نینی سایت: توانایی کودک شما در صحبت کردن و برقراری ارتباط یکی از مهمترین مهارت‌های بسیار مهم محسوب می‌شود که او در این سال‌ها به تدریج فرامی‌گیرد. درحالی که برخی کودکان به طور طبیعی خوب و حتی زیاد حرف می‌زنند و حتی پیدا کردن راهی برای آرام کردن آنها دشوار به نظر می‌رسد اما کم نیستند کودکانی که بیشتر از آنکه حرف بزنند، شنونده هستند. در واقع این دسته از کودکان کم حرف می‌زنند و این می‌تواند مشکلی نگران کنند باشد.
از او سوال‌های متوالی بپرسید و اظهار نظر کنید
وقتی با کودک خردسالتان صحبت می‌کنید از او سوال‌هایی بپرسید که مطمئن هستید با یک پاسخ ساده و کوتاه تمام نمی‌شود. بهتر است سوال‌هایی از او بپرسید که در ادامه سوال‌های بیشتری به طور ناخواسته مطرح شود. بدین شکل کودک خود را درگیر یک مکالمه دوست داشتنی و سرگرم کننده می‌بیند. فرض کنید مادر به همراه کودک خود راهی فروشگاه شده‌اند. به این مکالمه دقت کنید: مادر می‌پرسد «سیب چه رنگی است؟» و یا «تو سیب دوست داری یا موز؟» کودک به این سوال‌ها جواب می‌دهد و در ادامه می‌توانید سوال‌های مشابه دیگری هم مطرح کنید. در نتیجه درحالی که خرید می‌کنید، با یکدیگر صحبت هم می‌کنید.
این دسته از سوال‌ها تقش زیادی در ترغیب کودک به حرف زدن ایفا می‌کنند. در موقعیت‌هایی که چنین سوال‌هایی مطرح می‌شود، فضای مناسبی به وجود می‌آید که در آن موضوعات متنوعی مطرح شده و کودک ناخواسته وادار می‌شود که درباره آنها نه تنها سؤال بپرسد بلکه به سوال جواب داده و اظهارنظر کند. هرچه کودک مشارکت بیشتری در این مکالمات داشته باشد، دامنه لغات گسترده‌تری نیز پیدا می‌کند. او به تدریج می‌تواند جملات طولانی‌تری را بیان کند و گذشته از آن شهامت بیان کلمات جدید را نیز پیدا می‌کند. چنین کودکی به راحتی می‌تواند درباره حوادث مختلف اظهار نظر کند.
چه اتفاقی می‌افتد اگر سیب‌های زیادی در کیسه خرید بگذاریم؟
چه تفاوت‌هایی میان سیب و موز وجود دارد؟
چرا ما انسان‌ها سیب را با استفاده از قاشق نمی‌خوریم؟
فکر می‌کنی برای اینکه سیب‌ها از درخت به فروشگاه برسند چه اتفاقاتی روی می‌دهد؟
با هم کتاب بخوانید و درباره آن صحبت کنید
کودک را در معرض گفتگو با دیگران قرار دهید
به توقف‌ها در گفتگو با کودک توجه کنید، بگذارید او حرف بزند
در مکالمه‌ای که با کودک خود دارید هر از گاهی توقف کرده و این اجازه را به او بدهید که نظراتش را مطرح کند. درست است که کودک باید یک شنونده قوی هم باشد اما هیچگاه شانس صحبت کردن را از او نگیرید. برخی والدین تصور می‌کنند که کودکشان با سرعتی مشابه خودشان صحبت‌ها را درک و پردازش می‌کنند اما واقعیت چیز دیگری است. آنها به زمان بیشتری برای جمع و جور کردن تفکراتشان نیاز دارند. این شانس را از آنها نگیرید.
