تنفس جنین در رحم چگونه است؟

زندگی قبل از تولد جنین چگونه است؟ به عنوان مادری که منتظر یک کوچولوی بامزه و سالم است، حتما تمرکزتان را روی همه لحظه‌های بارداری گذاشته‌اید تا نوزادتان را در آغوش بکشید. احتمالا در این میان کلی سوال درباره سلامت نوزادتان برایتان پیش آمده است. اما آیا تاکنون با خودتان فکر کرده‌اید که زندگی جنین درون شکم شما چگونه است؟ شاید باور نکنید اما جنین شما دنیای بیرون را بیش از آنچه تصور می‌کنید، تجربه میکند. در طول بارداری جنین صدای شما را تشخیص می‌دهد و خیلی زود عاشق صدایتان میشود و نفس می‌کشد. هیچ می‌دانید تنفس جنین درون شکم شما به چه صورت است؟

تنفس جنین درون رحم چگونه است؟

این سوال تقریبا همه والدین است. حتما می‌دانید که جنین شما نیاز به اکسیژن دارد. از آنجا که جنین به صورت تکنیکی به دلیل مایع آمنیوتیکی که او را احاطه کرده قادر به تنفس نیست این کنجکاوی چندبرابر می‌شود. مایع آمنیوتیک در کیسه آمنیوتیک درون رحم وجود دارد و کودک را از آسیب فیزیکی محافظت می‌کند.
قبل از تولد، ریه‌های جنین طوری که بعد از تولد عمل میکند، نیست. درون رحم مایع آمنیوتیک ریه‌های جنین را پر می‌کند. حالا نگرانید که با این حساب اکسیژن چطور به جنین می‌رسد؟
بند ناف و جفت ارگانهای ضروری هستند که مواد لازم برای رشد جنین را به او میرسانند، اکسیژن هم در این فهرست قرار دارد. اکسیژن وارد جریان خون می‌شود و سپس جفت این اکسیژن را به جنین منتقل می‌کند.

آیا جنین در رحم تمرین تنفس می‌کند؟

جنین در حال رشد ممکن است در هفته های دهم و یازدهم بارداری درون مایع آمنیوتیک نفس بکشد. این حرکت به رشد بیشتر ریه های جنین کمک میکند و تا هفته 32 بارداری میتواند حرکاتی شبیه نفس کشیدن را تمرین میکند. این تمرین شبیه بلعیدن نیست و بیشتر به منظور گسترش ریه انجام می‌شود و ریه‌های جنین ممکن است به طور کامل در داخل رحم تکامل یابد. اما همچنان در بدو تولد اکسیژن را می‌بلعد. نفس کشید درون رحم شامل دم و بازدم مایع آمنیوتیک است. نگران نباشید. قورت دادن یا دم مایع آمنیوتیک نمی‌تواند برای جنین‌تان مضر باشد. علاوه بر این، همه اتفسر زندگی جنین در این 9 ماه همین رحم است. بنابراین جفت همراه با بند ناف به جنین کمک می‌کنند اکسیژن مورد نیازش را تامین کند.
شروع تمرین تنفس نقطه عطف رشد جنین است. این موضوع در نخستین گریه‌های نوزاد به او کمک زیادی می‌کند. در هفته 35 بارداری ریه‌های جنین به طور کامل رشد میکند و در این زمان او هنوز 4 هفته وقت دارد تا تمرین تنفس کند.

اولین گریه نوزاد نجات دهنده است

در حالی که در هنگام تولد انتقال از مایع آمنیوتیک به اکسیژم ممکن است دشوار به نظر برسد، گریه نوزاد کمک میکند تا در اولین نفسها اکسیژن بگیرد. همانطور که گفته شد ریه‌های جنین در هنگام تولد رشد کافی داشته و او آماده زندگی بیرون از رحم است طوری که به راحتی می‎تواند تنفس کند و دم و بازدم داشته باشد.
واقعیت این است که بدن ما بسیار مرموز عمل میکند و تنفس جنین در مایع آمنیوتیک و پس از تولد در هوای آزاد یکی از این رموز است.