با سلام خدمت شما مادر گرامی در رابطه با پرخاشگری کودک ۲۷ ماهه تان:
همانطور که در پاسخ به سوال مشابه توضیح دادم:
لجاجت و قشقرق به پا کردن از بارزترین ویژگی های کودکان دو تا ۳ساله است ..یک کودک سه ساله ی طبیعی در مرحله ی استقلال طلبی ست و برای ثابت کردن آن به اطرافیان، آنان را به جنگ میطلبد تا نهایت لذت را از توانایی هایی که در این مرحله ی رشدی بدست آورده است (راه رفتن ،دویدن ،گرفتن و برداشتن اشیا و بیان کردن خواسته هایش) ببرد مثلا درست زمانی که شما ازرفتارهای او به تنگ آمده اید ودر اوج عصبانیت هستید در حالی که به چشمان شما نگاه میکند با خودش میگوید( فکر کردی من بیخیال میشم؟) و کار شما زمانی سخت میشودکه اجازه دهید او پیروز میدان شود و بر شما تسلط یابد و موفق شود شما را به اوج عصبانیت و انفجار برساند. اماآنچه درهنگام بروز این رفتارها اهمیت دارد واکنشی ست که شما نشان میدهید..آیا واکنش شما قاطعانه است ؟ آیا آرام و قاطع به کودکتان میگویید نه ..یا اینکه فقط در حد هشدار و تهدید و یا با صدای بلند و نهایتا کتک زدن کودک را قانع میکنید؟ کودک دو تا سه ساله ی شما گاهی رفتارهای آزاردهنده اش را بارها و بارها تکرار میکند تا ببیند آیا شما فقط حرف میزنید ؟؟یا اینکه در عمل قاطعیت خود را نشان میدهید تا او عواقب رفتار خود را ببیند و بداند نمیتواند بر شما تسلط یابد ..پیشنهاد من به شما برای کاهش رفتارهای نامطلوب و آزار دهنده ی کودک مانند پرخاشگری و این است که : اولا یکبار قاطع و آرام به چشمان کودک نگاه کنید و بگویید نه..(این رفتار،این حرف ،واین.. را انجام نده و یا به زبان نیاور..تو نباید وسایل را پرت کنی و نباید کسی را کتک بزنی و اگر باز هم ادامه داد دستانش را برای دو تا ۳ دقیقه محکم نگهدارید تا پرخاشگریش را کنترل کنید و به او بگویید این کار را میکنم تا بدانی نباید کسی را کتک بزنی و وسایل را پرتاب کنی..اگر کودک آرام نشدو به گریه ،پرخاشگری و یا رفتارهای آسیب زا ادامه داد اورا روی صندلی بنشانید و بگویید هر وقت آرام شدی میتوانی از روی صندلی بلند شوی برای کودک سه ساله سه دقیقه نگهداشتن روی صندلی یا کنار دیوار کافیست..سعی کنید آرام و قاطع باشید..با عصبانیت برخورد نکنید زیرا به او این پیام را میدهید که بر شما تسلط یافته و یاد میگیرد چگونه شما را شکست دهد..و همچنین یاد میگیرد که برای اینکه به دیگران چیزی را بفهماند باید صدایش را بالا ببرد و یا اینکه دیگران را کتک بزند تا دیگران به حرف او گوش و به خواسته ی او عمل کنند..نکته ی دوم اینکه سعی کنید برخی قوانین را در خانه برای کودک تعریف کنید و سعی کنید بر کودکتان تسلط داشته باشید ..منظورم از تسلط داشتن زورگویی ،کتک زدن و فریاد زدن سر کودک نیست بلکه نشان دادن بایدها و نباید ها و اهمیت دادن به رعایت آنهاست.. اینگونه نباشد که یک روز رعایت قوانین از جانب کودک را جدی بگیرید و یک روز بی اعتنا باشید.پس ابتدا تمرین با قاطعیت و آرام برخورد کردن و همچنین قطع فعالیت و رفتار آزار دهنده به مدت ۲ تا ۳ دقیقه (نشاندن کودک روی صندلی بدون هیچ فعالیتی) را در خانه انجام دهید..اگر کودک مقاومت کرد و روی صندلی نماند اورا روی صندلی نگهدارید و تا پایان زمان مورد نظر صبر کنید ..آرامش خود را حفظ کنید و به پرخاشگری او بی اعتنا باشید و به او بگویید این تنبیه به خاطر فلان رفتار بد اوست..بعد از پایان زمان مورد نظر و آرام شدن ،او را آرام و کوتاه در آغوش بگیرید و بعد به دنبال کارهای تان بروید . ممکن است کودک دوباره رفتارش را تکرار کند اما شما به خودتان مسلط باشید و با آرامش دوباره همان کار را انجام دهید (قطع رفتار نا مطلوب و نشاندن روی صندلی ).یادتان باشید قرار است کودک ازشما یاد بگیرد آرام باشد، .پس از داد زدن و کتک زدن کودک خودداری کنید..حتما تا الان متوجه شده آید که کتک زدن و فریاد زدن سر کودک هیچ نتیجه ی مثبتی در بر نخواهد داشت..و منجر به آرام شدن کودک نخواهد شد..
موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید