سلام دوست عزیز
متوجه ناراحتی شما هستم و میدانم شرایط سختی دارید گرچه این شرایط همیشگی نیست
مشکل شما باصحبت کردن همسرتان و خانواده اش حل میشود. باید مهارت گفتگو را یادبگیرید .گفت و گویتان نباید حالت شکوه و گلایه و انتقاد باشد حالت دردو دل کردن و نیاز به کمک کردن باشد
در وهله اول سعی کنید خیلی به مادرشوهرتان محبت کنید و احترام بگذارید . به همسرتان بگوسید وه از صمیم قلب مادرش زا دوست دارید ومشکلتان زنرگی کردن با ایشان نیست بلکه فقط تا حدی نیاز به استقلال دارید مثلا هملنطور که دوست دارید مادرشان در سفر باشما باشند میخواهید گاهی هم تنها مسافرت بروید ویا انها رستوران بروید
شاید چون همسرتان در منزل مادرشان ساکن هستند و اجاره و هزینه نمیدهند قبول کرده اند به کارهای ایشان هم رسیدگی کنند
مادرشوهر شما فردی تنهاست بدون حامی و شریک زندگی .تنها دلخوشیش شما و پسرش است
کمی نگاهتان را تغییر دهید تا بهتر بتوانید با این شرایط کنار بیایید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید