سلام خسته نباشید من یه مشکل دارم که دقیقا نمی دونم چیه و چرا اینطورم..هر وقت یکی میاد برا ازدواج جلو وقتی در حال رفت و امد هستیم جهت شناخت وقتی می بینمش ازش بدم نمیاد و خوشحالم ولی به محض اینکه خونه میرم عیباش جلو نظرم میاد همش می گم اگه اینجور یا اینجور بود بهتر بود مثلا تو ذهنم من همسرم باید قدبلند می بود وقتی نمی بینمش، قد بلند نبودنش مدام تو ذهنم میاد و این چرخه اکثرا تو افراد دیگه تکرار می شه همش شک و دو دلی تو ذهنم میاد و باعث می شه از ازدواج وحشت داشته باشم و جدا میشم وبعد تو ذهنم خواستگارام رو مدام مقایسه می کنم انگار هیچ وقت راضی و خوشحال نیستم و خونوادمو مدام ناراحت می کنم در ضمن من قبلا تو دوران عقد جدا شدم که تو دوران عقد این مشکلو نداشتم تمام مشکلم مال قبل از ازدواجه مشکل ما ضمن مراجعه به مشاور نداشتن تفاهم و تناسب فرهنگی بود شاید بگین که این مشکل بخاطر ضربه جداییه ولی متاسفانه قبل از جدایی هم دودلی های بدی برای انتخاب خواستگار داشتم و با ضربه جدایی هم این موضوع بدتر شد..آیا من مشکل خاصی دارم وسواس فکری یا چیزی ؟مریضم؟چرا بقیه اینقدر راحت انتخاب می کنن و خوشبخت میشن😔راه درمانی داره؟
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید