرزوم بود نزدیک پدر و مادرم باشم ولی نشد و همسرمم هیچ تلاشی نکرد و حتی زد زیر قولش که تو عقدمون داده بود.من تک فرزندی بزرگ شدم تقریبا یعنی از شش سالگی فقط من خونه پدرو مادرم بودم و در رفاه کامل.همسرمومقصر نمی‌دونم چون تو یک خانواده پر تنش بزرگ شده.ولی داره تلاششو می‌کنه که خوب باشه تا منم بهتر شم.فقط چطور میتونم به استرسم غلبه کنم برای همه مسایل مثل بچه دار شدن و...استرس دارم.ترس دارم.کلا آدم ضعیفی هستم.چطور میشه که خوب بشم؟؟؟به نظرتون خانم دکتر من افسردگی دارم.چهار ساله اقدام دارم دو سال پیش هم یعنی تیر ۹۴یک سقط یک ماهه داشتم.